Iwein Denayer is een begenadigde artiest die meerdere projecten blijkt te hebben. Een daarvan is Doodsangst. Maar dat is voer voor een ander artikel. Onder de naam Humanity Defiled bracht deze multi-instrumentalist in 2015 een knappe plaat uit, die ons doet vertoeven in de meest donkere gangen van onze ziel. The Demis of the Sane is dus vooral aan duistere trip, die je als luisteraar koude rillingen bezorgt, van begin tot einde. Het soort Death Metal waarvoor we heel graag teruggaan in de tijd.
Het meest verwonderlijke is dat Iwein deze plaat op zijn eentje in elkaar heeft gestopt. Verwonderlijk, omdat het lijkt alsof een complete band hier staat te spelen. Binnen de spelonken van onze donkere gedachten klinkt de titel song the demise of the sane als een dreigende, nietsontziende kracht. Die je als luisteraar in diepe waanzin doet vertoeven. Het begin van een trip die ons angstaanvallen doet bezorgen, maar ook een donker en gelukzalig gevoel van binnen. De onheilspellende melodieën van Angel Wings tot forked tongue delusion over aystole voelen allen aan als scherpe klauwen die je de keel dicht knijpen. Tot je als aanhoorder, buiten adem, het laatste beetje leven uit jou voelt wegdrijven tussen de donkere wolken. We merken wel dat elk van de songs rond diezelfde gevoelsmatige ingrediënten zijn opgebouwd. Maar net door de aangrijpende manier waarop de songs ons haast ademloos lijken te verdoven, stoort dit allerminst.
Naast de typische death metal elementen merken we bovendien ook enkele doom eigenschappen. Het lome, traag je hart vermorzelen dat we vaak tegen komen bij die laatste muziekstijl. We horen we vaak terugkomen op deze plaat. headed straight (SSDecontrol) bevat elementen van beide muziekstijlen. Terwijl Loss klinkt als een losgeslagen horde wilde honden die ons dreigen te verscheuren. Kort, maar krachtig en zonder enig medelijden. Waarna a Darker Place voelt als een duister deken om ons gemoed tot rust te brengen. Maar telkens binnen een donker, griezelig en zelfs dreigende omkadering. Waarna we totaal verweest de nacht induiken, onze ultieme ondergang tegemoet.
Conclusie: Iwein, ofwel Humanity Defiled levert met The Demise of the Sane een plaat af die schippert tussen het snoeiharde van death metal en het angstaanjagende mooie van doom metal. Maar telkens met de ene bedoeling de luisteraar in een donkere roes te doen belanden, om uiteindelijk de ziel tot een soort duistere rust te brengen. Met een indrukwekkend samenspel tussen dreigende vocalen, tot een instrumentale aankleding die aanvoelt als ijzingwekkende klauwen die onze strot dichtknijpen. Kortom wie houdt van de ultieme duisternis, en het gelukzalige gevoel van vertoeven in de meest donkere gedachten van je ziel. Zal in deze plaat zeker zijn gading vinden. Wij genoten in elk geval met volle teugen van deze trip. Het daglicht deed zelfs pijn aan onze ogen. Met dank aan Iwein en zijn aangrijpende mooi, donker pallet van dwingende geluiden.
Oordeel vooral zelf, en geniet mee van deze trip: http://humanitydefiled.bandcamp.com/album/the-demise-of-the-sane
Tracklist:
1. the demise of the sane 02:28
2. angel wings 03:03
3. forked tongue delusion 04:17
4. 1% 02:06
5. asystole 08:24
6. in decay 03:03
7. the circular strain 02:29
8. headed straight (SSDecontrol) 02:57
9. loss 04:35
10. a darker place 02:34
