Op 27 mei zal er een gloednieuwe plaat uitkomen van True Zebra ofwel Kevin Strauwen. Medio 2014 bespraken we nog zijn album Adoremotion en schreven daarover: "Net het schipperen tussen dreigende klanken en zelfs een wat pop aanvoelende sound en aankleding doen ons denken dat True Zebra met deze plaat Adoremotion een heel ruim publiek van elektrofans kan aanspreken. Binnen de brede waaier van genres die we daar te horen en te zien krijgen, is dit een heel goed voorteken lijkt het ons. Hierdoor durven we bovendien ook stellen dat Kevin zich als een muzikale kameleon gedraagt in het elektronische muzieklandschap. Door de vreemde wendingen en verrassende experimentele uitspattingen is Adoremotion trouwens een plaat geworden die je dan ook niet in een hokje kan en mag plaatsen. Integendeel zelfs. We krijgen het gevoel dat dit project nog alle kanten uit kan gaan en zien dan ook hoopvol uit naar wat voor moois we in de toekomst nog zullen voorgeschoteld krijgen". We namen het nieuwste schijfje van True ZebraWar of the Words onder de loep en stellen vast dat aan het gedoodverfde concept niet echt veel is veranderd, en toch weer wel.
Kevin Strauwen is een meester in het experimenteren met alle aspecten van elektronische muziek. Binnen een heel breed kader. Na een integrerende korte , laat ons maar zeggen, intro met The Know zijn we vertrokken voor een trip doorheen elektronische beats die het midden houden tussen EBM, synthpop en zelfs enkele Ambient invloeden. Know you you Know is een schoolvoorbeeld daarvan. Binnen deze songs valt vooral de heel bevreemdende stem van Kevin op, die ons als het ware wil hypnotiseren en mee voeren in zijn bonte wereld vol experimentele uitspattingen.
Ook Everything is Mediocore bevat elementen van uiteenlopende stromingen binnen de elektronische muziek, er hangt zelfs een zekere dreiging in de lucht. Vooral als Kevin de strofe Everything is Mediocore zingt klinkt daar opgekropte gevoelens uit, tot het uitschreeuwen van onmacht. Inderdaad een ware aanklacht. Als er dan toch een verschil is met de vorige plaat? Dan is het wel degelijk het blootleggen van zijn zielsroersels binnen deze plaat. Ook bij Fuya merken we die dreigende, tot toch droevige ondertoon op. True Zebra laat zich hier van zijn meest breekbare kant zien en horen, maar wil het niet laten uitschijnen dat hij er depressief van wordt. Er klinkt vooral veel strijdvaardigheid uit zijn stem en muziek.
Ran combineert dan weer uiteenlopende aspecten van even veel uiteenlopende muzikale strekkingen. "De grote sterkte van True Zeba is zijn zin voor experimenteren. De verrassende wendingen binnen elk van de songs zorgen er dan ook voor de aandacht verscherpt blijft. Net het schipperen tussen dreigende klanken en zelfs een wat pop aanvoelende sound en aankleding doen ons denken dat True Zebra met deze plaat Adoremotion een heel ruim publiek van elektrofans kan aanspreken." schreven we over zijn vorige plaat. Dat blijkt nu ook weer te kloppen. luister maar naar het wondermooie, met momenten knallende tot zwevende, Phi. Waaruit duidelijk blijkt dat deze artiest lekker blijft grasduinen doorheen het grote aanbod van elektronische muziek, zonder zich te laten labelen of in een hokje te laten duwen. En dat was en is inderdaad nog steeds de grote sterkte van een artiest als True Zebra.
Begane wegen verder bewandelen, maar toch telkens je sound een heel andere verrassende wending geven. Dat is de rode draad doorheen War of the Words. Luister maar Not Like Him No een song die de luisteraar zal aanzetten tot weerbarstig dansen, in een diepe trance. True Zebra slaagt er dus weer in verschillende emoties aan te spreken binnen zijn songs, en legt ons een kleurrijk pallet van beats voor, waarbij je als luisteraar van telkens voor andere wendingen komt te staan, die je dus aanzetten deze plaat telkens opnieuw te willen beluisteren. Bitch gaat gewoon deftig op deze elan door. De dansspieren aanspreken, maar ook een spiegel voorhouden die er niet altijd even mooi uitziet. Donker maar niet echt depressief. Weemoedig, en zelfs verdrietig, maar dus vooral heel strijdvaardig. Zo zitten elk van de songs feitelijk in elkaar op weer een klasse plaat van True Zebra. War of the Words is dan ook , naar goede gewoonte, een plaat geworden die elke liefhebber van donkere tot dansbare elektronische muziek volledig over de streep zou moeten trekken.
Tracklist:
The Know
Know You You Know
Everything is Mediocore
Fuya
Ran
Phi
Not like him no
Bitch
Flashback
How
