De Nederlandse, zogenaamde, viking/black metal band Slechtvalk is ooit begonnen als een soloproject van zanger en gitarist Shamgar (pseudoniem van Mark Geertsema). Met dit eenmansproject produceerde Shamgar één album: Falconry. Hij werd toen langzamerhand een bekende naam in de Nederlandse christelijke metalwereld. In 2002 nam hij een nieuw album op (nu niet meer alleen): The War that Plagues the Land. In 2005 werd een nieuw album genaamd At the Dawn of War opgenomen. Dit album was niet alleen eerder symfonisch, maar bevat eveneens meer folk invloeden evenals cleane zang. Met Where Wandering Shadows and Mists Collide brengen Slechtvalk een gevarieerde plaat uit die bewijst dat deze heren, na al die jaren, nog steeds stevig en donker kunnen uitpakken.
We Are is een knallende opener die je koude rillingen bezorgt, in grote mate door de ruwe stem van Shamgar die ons doodsangsten bezorgen. Bovendien mag de inbreng van keyboards, naast die riffs en drumsalvo's met enorm veel diepgang, gezien worden als een extra pluspunt binnen het geheel. Want dankzij de duivelse riffs, die als messcherpe bijlen door onze ziel klieven, en knallende drum salvo's tot verdovende keyboard klanken. We voelen wel degelijk een krop in de keel en drijven die demonische klanken ons uiteindelijk tot absolute waanzin. En laat dit er nu net voor zorgen, dat een eventuele kritische benadering prompt bij het grof vuil mag gezet worden.
Puur technisch kunnen we eveneens spreken van kwalitatief enorm hoogstaande parels van songs. Asternas is zo een song die je het bloed vanonder de nagels zal halen, en uiteindelijk compleet murw slaan. Een gegeven dat we telkens opnieuw meemaken op Where Wandering Shadows and Mists Collide. Die bombastische, langdradige riffs op Betrayed zijn een schoolvoorbeeld van welke impact Slechtvalk op de luisteraar hebben. Ook March to ruin, Nemesis tot Rise or fall zitten boordevol riffs die de haren op je armen doen rechtkomen van pure angst. Een gevoel dat nog wordt versterkt door de dreigende vocalen die je uiteindelijk die ultieme doodsteek lijken te geven, telkens opnieuw.Echter de meest in het oog springende song op deze plaat is het circa negen minuten lange meesterwerk: Wandering Shadows. Waarbij die verschillende, wellicht duistere, stijlen aan bod komen die je uiteindelijk tot complete waanzin zullen brengen tot je die duivelse demonen die ondertussen zijn opgeroepen strak in de ogen kijkt.
Bovendien zullen de teksten je een ware krop in de keel bezorgen, het gaat niet over rozenblaadjes en liefelijke kabbelende riviertjes. Maar vaak de pijn die elke mens meemaakt, en die ons verscheurt. Met verwijzingen naar sage, legendes en uiteraard de verhalen van Vikings en andere strijders.
And now we're returning home to the lands of our fathers
where up high in the clear blue sky the glorious falcons fly
We'll find last solace in the arms of our beloved wives
just to see our children cry when we lay down to die
Deze tekst uit Homebound bezorgt je niet alleen een krop in de keel, ze wordt op een zodanige intensieve manier gebracht waardoor je koude rillingen over de rug voelt drijven als tranen van immens verdriet. Where Wandering Shadows and Mists Collide is echter een black metal plaat die niet alleen tekstueel diep raakt, maar instrumentaal en vooral vocaal je hart doorboort, en de ziel in vuur en vlam weet te zetten. Inderdaad, gewoon zoals een doorsnee black metal plaat moet zijn. Ooit wel voorgedaan, maar zelden komen we platen tegen die aan de ribben blijven kleven als spinnen aan een web zoals bij deze Where Wandering Shadows and Mists Collide zeker het geval is.
Tracklist:
1. We Are (3:40)
2. Asternas (6:33)
3. Betrayed (4:12)
4. March to Ruin (6:21)
5. Nemesis (4:06)
6. Rise or Fall (4:38)
7. The Shrouded Grief (5:14)
8. Malagh Defiled (5:13)
9. Wandering Shadows (8:48)
10. Homebound (4:55)
