Wizz Wizzard is de band rond de altijd sympathieke Wizz Beauprez. Niet alleen is deze artiest een begenadigde zanger en frontman, hij is ook o.a. Organisator van Wizzfest , dat dit jaar doorgaat op 19 maart. Meer informatie hierover vinden jullie via deze link en verzorgd geregeld het geluid op concerten van gerenomeerde bands en artiesten. Wizz Wizzard brengen via het label Rocksector Records hun tweede album uit: When The River Runs Cold. Deze plaat komt uit op 14 maart, wij kregen echter al de gelegenheid het kleinood een paar stevige luisterbeurten te geven.
Leuk om weten, Wizz Wizzard krijgen op deze nieuwe plaat medewerking van bevriende artiesten. Zo is Luke Appleton (Iced Earth/Absolva/Fury UK) te horen als gitarist op Wonders of the World. Een song die bovendien terug te vinden is op de akoestische plaat van broer Chris Appleton: Restless. Luke verleend tevens zijn samenwerking aan World of Shadows terwijl broer Chris te horen is als backing vocals op de plaat. Chris levert ook gitaar werk af bij Break Away en Return of the Vampires.
Wizz Wizzard steekt ook op deze nieuwe plaat zijn voorliefde voor pure 'old school' heavy metal en aanverwante, niet onder stoelen en banken. Dit blijkt al bij die eerste knappe song Crucified. Waarbij lang uitgesponnen gitaar solo's en knetterende drumpartijen, zo typisch aan die muziekstijl, je reeds tegemoet komen. Dat Wizz vocaal niet moet onderdoen voor enige grootheid binnen het genre bewees hij ondertussen uitvoerig. Maar ook op deze plaat blijkt weer hoe een begenadigde zanger hij toch wel is.
Zijn vocale capaciteiten worden voldoende uitgesmeerd doorheen deze plaat. Het is niet zo dat nieuwe of andere wegen worden ingeslagen, maar gensters in ons hart echter? Dat dan weer wel. On the Edge of Desire, Heaven , The Wolf. Telkens springt ons heavy metal hart een gat in de lucht, en voelen we de neiging niet alleen stevig te beginnen headbangen maar ook de songs mee te brullen alsof we die al 20 jaar kennen.
En dit is net de grote sterkte van Wizz Wizzard. Zijn muziek klinkt zo herkenbaar, dat je als luisteraar zonder verpinken overslag gaat. Van het prille begin tot het bittere einde. Zonder meer moet je ook nu weer geen experimentele uitspattingen verwachten. When the River Runs Cold is een eenvoudig heavy metal plaat, die we wellicht veel tegen komen. Maar als de muziek met zoveel liefde wordt gebracht zoals Wizz Wizzard dit doet, kan ons dat bitter weinig schelen. De ene gitaar salvo is nog niet uitgestorven of daar krijgen we weer die volgende adrenaline stoot te verwerken.
Hoewel de instrumentale capaciteiten van elk van de bandleden niet genoeg in de verf kan gezet worden, is het de stem van Wizz die ons uiteindelijk totaal over de streep trekt. Tot kippenvel bezorgt. Luister maar naar het hemels mooie World Of Shadows waar Wizz ons doet denken aan niemand minder dan Ronnie James Dio. Het stembereik van Dio bereiken is zelfs in metal termen haast onmogelijk, maar Wizz benaderd dit heel dicht, en dat is een meer dan knappe prestatie.
Maar vooral is When the River Runs Cold een pure old school heavy metal plaat. Die alle magische effecten van die muziekstijl, zowel instrumentaal als vocaal, samen lijkt te brengen tot één geheel. Waardoor we, tot tranen bedwongen, en met de krop in de keel elk van die songs staan mee te brullen. Met die ene gedachte. Deze songs smeken gewoon om live gebracht te worden. Eerlijk gezegd een gegeven dat we vaak tegen komen met typische heavy metal platen. Maar Wizz Wizzard speelt met een zodanige grote vuurkracht, dat we zonder verpinken en bij elke luisterbeurt opnieuw, compleet overslag gaan.
Deze plaat zal uiteraard worden voorgesteld op 19 maart op Wizzfest. Het is een stevige aanrader voor iedere, ik benadruk, iedere fan van heavy metal in de brede zin van het woord. Indrukwekkend!
Tracklist:
1 Crucified
2 On the Edge Of Desire
3 Heaven
4 The Wolf
5 Live Or Die
6 World Of Shadows
7 Rock Lives On
8 Break Away
9 Road To Valhalla
10 Return Of The Vampires
11 Wonders Of The World
