Stranger Dimensions - Heartless

Review:CD-reviews uit BeNeLux
 Jonathan Laureys    29 september 2016

Voor vele mensen is Gent met zijn vele muziekcafe's, concertzalen en internationaal bekende muzikale inwoners dé vlaamse muziekstad bij uitstek. Het is echter niet daar maar op slechts enkele kilometers van de Oost-Vlaamse hoofdstad, in de gezellige bloemengemeente Lochristi waar deze bandzijn thuishaven vindt. Dat net daar het liefdesnest van Free Souffriau en Miguel Wiels zich bevindt kunt u lezen in Story, ik wil het vooral hebben over Heartless, de tweede EP van de experimentele metalcoreband Stranger Dimensions, die onstaan is na het ter ziele gaan van Treachery Is Never Far Away. Frontman Michaël Blancquaert vond dat hij nog niet al zijn verhalen met de wereld had gedeeld en dat hij mits ondersteuning van sterke muzikanten zijn hart en ziel nog steeds wilde delen met iedereen die het horen wilt. Ik kan dit alleen maar toejuichen. Vooral omdat het met de juiste en kippenvel creërende overtuiging wordt gebracht.


In Januari 2015 verscheen er van Stranger Dimensions de demo More Than Life en in september van datzelfde jaar kregen we voor het eerst de single Heartless te horen. Met enige fierheid besloten de heren te gaan werken aan deze gelijknamige EP die ze op 17 september op de wereld loslieten. Heartless opent met Warsick, een lekker snel en stevig nummer dat na nog geen minuut al de allereerste breakdown in mijn oren laat pompen. Meteen hoor je het melodieus sterke gitaarwerk van gitarist Maarten Doumen en de atypische klank in Michaël's stem naar boven komen. Nummer 2 op de plaat is weggelegd voor titeltrack Heartless, een geremasterde versie van diegene die Stranger Dimensions vorig jaar releaste maar nog steeds even passioneel. “The voice of the voiceless, try to give them hope” horen we meermaals terugkomen in de lyrics, bijna hartstochtelijk wordt er geschreeuwd om iets wat lijkt om hulp, een noodkreet voor de zwaksten op onze aardbol.

Dat Stranger Dimensions invloeden haalt bij de grootsten in het genre hoor je vooral terug in Treachery dat evengoed op een plaat van pakweg Caliban of Heaven Shall Burn zou kunnen staan omdat de typische duitse metalcore sound hier sterk aanwezig is. Heerlijk snelle riffs die worden ondersteunt door retestrakke drums en gevarieerde vocals, zeer sterke song! Afsluiten doet Stranger Dimensions met Demolished dat op dezelfde weg voortgaat als zijn drie voorgangers met als enige verschil dat hier vlijtig wordt gespeeld met dissonante akkoorden, en dan zeg ik nog niets over die verdomd harde breakdown waarmee het nummer eindigt. Vernieuwen doet Stranger Dimensions niet op hun tweede EP, maar met een vocalist die alles van zich afschreeuwt, een gitarist die enkele mooie symfonische gitaarstukjes tevoorschijn tovert en een ritmesectie waarin bas en drum stevig doorbeuken is dat helemaal niet nodig.

 

Tracklist:

1, Warsick
2, Heartless
3, Treachery
4, Demolished