Er bloeit iets in de underground van het hardcore/punk tot metal gebeuren. We merkten het al enkele keren op. Ook in het Waasland komen we onontgonnen parels tegen. Neem nu More Than Meets The Eye. deze zogenaamde StraightForward hardcore punkers hebben het podium gedeeld met, we citeren: Dog Eat Dog ,Texas In July, Heart Of A Coward , CDC , While She Sleeps, Novel Of Sin, As Enemies Arise en Poison My Blood. Toch geen klein bier, me dunkt? More than meets the Eye zagen het levenslicht medio 2008 en hebben ondertussen een ijzersterke live reputatie weten uit te bouwen. Ook brachten ze in 2010 een EP op de markt, This Ship Isn't Built To Sink. Het is daarna een beetje stil gebleven rond de band. Maar in 2014 werd More Than Meets the Eye nieuw leven ingeblazen. Op 14 mei komt een gloednieuwe EP op de markt. Here's to never growing Up. Wij gaven deze EP enkele luisterbeurten en stellen vast, de lekker old school versie van Hardcore punk leeft!
Combining the ‘straight-forward’ hardcore of Terror with the bitterness of Betrayal, the brutality of American Me and the passion of The Ghost Inside . Dat lezen we op de vi.be site van More Than Meets the Eye. Uiteraard schept dit hoge verwachtingen, die deze heren compleet weten in te lossen. Want we krijgen een portie hardcore waardoor we compleet murw worden geslagen, in de moshpit geduwd. Waarbij de gitaar en drum salvo's aanvoelen alsof je plat wordt gereden door een razende bulldozer. Daarbij maken we toch deze kanttekening, het is ooit wel voorgedaan dus niet bijster origineel meer. Maar hoeft dat? Nee, we hebben graag onze straightforward hardcore snel, knetterend en het gevoel krijgen tot moes geslagen te worden. Binnen die typische instrumentale aankleding valt de stem van zanger Tom Leroy toch enorm op. Zijn vocale capaciteiten zorgen voor een vrij unieke noot binnen het geheel. Elke keer zijn er koude rillingen die over onze rug lopen als hij met zijn dreigende, rauwe tot uiteenlopende stem ons orendol maakt. Dat is al vanaf die eerste song het geval. Empty hearts begint met een heel sterke solo, waarna de vocalen het overnemen en ons die uiteindelijke doodsteek lijken te geven.
Op diezelfde knallende weg gaat de gehele EP verder. Geen minuut rust wordt ons gegund. Our Only Weapon wordt tot een hoogtepunt gedreven, weer door die knetterende salvo's. Maar ook wederom door de vocale capaciteiten van zanger Tom. Op sommige momenten klinkt zijn stem zelfs als een ware grafstem, alsof je demonen hoort schreeuwen dat ze je zullen vermorzelen. Waarna songs als Island of Disrepair, Begin tot None But the Brave ons compleet murw slaan. Dat alles een beetje diezelfde lijn opgaat? Het stoort allerminst. Want we worden vanaf begin tot bitter einde bij de strot gegrepen, tot er geen spaander van ons geheel blijft. Nu, we schreven het al eerder, zo hebben we onze portie straightforward hardcore punk het liefst. Zonder meer leveren More Than Meets the Eye een typische hardcore EP af, waarbij de vocale aankleding toch enorm opvalt. Tot dreigend je , inderdaad, die ultieme doodsteek toedient. Lekker Old School, the way we like it!
Tracklist:
Empty Hearts
Our Only Weapon
Island Of Disrepair
Begin
Crossroads
None But The Brave
