Kevin Imbrechts blijft verrassend uit de hoek komen. Vorig jaar nog met de geweldige #1 van zijn project Illuminine. Maar ook in het verleden met Mosquito. En nu brengt hij via het label Consouling sounds weer iets heel anders uit. Onder de naam Daghraven begaat hij donkere Ambient en drone wegen, om ons in een diepe tot duistere trance te doen belanden. #1 - de titel gebruikte hij ook voor zijn project Illuminine - doet ons als luisteraar zweven, boven donkere wolken naar verre oorden. We gaven deze plaat enkele luisterbeurten en voelden een bedwelmende greep ons de keel dichtknijpen. Telkens opnieuw.
Al vlug worden vergelijkingen gemaakt met Illuminine, want die gelijkenissen zijn er inderdaad als we de eerste song, Hoort de Engelen Wenen beluisteren. Dezelfde intensiviteit wordt ook nu naar voor gebracht bij Daghraven. Echter lijkt alles meer omgeven door een eerder dreigende, angstaanjagende atmosfeer. En daar ligt het grote verschil met het eerder genoemd project. De eerste song voelt aan als een ijzingwekkende klauw die je de strot dicht knijpt, tot je de adem is ontnomen. Maar dit is nog maar het begin van een donkere trip doorheen de meest angstaanjagende gedachten. Daar waar Illuminine ons hart verwarmde met zelfs vreugdevolle klanken, lijkt Daghraven wel de eerder duistere tweelingbroer die ons in koude rillingen bezorgt, tot in angstzweet achterlaat.
Ambient is een muziekgenre die me als het ware moet hypnotiseren, en naar een andere dimensie kunnen voeren. Dat is bij deze plaat van Daghraven alvast het geval. Al lijkt het landschap vooral dus te bestaan uit griezelig aanvoelende taferelen, zoals ook op de platenhoes te zien is. Twee gemaskerde kinderen aan een vervallen villa, laten vooral het verval zien van een succesvol verleden. Een soort spookachtige omgeving krijgen we voor onze ogen, waar demonen en andere geesten elk moment ons zullen meevoeren naar hun duistere en donkere onderwereld. Ook de rustgevende elementen van het ambient genre voelen we telkens opnieuw opduiken.
De Admiraal heeft geschoten, De Tand Des tijds tot Ten Dans in Tranendal. Elke keer krijgen wee krop in de keel, en voelen koude rillingen over onze rug lopen. Het is alsof een onzichtbare hand plots onze schouder aanraakt, waarna het angstzweet ons uitbarst als wij onze demonen recht in de ogen kijken. Nee, dit is geen Ambient die gaat over rozengeur en maneschijn, maar net over de donkere gedachten in hart en ziel. Maar we raden vooral aan deze plaat in zijn geheel te beluisteren. Want het voelt aan als het vertellen van een verhaal met een intro, titel, tussenstuk en slot. Een slot van circa dertien minuten, puur angstaanjagend en griezelig genot. Genot in die zin, dat we tot een diepe waanzin worden gedreven, ons hart slaat sneller en sneller en we vrezen dat het einde nabij is. Om na het afsluiten van deze duistere trip, verweesd achter te blijven. Nog steeds in diezelfde donkere trance, lijkt het of we die demonen uit het verleden eindelijk hebben overwonnen.
Daghraven heeft met #1 ons weer eens aangenaam kunnen verrassen. Deze keer door ons onder te dompelen in de meest duistere kant van onze ziel, en een trip aan te bieden die het midden weet te houden tussen complete waanzin en angstaanjagende trance. De hypnotiserende uitwerking van de muziek, vinden we dus ook terug in die toch wel heel integrerende platenhoes. Waarop we even terugkomen op de titelsong De Tand Des Tijds. Want we zien en horen dus, zoals we reeds aangaven, een verval van het verleden. De tand des tijds laat geen spaander geheel van wat ooit een rijk gevuld succesverhaal bleek te zijn. En laat een verloederde, armmoedige tot spookachtige indruk na. Het verval van wat ooit was is heel confronterend, en doet je een traan wegpinken, mijmerend over wat ooit was. Schoonheid vervaagd, wat overblijft is een donkere tot koude leegte. Maar deze #1 voelt eerder aan als een donker warme deken om dat verleden uiteindelijk een plaats te laten geven.
Tracklist
1 Hoort De Engelen Wenen 6:52
2 De Admiraal Heeft Geschoten 7:33
3 De Tand Des Tijds 6:35
4 De Zon Schijnt Toch Ook Voor U? 6:12
5 Gedane Zaken Nemen Geen Keer 7:14
6 Ten Dans In Tranendal 3:08
7 Op De Laatste Rij, Daar Zwijgt Ge Niet 6:03
8 Ten Halve Gekeerd, Ten Hele Gedwaald 13:30
