De uit het Meetjesland afkomstige metalband Powerstroke zijn geen onbekende voor ons. Sinds 2007 timmeren deze heren noest aan de weg. Zowel op plaat, als live hebben ze ons ondertussen al meerdere keren kunnen overtuigen van hun kunnen. Al bij hun debuut in 2011 waren we diep onder de indruk. We schreven het volgende over Once we where Kings: Puur muzikaal bekeken is Powerstroke gewoon een geweldige stevige belevenis. Aan de vocaal kan er hier een daar nog geschaafd worden. Maar ik raad iedereen aan het volledige album te beluisteren want het mooie komt naar het einde van het album toe. Voor de liefhebbers van 'melodische Hardcore' is deze CD een aanrader. Ondertussen hebben we Powerstroke als het ware zien groeien in hun sound. In 2014 brachten ze hun derde plaat uit. Over In for a Penny, In for a Pound schreven wij het volgende: In For a Penny, In For a Pound is dan ook een plaat die alle luisteraars van elk metalgenre zou moeten kunnen liggen. Niet alleen door het feit dat ze een groot pallet aanbieden, maar zeker en vast ook door de hoogtechnische bagage die ze laten doorwegen. Powerstroke heeft al heel wat personeelswissels doorstaan. En het niet altijd even gemakkelijk gehad om zich te profileren binnen het metalwereldje. Maar ze bleven tot op heden stevig aan die weg timmeren, en dat verdient alvast massa respect. Powerstroke brengt nu hun vierde album ‘Done Deal’ uit en viert dat met een releaseconcert in N9 villa. The Difference, al twintig jaar een vaste waarde in de Meetjeslandse scene, opent de avond. Deze release show zal doorgaan op 6 mei: http://www.n9.be/nl/concerten/concert/powerstroke-be-the-difference-be. Wij gaven het kleinood enkele luisterbeurten, dit zijn onze bevindingen.
De 'groovy' mix tussen hardcore en tharsh metal blijft ook op deze nieuwe schijf stevig overeind staan. Met een oerschreeuw worden we wakker geschud bij Blood Oasis. Waarna in een ijltempo geen spaander geheel wordt gelaten van de luisteraar. Vanaf die eerste noten de luisteraar bij de strot grijpen, en niet meer loslaten? Dat is wat Powerstroke alvast doen. Tijd voor een wilde rit over hobbelige wegen. Meteen valt al op dat de band dus echt wel compleet volwassen is geworden, als ze dat al niet waren. Dat is natuurlijk de grote verdienste van lekker groovy klinkende gitaar en drumpartijen. Maar vooral de bulderende tot vaak angstaanjagende vocalen, geven ons direct een adrenalinestoot. Die we dringend nodig hadden. Met de vocalen dus zeker geen probleem meer ondertussen, dat is wel duidelijk. Bavo zijn stem past dan ook perfect in het plaatje dat Powerstroke 2016 willen aanbieden. Blessing in Disguise klinkt zowaar zelfs iets meer 'melodieus' tussen al die snoeiharde nummers. Maar ook hier worden we dus meegesleurd in een draaikolk, recht naar de bodem van de zee.
Bij de vorige albums viel ons op dat Powerstroke op technisch heel hoogstaand niveau hun songs brengen. Ook dat blijkt overeind te blijven staan. Luister maar naar de meesterlijke drum/gitaar riffs, op bijvoorbeeld Walk the Talk of Call it a Day. Waaruit blijkt dat deze band zowel instrumentaal als vocaal is uitgegroeid tot een alles om zich heen slaande, goed geoliede machine. Die van de aanhoorder geen spaander geheel laat. Meteen voelen ook wij de aandrang stevig in de moshpit te gaan, of compleet uit de bol te gaan. Waaruit blijkt dat deze songs nog het best tot hun recht komen op menig podium.
Hold On is zowaar een rustpunt, een ballad als je wil. Waarbij de stem van Bavo haast breekbaar klinkt. Daardoor krijgen we een krop in de keel en beleven een waar kippenvelmoment. Bij deze song krijgen we een heel andere, tot op heden nog niet onontgonnen kant, van de band te horen en zien. Waaruit blijkt dat deze heren ons ook met intieme, breekbare songs ons hart kunnen raken. Die rust wordt plots brutaal gebroken door een razendsnelle, alles om zich heen slaande song als Call it a Day. Waarbij weer eens de gedoodverfde ingrediënten van hardcore en tharsh metal fijn worden gecombineerd. Om dan tot een haast magisch geheel te komen.
Meteen is dit toch de grote sterkte aan Done Deal. Deze heren blijven zichzelf heruitvinden. Luister maar naar songs als Your funeral, No trial of Judge Rules no Violation. Waarbij je duidelijk hoort dat Powerstroke ook andere wegen wil inslaan. Maar dat ze ook hun hardcore/thrash roots gewoon trouw zijn gebleven. Poetry to a big, weer zo een razendsnelle song waarbij de vocalen ons de uiteindelijke doodsteek lijken te geven, is weer zo een voorbeeld van deze stelling. Knetterharde songs die de luisteraar tot moes zullen slaan, het is wat Powerstroke ons in het verleden al pleegde te brengen. Maar ondertussen zijn de heren dus nog gegroeid, tot compleet volwassen geworden. Waardoor het meer dan ooit aanvoelt als een wilde rit op een rollercoaster, waaruit ontsnappen onmogelijk blijkt te zijn. Na deze wilde rit, waarbij we de ene na de andere adrenalinestoot te verwerken krijgen, voelen we ons dan ook compleet murw en tot moes geslagen. Zowaar een gevoel dat we absoluut willen hebben na het beluisteren van een hardcore/thrash metal plaat. Medio 2016 staat deze Belgische trots nog steeds als een huis, en slaan nog altijd grote gensters in ons hart. Meer dan ooit!
Tracklist:
1 Blood oasis
2 Blessing in disguise
3 Walk the talk
4 Hold on
5 Call it a day
6 Your funeral, no trial
7 Judge rules no violation
8 Poetry to a pig
9 Done deal
10 Last in line
