CIEŃ – Ecce Homo

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Pieter-Jan Vanden Broeck    6 december 2015

De eerste volspeler van het Poolse Cień luistert naar de naam Ecce Homo, een verwijzing naar het gelijknamige boek van Friedrich Nietzsche. Een demo en een EP werden in het verleden al ingeblikt maar op een eerste volwaardig wapenfeit was het wachten tot eind vorig jaar. Dat de meesten Cień zullen associëren met Cadillac of een gamma schoonheidsproducten lijkt niet geheel onlogisch. Als opkomende groep – zeker binnen het zwartgeblakerde subgenre – is naambekendheid niet vanzelfsprekend. De platenfirma Old Temple – net als de groep opererend uit Polen - was zo vriendelijk om ons het debuutalbum van Cień toe te sturen, een bespreking kon dan ook niet uitblijven.


Openingsnummer Rebellion bouwt langzaam op. Pas na een dikke minuut, schiet het Poolse vijftal pas echt uit de startblokken. Het contrast tussen enerzijds de melodische melodieën en anderzijds de rauwe vocalen, brengt je als luisteraar meteen in de stemming. Op zich niets nieuws onder de zon maar desalniettemin degelijke Black Metal, tot zover mijn eerste indruk. Ook Betonowe Królestwo ('betonnen koninkrijk') heeft geenszins de intentie om het snelheidsrecord te verbreken. De melodische riffs slagen erin om het geheel onder te dompelen in een melancholische sfeer. De rustpauze halverwege het nummer helpt om de spanning erin te houden. Lustfulness – veruit het meest melodische nummer op deze plaat – kon me zonder problemen overtuigen. Het werd een atypisch nummer binnen het genre. Lustfulness doet de naam alle eer aan: het klink zodanig melodisch dat het haast opgewekt overkomt. Met Slave of Live zitten we halverwege deze langspeler. Gedurende het bij momenten tergend traag nummer viel het soleerwerk halverwege me op. Een instrumentaal tussenstuk last andermaal een rustpauze in om hierna weer in volle melodie uit te barsten. Umarly Krzyk wat vrij vertaald zoveel betekent als ‘doodse schreeuw’ is een tikkeltje sneller dan de voorgaande nummers al is dit vrij relatief. Het titelnummer – Ecce Homo – klinkt een stuk kwaadaardiger en sneller dan wat we tot hiertoe te horen kregen. Het mag dan niet het meest representatieve nummer op dit debuut zijn, het weet er in positieve zin uit te springen! De ruim zeven minuten durende afsluiter, Silent March,werd allesbehalve een ‘stille mars’. Wat intensiteit betreft, leunt het dicht aan bij het eerder besproken Ecce Homo. De meeste groepen opteren ervoor om stevig te beginnen en naar het einde van een album toe wat gas terug te nemen. Bij het uit Krakau afkomstige Cień is het omgekeerde waar. Met Ecce Homo leverden deze Oost-Europeanen een degelijk debuutalbum af. Op persoonlijk vlak mag ik het dan meer op het snellere en driftiger werk hebben voorzien, dit neemt niet weg dat Cień me op enkele niet onaangename luisterbeurten wist te trakteren.

Tracklist:
1. Rebellion
2. Betonowe Królestwo
3. Lustfulness
4. Slave of Live
5. Umarly Krzyk
6. Ecce Homo
7. Silent March