We bespraken eerder deze week nog het knappe plaatje van The LVE. We schreven daarover: Zonder meer presenteren The LVE met The LVE een knap staaltje van subtiel je hart raken, telkens op die plaats waar emoties worden aangesproken en tranen vloeien als water dat door de bergen stroomt. Een knap staaltje innerlijk genot krijgen we hier voorgeschoteld, waardoor we lijken te vertoeven in een heel andere wereld, ver van de harde realiteit. Dat was voor ons reden genoeg om deze band ook eens live te gaan zien. Brussel is dezer dagen getooid in een kerstsfeer, met sfeervolle verlichtingen en de kerstboom op de markt. Maar over de koppen lopen, zoals we dat andere jaren rond deze periode hebben meegemaakt, was er niet bij. Rechtover de Ancienne Belgique is een gezellige muziek café Bonnefooi. Waar we in het verleden achteloos voorbij slenterende, wel even binnen kijkende, maar gehaast om het zoveelste concert in AB te gaan bekijken. Op deze avond stond het café overvol, maar toch was het een gezellige drukte. The LVE had redelijk wat fans meegebracht, en besloot nog maar eens die gevoelig snaar te raken, en ons hart open te laten gaan. Ons verslag:
Het optreden leek in eerste instantie wat - we wikken onze woorden - traag op gang te komen. Milky Sea is nochtans een heel knappe song, ook terug te vinden op de nieuwe plaat. Maar het vuur moest nog even worden aangewakkerd, hadden we de indruk. Gelukkig leek de druk van het vat bij hi on love. Waarbij weer die samenzang tussen Gerrit Van Dyck en Sara Raes, net als op plaat, live het geheel naar een ongekende hoogte leek te duwen. Dit met een kippenvelmomenten bezorgende aankleding, waardoor onze ziel een eerste keer op deze avond heel diep werd ontroerd.
Leek op de schijf die stemmen de instrumentale aankleding te overheersen, dan bleek op het podium hoe belangrijk die inbreng wel is voor The LVE. Naast de twinkelende mooie piano klanken, werden drums enerzijds met zachtheid behandeld en klonken ze anderzijds als gedreven mokerslagen. Ook de knetterende gitaarlijnen, deden ons hart nog wat meer bloeden. Meteen was de iets tragere start al vergeten en vergeven, bij een geweldig mooi gezongen en gespeelde Love when you don't want it. Waarbij de stem van Sara nog meer naar voor kwam. Een song waarbij we in diepe gedachten verzonken, ons lieten mee glijden naar onbekende oorden. Zowaar één van de meest indrukwekkende momenten van deze avond.
Langzaam maar zeker leek de band iedereen steeds meer in een diepe vervoering te brengen, maar nooit klonk er, ondanks de weemoedige naklank, somberheid uit stem en instrumenten. Eerder een brede glimlach kwam over onze lippen, bij het wegpinken van een traan. De lichten werden iets meer gedempt, waarna de sfeer nog meer wegzakte in eenvoudige gezelligheid waarbij je de zorgen opzij kon zetten. Vanaf toen kon het blijkbaar niet meer stuk, en leek The LVE gelanceerd. Monami, Je Suis Loup hakt verduiveld diep in je, subtiel dat wel, maar potverdorie raken doen deze songs je zeker. Closer kreeg het meest herkenningsapplaus, en lijkt zelfs hitpotentieel te hebben.
De set werd afgesloten met het wondermooie Dance Dance Dance en in de bisronde, Josephine en Bags, waarbij die hemels mooie samenzang tussen Sara en Gerrit, nogmaals, het meest in het oog sprong.
Uiteraard zijn er nog groeimogelijkheden, uiteraard leek het aanwakkeren van het vuur gepaard te gaan met enige zenuwachtigheid. Zo in de schijnwerpers staan, al die ogen op jou gericht, doet iets met een mens. Maar The LVE hebben potentieel om er te komen. The LVE bestaan vooral uit talentvolle instrumentalisten en zangstemmen, die niet alleen begenadigd staan te spelen maar ook nog met hun muziek menig harten sneller kunnen doen slaan. Bovenal stralen ze ambitie uit, waardoor deze band mits het blijven bewandelen van deze begane wegen, zeker nog potten zal breken in 2016.
In Bonnefooi hebben The LVE bewezen uit het goede hout gesneden te zijn, en volledig klaar te zijn om de wereld te veroveren. Te beginnen met Brussel, Vlaanderen en Wallonië: wat met deze ingesteldheid, en de eenvoudige maar hartverwarmend mooie aanpak, alvast geen probleem zou mogen zijn!
Setlist:
Intro// milkey Sea// hi on love // Santino // Velvet Monkey // Love when you don't want it // free peoples // monami //Mohicans // Je Suis loup // closer // dance dance dance // stop // ENCORE // Josephine // bags
