Walls of Jericho – No One Can Save You From Yourself

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    7 juni 2016

De Amerikaanse Metalcoreband Walls of Jericho werden opgericht in 1998. Hun debuut A Day And A Thousand Years (1999) kreeg heel goede recensies, vlak daarna werden ze ontdekt door Trustkill Records. De band leek op weg heel succesvol te gaan worden, en bouwde één ijzersterke reputatie op. Toch zag het er even niet goed uit voor Walls of Jericho. In 2001 verliet drummer Wes Keely de band. Ook zijn vervanger, Derek Grant ging na 5 maand andere wegen opzoeken bij de band Alkaline Trio. De zoektocht naar een drummer, en andere perikelen, zorgde ervoor dat Walls of Jericho één pauze van twee jaar in lassen. De plaat, All Hail the Dead (2004) - die vijf jaar na het vorige album werd uitgebracht - sloeg in als een bom, en liet zien dat deze band nog steeds staan als een huis. Vanaf dan ging de band vooral intensief aan het toeren. Het extra interessante, en heel unieke, aan Walls of Jericho is dat de zang wordt verzorgd door een vrouw, wat weinig voorkomt in het metalcore gebeuren. Dat deze vrouw geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken hebben we al meerdere keren ondervonden! Ze weten als geen ander hoe ze een podium in vuur en vlam moeten zetten. Op platenwerk hebben we circa acht jaar moeten wachten, maar eindelijk is er dus een gloednieuwe plaat op de markt gekomen, via Napalm Records.  No One Can Save You From Yourself laat een hardcore/metalcore act horen die na al die jaren nog steeds stevig kan uitpakken, de ene mokerslag na de andere doen ons als het ware in een wervelstorm belanden waaruit ontsnappen onmogelijk blijkt te zijn.


Vanaf  de intro je publiek bij het nekvel vastgrijpen en niet meer los laten, kan het? Welzeker! Dit is waar we van houden als we onze portie hardcore/metalcore op het bord krijgen. Nu, dat is bij Walls of Jericho na al die jaren geen probleem. Deze band speelt nog steeds alsof ze pas hun eerste plaat uithebben. Binnen de jeugdige spontaniteit horen we toch ook de jarenlange ervaring in het vak naar voor komen. Mokerslagen worden langs alle kanten uitgedeeld. Illusion of Safty, Forever Militant, Fight the Good Fight het zijn allemaal songs die in een razendsnel tempo over onze hoofden heen daveren, als bulldozers die ons elk moment zullen verpletteren. Binnen dat concept is het vooral de integrerende stem van frontvrouw Candance Kuncuslain, die ons over de streep trekt. Haar rauwe vocalen grijpen ons bij de strot en knijpen de laatste adem uit onze longen, the way we like it.

De instrumentale omlijsting is ook nog steeds indrukwekkend. We hebben altijd een grote waardering gehad voor de melodieuze gitaarlijnen, tot daverende drumsalvo's. Ook die blijven nog steeds diep doorheen het hart snijden, als vlijmscherpe messen. Niet de minste rust krijgen we, met een gemiddelde duurtijd van circa drie minuten, daveren de songs de ene na de andere door de boxen. Het voelt aan als een wilde rit door al even wilde wateren. Waarbij je naderhand, nog steeds trillende op de benen, verweesd achter blijft. Toch willen we keer op keer die snelle trip terug meemaken, steeds weer die kreet: nog en meer van dat!

Relentless is een mooi voorbeeld van die stelling. Binnen de song hoor je inderdaad dat deze dame en heren een pak ervaring meeslepen, de technisch hoogstaande manier van spelen en zingen valt enorm op. Maar ook blijft de zogenaamde hardcore ingesteldheid, zonder omzien de aanhoorder murw slaan snel en zonder enige pauze, stevig overeind staan.

Walls of Jericho legden bovendien de lat heel hoog vanaf het begin, en lieten er dan ook geen gras over groeien. Hier moest en zou weer een stevig feestje gebouwd worden. Van het bedeesde meisje dat we backstage tegen waren gekomen schoot plots niets meer over. De vurigheid waarmee Candace haar fans begroette, daar kunnen menig mannelijke collega's nog heel veel van leren. Als frontvrouw ontpopte ze zich tot een ware entertainer, die met een ijzeren hand stevig de teugels in handen hield. Uiteraard laat ze zich ook omringen door klasse artiesten. Zowel gitaristen als drums bleken weer de ene mokerslag na de andere uit te delen. Walls of Jericho bleken dan ook de perfecte opwarmer voor de ultieme headliner van deze festivaldag. Met een stomende set, zetten ze hier de puntjes duidelijk op  de 'i'. schreven we over het aantreden van hen op Ieperfest vorig jaar.

Ook op plaat blijkt Walls Of Jericho ons de ene na de andere adrenalinestoot te bezorgen. No One Can Save You From Yourself is een pure old school metalcore/hardcore plaat geworden die we kunnen aanraden aan iedere fan van het genre. Afgesloten wordt met een heel verrassende en beklijvende mooie 'ballad' Probaly Will waarbij de vocale - Candance haar stem klinkt enorm breekbaar - als de instrumentale aankleding ons kippenvel  lijkt te bezorgen, een meesterlijke manier om een klasse plaat af te sluiten in schoonheid.  Kortom: Ook medio 2016 staan Walls of Jericho nog steeds als een huis en bewijzen dat jarenlange ervaring niet hoeft te resulteren in een routine klus. Bands die grenzen verleggen, en evolueren naar een volwassen sound zonder hun roots te verloochenen? Wij houden daarvan, en onder die categorie kunnen we Walls of Jericho  zeker en vast rekenen.

Tracklist:

01. Intro

02. Illusion of Safety

03. No One Can Save You From Yourself

04. Forever Militant

05. Fight the Good Fight

06. Cutbird

07. Relentless

08. Damage Done

09. Reign Supreme

10. Wrapped in Violence

11. Anthem

12. Beyond All Praise

13. Probably Will