In deze tijden hebben we artiesten en bands nodig die ons met de neus op de feiten duwen. Hun fans mobiliseren om tegen heilige huisjes te stampen, op te komen tegen de onrechtvaardigheid in onze koude wereld. En eindelijk uit die luie zetel te komen, de straat op. Rebelleren! Dropkick Murphys hebben steeds met deze achterliggende gedachte platen uitgebracht. Ook anno 2017 - op zes januari verschijnt hun nieuwste plaat - is daar geen verandering in gekomen zo blijkt. 11 Short Stories Of Pain & Glory toont een band die de strijd niet wil en zal opgeven. Nu hun fans nog over de streep trekken.
Zo gaat Rebels With a Cause over kinderen die door het systeem zijn opgegeven als 'hopeloze gevallen'. Payin My Way gaat dan weer over de droom van een betere wereld, in de brede zin van dit woord. 4-15-13 is een hommage voor de slachtoffers van de ''Boston Marathon Bombing''. “Since that day, we felt like not taking the challenge to write a song about what we all went through would be taking the coward’s way out. We put more importance on writing that piece of music than anything we’ve ever done, because if you’re going to touch that day, it has to be done right. We went through so many emotions with that whole experience, as did everyone in Boston. It changed the city forever” Zegt Ken Casey daarover. Eveneens de cover van You'll Never Walk Alone heeft een bijzonder betekenis. Het gaat over de epidemie die aan het ontstaan is van overdosissen. Ken omschrijft hoe hem dit ook persoonlijk heeft geraakt. Het verlies van een neef en schoonbroer. "It's hit home close to us. I was leaving one of the wakes and this song came on and as I was listening to the lyrics it summed up exactly how I was feeling. Sad but knowing there is hope. You never have to be alone. I hope you like our version" Zegt Casey daarover.
Laat de rode draad doorheen deze plaat nu net het feit zijn dat deze songs je één voor één, inderdaad, diep zullen raken. Niet alleen tekstueel, maar ook vocaal en instrumentaal voel je gewoon aan dat ze vanuit het diepste van hun hart komen. Alsof de heren al hun woede, pijn en verdriet de vrije loop laten, telkens opnieuw. Echter blijft het daar dus niet bij. Ze roepen de fans tevens op om er daadwerkelijk iets aan te doen. Dropkick Murphys leggen dus niet enkel hun ziel bloot, maar brengen de echte punk ingesteldheid, die verloren leek te zijn gegaan, terug tot leven. En dit is het grote pluspunt aan deze plaat. Luister maar naar Kicked to the Curb , waarbij je de ene na de adrenalinestoot door je bloed voelt vloeien.
Bovendien is er dus die versie van You'll Never Walk Alone. Een song die pas geslaagd is als die je de krop in de keel bezorgd, tranen in de ogen en kippenvel. Nu aan deze voorwaarden voldoet de versie van Dropkick Murphys zeker en vast. Maar het belangrijkste, ze geven er een eigenzinnige wending aan en copieren dus niet zomaar de song. Wat je kan zien als een extra pluim op de hoed. Uiteraard blijven de gedoodverfde ingrediënten, die Dropkick's zo groot hebben gemaakt. Stevig overeind staan. Ze brengen nog steeds typische Celtic Punk met Folk invloeden. Echter lijkt de 'Punk' binnen die invloed, toch wat meer de rest te overstijgen deze keer.
Songs als Paying My Way, Blood ,I Had a Hat tot First class Loser zijn gespeend van emoties, knallen als vanouds, en doen de haren op je armen recht komen. Ons 'punk hart' slaat telkens heel snel. Echter ook die neiging om eindelijk eens op te staan, die luie stoel weg te schoppen. En de straat op te komen tegen elk soort onrecht! Het stroomt gewoon uit de songs op 11 Short Stories Of Pain & Glory. Met andere woorden, de boodschap is heel duidelijk, waaruit we uiteindelijk kunnen besluiten dat de band hun missie meer dan geslaagd is. Kortom, dit is een klasse punk plaat, waaruit blijkt dat Dropkick Murphy's nog steeds stevig op de troon blijven zitten, wat het typische Celtic Punk gebeuren betreft.
Meer informatie over het nieuwe album: http://www.kingsroadmerch.com/dropkick-murphys/region/ en uiteraard de website van de band zelf: http://www.dropkickmurphys.com/
Tracklist:
