American Anymen + Lise - 'OUI EP'

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    15 december 2016

Samenwerkingen tussen begenadigde artiesten uit eenlopende genres, het zorgt vaak voor pareltjes van songs of platen. American Anyem wordt omschreven als een Hardcore antifolk band. Ze ontstonden in 1999. De uit NYC komende band werd opgericht door singer-songwriter Bret Sullivan. American Anyem brengt een mix van folk, punk, indie rock, en hip-hop. Lise is een Franse zangeres en pianiste, uit Parijs. Die sinds 2011 aan de weg timmert. Ze steekt haar voorliefde voor artiesten als Björk, The Pixies, Joni Mitchell en The Smiths niet onder stoelen of banken. Maar haalt ook invloeden uit de synthpop. Beide artiesten leerden elkaar kennen in 2014 en brachten reeds een eerste EP uit rond die periode. Oui EP is een nieuwe kruisbestuiving tussen American Anymen + Lise. Onze bevindingen:


Nobody Made me smile like you did is dan ook een song die breekbaar klinkt als porselein, waarbij de kruisbestuiving tussen mannelijke en vrouwelijke vocalen je een krop in de keel bezorgen. Folk invloeden horen we zeker en vast terug, maar vooral is dit een dromerig wat weemoedige song geworden. Less complex doet je naar adem happen, wederom is deze song gedrenkt in een bad van melancholie. Does annybody remember me borduurt verder op ingenomen instellingen. Echter krijg je nooit het gevoel dat alles diezelfde lijn uitgaat, net door die toch twee verschillende stemmen. Maar ook de inbreng van uiteenlopende muziekstijlen als eerder genoemde Folk met de invloeden van synthpop, zijn een meerwaarde binnen het geheel. Op de laatste song H krijgt de band nog ondersteuning van Erica Schreiner. Wiens inbreng het niveau zelfs nog meer de hoogte instuwt.

American Anymen + Lise OUI EP doet vocaal wat denken aan Isobel Campbell & Mark Lanegan. Althans we merken hier het 'beauty and the beast' effect, dat we ook waarnemen bij voornoemde. We vinden dit dus ook terug bij de tussen American Anymen + Lise. Waarbij dus vooral die vocale inbreng, zorgt voor een heel bijzondere kruisbestuiving die we zelden tegenkomen. Net zoals bij Isobel en Mark zorgt het ervoor dat je als luisteraar aandachtig blijft luisteren en genieten. Bovendien doet samensmelting van het gebroken Engels van Lise met die typische Amerikaanse tongval van Bret iets magisch ontstaan, dat met geen woorden valt te omschrijven. Dit is een bijzonder project dat contineten samenbrengt, en daardoor een uniek pareltje is geworden om te koesteren al liefhebber van breekbare, weemoedige tot dromerige folk en aanverwante muziek. Is onze eindconclusie.

Tracklist:

Nobody made me Smile like you did

Less Complex

Does annybody Remember Me

H