Cataya is een samensmelting tussen artiesten uit België en Duitsland, ze omschrijven hun muziek als: "influenced by nature and emotions of their life". Eerder dit jaar hebben we nog hun single Tal Sperre onder de loep genomen, we schreven daarover: Na een zachtmoedige start, worden de horde wolven op ons los gelaten. Ze lijken één doel te hebben, ons zo snel mogelijk verscheuren. We krijgen de daver op het lijf, koude rillingen en angstzweet breekt uit. Maar er is ook plaats voor enige adempauze. Want binnen deze ene song worden we enerzijds tot absolute waanzin gedreven. Anderzijds lijken we te zweven , veilig boven het wolkendek. Waardoor er een gemoedsrust over ons neerdaalt. Als het de bedoeling was van het onderdeel emoties binnen hun muziek? Dan zijn ze zeker in hun opzet geslaagd. Ondertussen brachten Cataya hun full album Sukzession op de markt. We kunnen stellen, dat elk van de songs in verlengde liggen van de eerder besproken single. Zonder echter ons het gevoel te geven dat alles op diezelfde lijn ligt.
De duurtijd van Cumbre en Niebla bedraagt bijna elf minuten, om zo lang onze aandacht levendig te houden, daarvoor moet je wel uit het goede hout gesneden zijn. Nu daar hebben Cataya schijnbaar niet de minste moeite mee. Binnen deze song worden reeds verschillende uiteenlopende emoties aangesproken, ook zitten er zoveel verschillende tempowisselingen binnen deze song dat je het ene moment in een trance belandt en het andere moment een dosis mokerslagen te verwerken krijgt.
Dat aanspreken van verschillende soorten emoties lijkt ons bovendien ook de rode draad doorheen de volledige plaat geworden. Met best lange songs die je rillingen lijken te bezorgen, en de haren op de armen doen recht staan, slagen Cataya er telkens opnieuw in ons heel diepe gensters te slaan in onze ziel. Sombre Sommeil is weer zo een negen minuten lange trip die het midden houdt tussen hypnotiserende Ambient, en een tot een climax gedreven postrock.
Maar we weigeren de muziek die ze brengen in 'hokjes' te plaatsen. Net door het aanbieden van een ruim pallet van instrumentale huzarenstukken, zouden we Sukzession eerder omschrijven als een instrumentaal meesterwerk dat iedere liefhebber van postrock, ambient tot aanverwante muziekstijlen over de streep zou moeten trekken. Ook blijkt de verbondenheid met de natuur waar Cataya beweren hun invloed te vinden, inderdaad ook uit te stralen op deze plaat. Wie is niet onder de indruk, na het bereiken van een hoge berg, van het uitzicht rondom? De oerkrachten van de natuur doen een mens naar adem snakken, en verweesd achter blijven. Dat 'adembenemende gevoel' weten Cataya dus ook te verwerken binnen dit album.
Luister maar naar Ascended from the Depth, een dertien minuten lange natuurwandeling die ons eerst doet vertoeven in een liefelijke omgeving tussen een kabbelende beek en vogels in het park, om later als het ware te worden verscheurd door een wilde horde leeuwen en ons hart sneller te doen slaan tot ons doen baden in het zweet van angst. We zeiden het al, een uiteenlopend pallet van emoties krijgen we over ons heen, telkens opnieuw. De ene keer zien we de zon boven de wolken schijnen, waarbij we onder de indruk zijn van de adembenemende schoonheid rondom ons, de andere keer zorgen zware wervelstormen dat we moeten rennen voor ons leven. Dit is allemaal verwerkt binnen deze ene song, maar is dus ook hoe we het volledige album aanvoelen.
Tal Sperre lijkt die begane wegen verder te bewandelen. We kunnen alvast stellen, wie deze single een warm hart heeft toegedragen zich in het volledige concept zeker kunnen terug vinden. Cataya presenteren ons 45 minuten puur instrumentaal genot, van het prille begin tot het bitter einde worden we meegenomen in een roetsjbaan van uiteenlopende emotionele uitstappen. Waarbij geen spaander geheel wordt gelaten van onze ziel.
Binnen de ene song worden we enerzijds tot absolute waanzin gedreven. Anderzijds lijken we te zweven, veilig boven het wolkendek. Waardoor er een gemoedsrust over ons neerdaalt... Deze zin verteld in een kwinkslag hoe we ons voelden bij het beluisteren van dit meesterwerk. Een aanrader dus voor iedere liefhebber van 'instrumentale muziek in de brede zin van dat woord'.
Beluister Sukzession ook via volgende link: http://cataya.bandcamp.com/
Tracklist:
1. cumbre en niebla - 10:53
2. sombre sommeil - 09:08
3. ascended from the depth - 13:35
4. tal sperre - 11:42
