Native Copper - Majoris

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    15 mei 2016

Onze lezers herinneren zich wellicht nog dat we het album vanLand of NubiaKosmopolite onder de loep hebben genomen? JF Noel, drummer /gitarist van die band heeft een gloednieuw project op poten gezet onder de naam Native Copper. JF, die drums/gitaar/bas en synthesizer voor zijn rekening neemt, krijgt hiervoor hulp van Dave Savard (Synthesizer:  Nabta Playa/Lates Niloticus. Jeff Peaks (Guitar :  Lates Niloticus). In 2017 zou een full album op de markt moeten komen met samenwerking van artiesten uit Canada, Frankrijk tot Spanje. Ondertussen mogen we ons hart verwarmen aan deze intimistische aanvoelende EP. Waarop elk van de songs een voelen als een warm deken tegen de koude wereld.


Experimentele drones, Ambient, postrock lezen we op de bandcamp pagina van Native Copper. Geluidsmuren afbreken zit er duidelijk niet in, de luisteraar op een gevoelsmatige manier bedwelmen? Echter wel. Nabta Playa start met een haast onhoorbare, traag opstuwende drone. En iets dat klinkt als het geritsel van bladeren in de struiken. Binnen die verstilde sfeer voelen  we een deugddoende rust over ons neerdalen, die enkel wordt verstoort door het geluid van tikkende de vingers op het klavier, tijdens het typen van deze recensie. Zelfs de wat - we wikken onze woorden - dreigende percussie blijft binnen die intieme sferen ronddwalen.

Piano/keyboard klanken bij Until Eternity doen me zelfs even denken aan intro's van songs van bijvoorbeeld The Cure.  Ook hier geen geluidsnormen overschrijdende aankleding, maar een knap samenspel tussen de uiteenlopend instrumenten. Waarbij deze keer dus de piano of synthesizer klanken lijken te overheersen.  Waarna de drumsalvo's plots in een hoog tempo, overgaan tot een climax. Het tempo gaat naar het einde naar een hoogte toe die ons uiteindelijk murw slaat. Kortom, hier worden elementen van ambient vermengd met postrock invloeden. Knap, heel knap.

Knoum bevat weer die dreigende, verstilde drones. Waarbij de drums klinken als zacht hoefgetrappel van paarden op een grindpad. Meteen voel je een toch wat donkere, rust over je heen komen. Zonder te duister te klinken, voelen we de dreiging steeds dichter bij komen. Knoum ook nu weer geen song waarmee geluidsmuren worden omver geblazen, maar waarbij we toch een krop in de keel krijgen en in het donker wellicht wat angstig om ons heen zouden kijken. Maar ook warm aanvoelt binnen die duistere omgeving.

Diezelfde, eerder subtiele, dreiging voelen we ook bij Lates Niloticus. Na een heel stille start, worden de teugels wat gevierd. Bij deze song komen bovendien experimentele postrock elementen het meest boven drijven. Ook de opbouw naar een climax, typisch aan die muziekstijl is zeker aanwezig. Opvallend instrument bij deze song, de drumpartijen en percussie. Dreamland tenslotte laat de luisteraar inderdaad in een droomwereld terecht komen. Native Copper bewees met deze song dat 'experimenteren met ambient, drones tot postrock' inderdaad de rode draad is doorheen hun muziek. Vaak in een intieme en verstilde sfeer, soms ook dreigend en 'hard' uithalen - zonder evenwel de trommelvliezen te doen barsten. Maar vooral brengen Native copper een soort muziek waarbij de luisteraar in een diepe, bij voorkeur toch wel donkere, trance zal belanden en zich voelen wegdrijven binnen bedwelmende sferen. Kortom, hier worden geen geluidsmuren afgebroken, maar harten op subtiele en magisch mooie wijze diep geraakt.

https://nativecopper.bandcamp.com/releases

Tracklist:

1. Nabta Playa 05:35

2. Until Eternity 04:04

3. Knoum 03:22

4. Lates Niloticus 05:22

5. Dreamland 05:48