Het is tegenwoordig onmogelijk geworden om echt 'origineel' voor de dag te komen. Alles lijkt wel ooit eens voorgedaan. Op zoek naar die ene unieke parel, stoten we plots op Muddler. Zij combineren alternatieve rock met post hardcore, maar daar houdt het niet mee op. Eveneens zijn de teksten in de Nederlandse taal gezongen. Snøck Epos kwam eind november op de markt, en is inderdaad zo een unieke parel geworden die dus niet elke dag tegen komen.
Gouden Kooi zweeft tussen toegankelijk en experimeel, in de brede zin daarvan. Zowel de instrumetnale aankleding als de vocalen dreigen nog zalven, maar blijven schipperen tussen beide uitersten. Tussen het donker en licht, duisternis en zonneschijn. Vergelijkingen met andere bands doen we niet zo graag, maar wat Nederlandstalige muziek betreft kiezen ze niet voor de gemakkelijkste weg om de luisteraar te bereiken. Een beetje zoals de bevreemdend aanvoelende songs van Arbeid Adelt! om maar een voorbeeld te geven uit het verleden. Niet dat de muziek van Muddler die richting uitgaat, maar diezelfde ingesteldheid vinden we terug bij deze song, en eigenlijk de volledige EP.
Gruis klinkt zo mogelijk, zelfs wat toegankelijker, je zingt de tekst prompt mee. Echter laten Muddler ook nu weer niet volledig in hun kaarten kijken, en brengen ons telkens op het verkeerde been. Ook bij Brood en spelen. is dat het geval. Muddler stuurt ons, zowel vocaal als instrumentaal, van het kastje naar de muur. Wederom valt het schipperen tussen compleet tegengestelde uitersten nog het meest op. Afsluiter Beton is een heel energieke song. Althans de onaflatende drijfkracht naar een climax toe, vinden we ook hier terug. Na een spervuur van oorverdovende, bevreemdende klanken waarbij je toch telkens voor verrassingen komt te staan. Doet Beton ons nog één keer vertoeven in complete chaos, lekker luid en knetterend. Ook het experimentele en vreemde, blijft overeind staan. Gelukkig maar.
Dit debuut van Muddler is een grensverleggend EP geworden, die een inspanning vraagt van de luisteraar. We belanden telkens van de ene in de andere vreemd aanvoelende wending, waardoor je als luisteraar niet goed weet welke 'genre' op deze muziek te kleven. Net dit trekt ons compleet over de streep. Want schipperend tussen zalven en slaan, tussen pure duisternis en heldere hemel. Daar vinden we Muddler. In een recensie lezen we het volgende: Niet te classificeren als moderne metal, nog minder als Nederlandstalige rock. SNØCK staat gewoonweg voor een middelvinger naar de hedendaagse vakjesmuziek. Dat is een stelling die compleet blijkt te kloppen. Ons advies is dan ook heel eenvoudig. Gewoon op je buikgevoel afgaan als je deze EP op de draaitafel legt. En u laten wegglijden in de aangeboden chaos.
Tracklist:
Gouden Kooi
Gruis
Brood en spelen
Beton
