Dag twee van het festival was al iets zonniger dan de eerste dag. In de ochtend gingen we nog vlug even de Sint-Stefanusbasiliek bezoeken om ons dan ‘s middags naar het festivalterrein te begeven. Op weg naar de mainstage werd onze aandacht getrokken door de rockers van ‘Mongooz and the Magnet’, een band samengesteld uit een bont allegaartje van nationaliteiten: een Hongaar, een Ier en een Noor. De ‘Volt Stage’ – waar de heren hun show mochten opvoeren – was opvallend goed gevuld voor een groep die zo vroeg mocht optreden. Veel mensen hadden blijkbaar goesting in een portie blues. Op het einde van de show werd het publiek nog getrakteerd op een cover van ‘Let Me Stand Next to Your Fire’ van Jimi Hendrix. Fijne band die we vanaf nu in de gaten zullen houden!
Op de Dan Panaitescu mainstage was het dan rond kwart voor zeven de beurt aan singer-songwriter Jake Bugg. Bugg is een Brit van 22 die in de afgelopen vijf jaar heel wat bekendheid verworven heeft met zijn muziek, een mix van folk rock en country. Op basis van het geschreeuw bij de opkomst van de bandleden konden we opmaken dat dit genre blijkbaar bijzonder populair is bij twintigjarige dames. Bugg bleef opvallend kalm bij al die aandacht. Sterker nog: het leek hem amper te interesseren. Muzikaal was alles dik in orde. Het voorlaatste nummer was ‘Broken’, die deel uitmaakt van zijn debuutplaat. Bugg haalde hierbij voor de gelegenheid zijn akoestische gitaar boven. De set werd afgesloten met ‘Lightning Bolt’. Alles klonk loepzuiver maar we hadden uiteindelijk toch graag nog wat meer animo gezien op het podium. Misschien de volgende keer toch eens glimlachen Jake?
‘Ivan and the Parasol’ is nog een andere Hongaarse rockband die we zijn gaan bekijken aan de Volt Stage. We hadden er zelf nog nooit van gehoord maar iets vertelde ons dat dit wel eens een leuk optreden zou kunnen zijn. De frontman bleek een kerel te zijn met een uitgesproken stage presence. Zijn stijl deed ons nog het meest denken aan de zangpartijen van Glenn Danzig. De drummer had dan weer iets weg van de Amerikaanse cultregisseur Eli Roth. De jongens lieten hun invloeden duidelijk blijken a.d.h.v. covers van o.m. The Rolling Stones en Rainbow. We weten al lang dat dit soort bands zich het beste lenen tot kleine marquees en dat was vandaag niet anders. Dit zijn Hongaren die weten hoe ze moeten rocken.
Niemand minder dan Rihanna mocht de tweede festivaldag afsluiten. De opkomst was massaal, tot op het punt dat we amper in staat waren om een degelijke plek te bemachtigen. Rihanna stond geprogrammeerd voor half tien maar we kregen haar pas een halfuur later te zien, mogelijks een gevolg van het feit dat ze er in de afgelopen tien jaar alleen maar populairder op geworden is en zich bijgevolg steeds meer divamanieren kan permitteren. Het ongenoegen bij de fans was overduidelijk. We hebben verschillende mensen horen vloeken. De show zelf stelde uiteindelijk niet teleur, al was die wel aan de brave kant. Verrassingen waren er niet te zien. Het openingsnummer was ‘Stay’, die deel uitmaakt van haar gelijknamige album. We hebben Rihanna niet kunnen betrappen op valse zangpartijen maar het viel ons wel op dat ze het publiek liet zingen tijdens de moeilijkere stukken. Ze sloot de show af met ‘Kiss It Better’, een single van haar laatste nieuwe album. Al bij al geen slecht optreden maar ze zou er goed aan doen om in het vervolg op tijd te komen. In totaal heeft ze trouwens maar een uur gespeeld i.p.v. het anderhalve uur dat de organisatie ons beloofd had. Hopelijk wordt dit geen gewoonte.
Nadat alle bands de revue gepasseerd waren zijn we ook nog even afgezakt naar ‘Afrojack’, een Nederlandse DJ die vanaf één uur ’s nachts in de Telekom Arena te zien was. Het volk was op dit uur nog steeds talrijk aanwezig. Normaal gezien ging Afrojack maar anderhalf uur spelen maar hij had het blijkbaar zodanig naar zijn zin dat hij speciaal voor alle Szitzens zijn agenda omgegooid had. Tot in de vroege uurtjes van de ochtend blijven spelen was het nieuwe plan! Hoe lang Afrojack dan nog gebleven is? Geen idee. Wij hebben ons vroegtijdig naar de exit moeten begeven want na een hele dag stappen deden onze beentjes pijn!
