Laten we dit verslag beginnen met goed nieuws, Night of the Proms is ook anno 2016 - na circa 30 edities - nog steeds springlevend. Eerlijk is eerlijk, toen er een verjonging optrad waren wij wat sceptisch tegenover het concept. Maar ook dat is stevig overeind blijven staan, stelden we gisterenavond vast in een heel goed volgelopen Sportpaleis. Opvallende hoogtepunten werden niet meer afgeleverd door oude legendes zoals in het verleden Ike Turner of James Brown - om maar twee voorbeelden te geven. Echter is de R&B en aanverwante aan een steile opmars bezig. Waardoor 'soulvolle' stemmen zorgen voor ware kippenvelmomenten. Ons verslag, van een nog steeds geslaagde kruisbestuiving tussen klassiek en 'rock' in de brede zin van dat woord:
De avond werd magisch mooi ingezet door Il Novecento - ondertussen ook een gevestigde waarde op Night of the Proms. Met een ijzingwekkend perfecte versie van Rite of SpringStravinsky en Walz from Marquerade - Katchatourian. Waarna het startschot werd gegeven voor wat nog steeds een magische kruisbestuiving tussen rock, pop en Klassieke muziek. Een kruisbestuiving die al circa dertig jaar, mensen beweegt om op een kille novemberavond af te zakken naar het sportpaleis in Antwerpen.
Unwritten is ondertussen uitgegroeid tot een klassieker. Natasha Bedingfield is een R&B artieste die vooral zich niet laat vastpinnen op die ene muziekstijl. Nee, deze jongedame durft experimenteren, en blijkt enorm veelzijdig naar voor te komen. Ze beschikt bovendien over een heel soulvolle stem, die harten beroerd, maar ook over een uitstraling van de allergrootste artiesten op aarde. In het Sportpaleis bezorgde ze ons al een eerste krop in de keel, met een enorm magisch mooie performance. En dan was de avond pas begonnen. Want we zouden onze portie zangeres met soulvolle uitstraling, zeker krijgen op deze avond. Queen of FunkChaka Khan beschikt over een krachtige stem, en staat reeds 40 jaar op de planken. Ondanks die jarenlange ervaring, combineert zij dit gelukkig ook nog steeds met de nodige spontaniteit. Tot slot willen we toch nog één artieste in de schijnwerpers plaatsen, die ons aangenaam wist te verrassen. Onze eigen Laura Tesoro blijkt niet alleen over een stem te beschikken die harten kan breken, ze beschikt eveneens over de nodige dosis charisma waardoor je gewoon overslag gaat. I'm Sorry dat ze bracht, samen met het trio Time for Three, werd op een zodanige spontane en levendige manier gebracht, dat we prompt begonnen mee te zingen en klappen.
Over die Time For Three, een trio dat bestaat uit twee violisten en een contra bas virtuoos willen we het ook even hebben. Zij bespelen hun instrumenten met enorm veel passie, en leggen heel veel liefde en gedrevenheid in hun spel. Vaak zorgt dit voor een weldadige wervelstorm van contra bas en viool klanken die door het sportpaleis galmt. De heren staan bovendien ook enorm bewegelijk op het podium, en bezorgen ons daardoor het ene na het andere kippenvelmoment. Daarmee zijn we gekomen aan de instrumentale inbreng binnen het geheel, die minstens even belangrijk kan genoemd worden als de vocale. Neem nu Antonio Serrano die en hemels mooie mondharmonica versie naar voor brengt bij Rhapsody in Blue. Of de song Sumertime samen met John Miles naar een ongekende hoogte opstuwt. De geest van ondertussen overleden Toots Thielemans hing daarbij duidelijk in de lucht. Il Novecento, onder begeleiding van de meesterlijke Braziliaanse dirigente Alexandra Arrieche, doet klassieke muziek herleven, en vind het zelfs opnieuw uit. Om maar te zeggen, zonder de begeleiding van al deze klasse instrumentalisten, staan de betreffende zangers en zangeressen wat te zingen in de woestijn. Ook anno 2016 blijft dit aspect dus nog steeds stevig overeind staan op Night of the Proms
Uiteraard waren er ook mannelijke stemmen aanwezig op Night of the Proms. Zo waren we diep onder de indruk van wat Tom Chaplin (Keane) deed met Life on Mars en Quiksand. Een mooie ode aan de overleden David Bowie. Bij Somewhere only we know stond het publiek, ook op de tribunes, prompt recht, zong en danste uitbundig mee. Om maar te zeggen, ook als solo artiest kan Chaplin, met zijn dromerige stem en dito uistraling, menig harten beroeren. Everybody's changing , later op de avond, zorgde nog maar eens voor het ultieme kippenvelmoment bij uitstek. Music met John Miles op zijn eeuwige piano, blijkt ook anno 2016 een niet te missen, unieke belevenis op Night of the Proms. Meer nog deze keer deed hij er een schepje gitaar bovenop. Gabriel Rios slaagde door middel van zijn zuiderse, warme stem eveneens voor de krop in de keel, en liet iedereen verweesd achter. Summertime, Gold - samen met Antoinio Serrano naar voor gebracht tot Broad Daylight. Het waren absolute hoogtepunten.
Maar het allermooiste moment, in onze ogen, was toch toen Natasha Bedingfield, na de pauze, een adembenemende tot vooral eigenzinnige versie bracht van Purple Rain. Met een overdonderende gitaar inbreng, en die toch wel bijzondere stem van Natasha, werd het nummer nieuw leven ingeblazen. Bovendien zorgde het voor wederom een krop in de keel, en het wegpinken van menig tranen. We zagen, bij wijze van spreken, Prince 'himself' van hierboven, met een brede glimlach meezingen. Zonder meer werden we gewoon meegezogen naar 1984, maar voelden ons met beide voeten in het heden staan. Door deze uitzonderlijke, integrerende performance.
Na een wervelende finale met wederom kippenvelbezorgende momenten, werd Night of the Proms afgesloten met een al even wonderbaarlijke mooie versie van Can't stop this feeling.
We stelden ons dan ook enkele vragen:
De reden waarom zoveel mensen nog steeds overslag gaan: emoties en kippenvel. Jawel, ook die 'jongere artiesten bezorgen met magische mooie performance iedereen, van voor naar achter, kippenvelmomenten. Tot het wegpinken van een traan. Daarbij valt ook op dat nog steeds veel mensen vol bewondering luisteren en kijken, tot zelfs mee dansen, op de klassieke muziek partituren. Bovendien zorgt die verjonging er gelukkig niet voor dat de kwaliteit is achteruit gegaan.
De enige kanttekening misschien, het zorgt niet voor een nieuwe wind doorheen dat concept. Het zorgt alleen voor nieuwe artiesten die het concept levendig houden. Maar we beleefden ook nu weer een magisch mooie avond, zoals we dat al zoveel hebben meegemaakt. Telkens komt het gedachtegoed bovendrijven 'nu hebben het wel gehad'. Echter blijf je, gedreven door diezelfde magie en kippenvel, vallen voor dat gedoodverfde concept. Ook in 2017 zal Night of the Proms een jaarlijks weerkerende nostalgische trip worden, voor jong en ouder. We zien dan ook al uit naar woensdag 22 november 2017 in Ethias Arena Hasselt, 23, 24 en 25 november 2017 in Sportpaleis te Antwerpen, want dan gaat Night of the Proms weer zorgen voor een golf van .. Kippenvelmomenten, door die steeds magisch aanvoelende kruisbestuiving tussen pop en klassiek. Prijzen voor tickets variëren tussen 26 en 52 euro.
Meer informatie: http://www.sportpaleis.be/nl/kalender/2017-2018/night-of-the-proms-2017 of http://www.notp.com
