Monkypolis is ontstaan in 2008 te Grenoble (Frankrijk). Met Lionel Berthet (Piano & Vocals), Fabrice Della Gloria ( Guitar & Vocals) enNicolas Lhenry (Drums & Vocals) starten ze samen een avontuur op dat tot op vandaag nog steeds heel actief is. Later werd ook Laurent Prost (Bass & Vocals) toegevoegd aan de line-up. Het duurde dan ook niet lang vooraleer iedereen ingewerkt was in de band en in 2011 brachten ze hen succesvoll album ‘Stuck in a great escape’ uit. Deze werd door meerdere media als uiterst positief bevonden en dat was dus een teken om steeds verder te bouwen aan de weg waar ze mee bezig waren.
In 2013 koos de band ervoor om een nieuwe weg in te slaan. Ze bedachten een concept en zochten nieuwe samenwerkingen op. Zo werken ze samen met illustrator Oxyd Cygo die enkele karakters uit de grond stampte. De bedoeling was om een imaginaire wereld te creeëren waar ze kunnen in leven. Monkypolis is dus niet enkel nog een muziekgroep maar eveneens een imaginaire wereld met karakteristieken. De wereld werd ontworpen met als doel om elektro rock/magnetic waves en blinding lights te verwerken in hen eigen visie. Een bizar concept die wel enige ervaring vereist. Liefhebbers van Shaka Ponk komen hier zeker ook aan hen trekken. Wij waren benieuwd en onderwierpen EP #ed2d8d aan ons luisterend oor.
Die laatste html code staat eveneens voor de kleur roze, die kleur is ook steevast weer te vinden op de EP van de band. Openen doen ze met “Children Of the Sun”. Een stevige drumbeat verwelkomt ons in hen wereld van elektro rock en vreemde gedachten. Heel langzaam wordt er overgegaan op het elektronische onderdeel. Een heel mooi en rustgevend concept dewelke perfect zou thuispassen op het momenteel spelende Dunk!Festival te Zottegem. We voelen ons meegetrokken naar hen imaginaire wereld en de zeemzoete stem van de vocalist laat ons onverweerd achter. Heerlijk gevoel!
“It’s the calling of the children of the sun”
Track 2 is dan iets actiever en steviger. De vocale ondersteuning krijgt hierbij een volledige invulling. Het gaat allemaal wat up-tempo en ook de instrumentale ondersteuning gaat heel wat sneller. Wellicht betekent dit een opbouw naar wat nog komen moet want track 3 opent eveneens zeer stevig. Met “Car Crash” als titel verwachten we eerlijk ook niets anders. Deze titel schreeuwt naar actie en passie. Inhoudelijk werden de aangrijpende teksten ook melig verwerkt in een roep naar aandacht. Echt actief is deze track niet zo blijkt later maar wel heel dansbaar en vloeiend. Wij zijn in dermate overtuigd dat we ook gaan genieten van de bonus track die de band heeft toegevoegd op dit album. Deze laatste draagt de titel “Shout” Het betreft hier een cover van de band Tears For Fears. En als ik mijn niet muzikaal aangelegde partner mag geloven dan vind ze het goed. Althans zo beweert ze, of ze me nu een plezier wenst te doen of niet ... En eerlijk gezegd ik vind deze cover ook heel smoutig overkomen. Het is aangenaam luisteren naar dit pareltje en de track roept op om vlotjes mee te zingen!
