Delain werkt zich al een tijdje op naar een eenzame hoogte waarbij ze vooral melodische metal en catchy muzikale lijnen uitzetten waarbij de vocals heerlijk klinken en de muziek op en top is. Met deze EP kondigen ze aan dat ze nog een trapje hoger willen!
Wie ze eerder al op FeMME of op MFVF live aan het werk zag kan alleen maar bevestigen dat ze inderdaad ook live fantastisch klinken! Ikzelf kijk alvast sterk uit naar hun komst!
Suckerpunch gooit meteen een stevige bom! Dit is het soort van nummers die het live ver zullen trappen! Alles zit ook lekker! Luister maar eens naar het refrein en laat je meedrijven met de backings en het geniale studio werk (o.a. de gitaren en drums die lekker rammen zonder de melodie te verstoren): je weet het en je verzet je niet: dit blijft aan je plakken als liefde op het eerste zicht! Een paar tranen rollen zelfs even over mijn wang bij het aanhoren van zoveel schoonheid. Je zou voor minder lyrisch worden of een heel boek beginnen schrijven over deze zeldzame parel!
Hoewel zeldzaam: na The Human contradiction verwacht je gewoon wat je hier krijgt, want toegegeven hun laatste CD was een echte topper van wereldklasse! Meer van dat moois komt met het melancholische Turn The Lights Out! Charlotte Wesels is gewoon een topvrouw die voor niet minder dan de troon gaat en dat hoor je ook! Zij verdient gewoon de kroon voor beste melodische metal! Don’t Let Go krijgt een nieuw jasje (de zanglijnen klinken frisser, net als de algemene aanpak, dit lijkt meer op de versie die ze eigenlijk wilden maken maar om één of andere reden er de tijd niet voor hadden). Pluspunt is ook dat het robotachtige stemmetje minder robotachtig klinkt en juist iets menselijker gaat klinken. Hierbij weten we meteen ook dat hun nieuwe drummer Ruben IsrealenMerel Bechtold (hun nieuwe en meteen ook voor het eerst tweede gitarist) zorgen voor een prima klank en zich perfect hebben weten te integreren!
Dat Delain ook live op scherp staat bewijzen ze nogmaals met de live tracks die er één voor één staan en je doen smakken naar een live optreden of een live DVD! Lullaby, Stardust, Here Comes The Vultures en Army of Dolls bewijzen één voor één wat steeds meer mensen weten: je moet hen ook live aan het werk zien! Op CD waren het reeds prachtige, catchy, zeemzoete en stevige nummers. Wie op de respons van het publiek let krijgt hier alleen maar bevestiging van hun klasse!
Als extraatje krijgen we ook nog eens de SuckerpunchOrchestra: klinkt lekker melodisch/symfonisch, haast met een Disney-touch waarbij je spontaan met een roze bril naar buiten kijkt en het ellendige nieuws over oorlogen en vluchtelingen voor even vergeet. Ja, de verwachtingen naar de nieuwe CD stijgen alleen maar! Allicht zal deze hoog scoren op vele eindejaar lijstjes! Deze EP is alvast de beste tot op heden en dat zegt al wat! Mag ik jullie ook in België aan het werk zien, a.u.b.? Ik denk overigens dat ik niet de enige ben die jullie over zowat heel de wereld live aan het werk wil zien en al zeker na het aanhoren van zoveel moois! Dank u Delain!
