Het was een kwestie van tijd. We hebben Innerwoud al een paar keer live gezien, en waren telkens enorm onder de indruk. Zo zagen we deze artiest, want Innerwoud is een eenmansproject rond Pieter-Jan Van Assche, onlangs bezig in Concertzaal De casino (Sint-Niklaas) We schreven daarover heel wat positieve woorden. Ook op Dunk!festival eerder dit jaar liet hij ons met zijn contrabas in onwerelds hoge sferen vertoeven. Nu, via Consouling Sounds komt eindelijk ook een langverwacht album op de markt, Mirre. De release is pas op 13 december, we kregen echter nu al de kans om deze plaat te beluisteren, en onder de loep te nemen. Onze bevindingen.
Alle aspecten van het instrument Contrabas komen ook op Mirre overvloedig boven drijven. Het begint met Dar. Negen minuten lang worden we ondergedompeld in een heel bedwelmende sfeer. Zachtmoedige, haast zwevende bas klanken komen onze huiskamer binnen gedwarreld . Zonder meer blijkt nog maar eens hoe deze artiest haast magisch verbonden is met zijn contrabas. Alsof de snaren van porselein zijn, bespeeld hij ze voorzichtig en zorgt er al direct voor dat we die negen minuten in een diepe trance belanden. Haast tot tranen toe bedwongen. Ik geef het toe, ik dacht niet dat er uit een contrabas zo onwerelds mooie klanken konden komen, tot ik Innerwoud dit instrument zag bespelen. Maar ook 'op plaat' blijkt de magie dus zijn werk te doen. Dar is zo aangrijpend mooi, dat we er zowaar stil van worden. Zelfs het tikken van mijn vingers op het klavier, bij het typen van deze recensie, zijn een stoorzender. Moeten we toegeven. Moest er een hemel bestaan, dan zijn de poorten bij deze hemelsmooie klanken open gegaan.
Meestal als songs op een album op dezelfde lijn liggen, haken we af. Maar bij Nachtkus , dat compleet diezelfde bedwelmende richting uitgaat als de voorganger. Voelen we eerder de neiging gewoon ons nog maar eens te laten meedrijven in die trance waarin we waren beland. Laat ons eerlijk zijn, zeven minuten langer kunnen genieten van hemels mooie klanken, die je ziel zodanig tot rust brengen dat je haast boven de donkere wolken lijkt te zweven. Nee, dan stoort zo een 'op dezelfde lijn liggen' totaal niet. De bevreemdende, intensieve klanken die op ons afkomen, doen bovendien ons hart verschrompelen. Haast hypnotiserend mooi klinken deze contrabas geluiden. Waardoor we nog maar eens in het bootje stappen, en vertoeven in hogere sferen. Indrukwekkend!
Mirre lijkt een iets meer dreigende intro te bevatten. Hoewel het woord 'dreigend' een understatement kan genoemd worden. Maar binnen deze song voelen we toch een beklemmende naklank. Haast alsof klauwen je keel dicht knijpen, heel zachtjes, maar ook de greep niet willen lossen. Binnen de song horen we zelfs vreemde 'vocalen'. Gezangen die we vroeger hoorden in menig klooster, zo lijkt het wel. Het zorgt er mede voor dat Mirre niet alleen diezelfde zachtmoedigheid bevat als de voorgangers, maar ook een zekere dreiging binnenin naar voor brengt. Die we moeilijk kunnen thuis brengen, maar waardoor we met de krop in de keel, toch even achterom kijken voor mogelijk gevaar.
Afsluiter Sterveling heeft een duurtijd van bijna vijftien minuten! Doorheen die vijftien minuten krijgen we alle bovenstaande effecten nog eens voorgeschoteld. Drones die je trommelvliezen niet aanvallen, maar wel je bij de strot grijpen. Heel langzaam, als een traag lopend gif dat je adders binnen sluipt. Binnen het concept krijgen we weer de tranen in de ogen, de krop in de keel en vertoeven voor de zoveelste keer hoog in de wolken. Waar de zon altijd schijnt, waar geen oorlog en pijn lijken te bestaan. Het Hemelse Paradijs komt tot leven bij deze wonderbaarlijke mooie contrabas geluiden.
Van begin tot einde slaagt Innerwoud er met dit album Mirre in ons in diepe, heel diepe vervoering te brengen. Zonder meer kregen we hier een magische trip voorgeschoteld, die ons vol bewondering deze Cd op repeat doet zetten, zodat we deze magische trip nog eens kunnen meemaken. Om tot volstrekte rust en zen te komen, met de krop in de keel en de tranen in de ogen. Telkens opnieuw. Hoewel we twijfelen over het bestaan van zo een Paradijs, voelden we ons dankzij Innerwoud er wel in vertoeven. We zeiden het al, indrukwekkend!
Tracklist:
Dar
Nachtkus
Mirre
Sterveling
Het album Mirre zal op 13 december worden voorgesteld in Ancienne Belgique. Waar Innerwoud aan zal treden samen met Colin H van Eeckhout (CHVE) die er zijn nieuwste album Rasa komt voorstellen: http://www.abconcerts.be/nl/agenda/evenementen/chve/19533/
Ook op 18 december zal Innerwoud zijn CD voorstellen, deze keer in Gent: http://www.burenvandeabdij.be/innerwoud-contrabas-in-een-winterse-abdij/
