Ummagma is een Canadees /Oekraïense duo. De muziek die Alexander Kretov en Shauna McLaron brengen beschrijven is een moeilijke opgave. We horen invloeden van dreampop tot post-rock maar ook Ambient of Shoegaze zijn aanwezig in het geluid. Een feit is dat de samensmelting van beide talenten zorgt voor een dromerige en sfeervolle trip doorheen je hart. Ummagma ontstond in 2003 als een samensmelting tussen twee geliefden in Moskou. Hun ontmoeting op een akoestisch gitaar concert ontwikkelde zich tot een huwelijk en ook een muzikale samenwerking. Shauna profileerde zich voordien door het acapella zingen en werken met verschillende muzikanten uit Moskou, terwijl Alex als solo gitarist experimenteerde met home recording. Met deze introductie lieten we jullie kennismaken met Ummagma , augustus 2013. Ondertussen hebben we al verschillende platen, projecten en zij-projecten besproken van deze getalenteerde artiesten. Hoofdzaak bij de muziek van Ummagma was, en is inderdaad nog steeds, die betoverende kruisbestuiving tussen de dreampop/ postrock tot ambient en shoegaze met die integrerende stem van Shauna die je in diepe ontroering brengt. We namen het recente album Frequency onder de loep. Deze werd uitgebracht via Raphalite records.
De platenhoes is alvast enrom uitnodigend. De felblauwe achtergrond heeft een heel rustgevende uitwerking op ons en dan moeten we nog beginnen met naar de muziek te luisteren. Orion doet ons binnentreden in een betoverende, magisch mooie landschap waar schijnbaar iedereen in vrede kan samenleven, een waar paradijs krijgen we dus voorgeschoteld, waar opvallende soundscapes je tot een bedwelmende gemoedsrust weten te brengen. Daarbovenop klinkt die stem van Shauna als een twinkelende nachtegaal in dat hemelse paradijs, waardoor je in een diepe trance lijkt te belanden.
Ja, het concept blijft nagenoeg hetzelfde als op vorige platen dat geven we toe, maar toch zijn er subtiele zijstapjes die afwijken van de vorige platen, zo stellen we regelmatig vast. Vooral brengt de totaalbeleving op Frequency ons weer eens tot een staat van opperste vervoering van begin tot einde. Dit allemaal binnen een verstilde, haast intimistische sfeer. Dat is o.a. ook het geval bij het magisch mooie Winter Tale, waar twinkelende klanken als fonkelende sterretjes je gemoed tot rust brengen, met weer die wonderbaarlijke vocale aankleding om je in tranen te doen vertoeven.
We spraken al over 'subtiele zijstapjes'. Wel, Ocean Girl is zo eentje dat eerder klinkt als een Franse Chanson. Net zoals deze chansons een heel gevoelige snaar raken, is dit ook ook het geval met Ocean Girl.
Frequency wordt afgesloten met enkele Lama remixen, die ons doen terugdenken aan de Lama plaat die we eerder bespraken. - De originele song vinden we trouwens ook terug op Frequency -.Toen schreven we: Er zitten dansbare, bedwelmende tot snelle remixen tussen, genoeg keuze. Aan de luisteraar om uit te maken welke kant van Ummagma u het meest aanspreekt, onze keuze hebt u ondertussen al vernomen. Maar één ding is zeker, de experimentele aanpak van dit project bewijst nog maar eens dat deze artiesten zichzelf nog steeds blijven uitvinden, en daarom ook nog over voldoende inspiratie beschikken. Wat ons veelbelovend doet uitzien naar de toekomst.
Ook bij de remixen op dit album laat Ummagma heel uiteenlopende kanten horen en zien van deze ene song. Robin Guthrie van Cocteau Twins, Malcolm Holmes of Orchestral manoeuvres in the Dark en Lights that change verleenden hun medewerking aan de Lama remixen. We kunnen nu al stellen, dat elk hun heel eigen inbreng heeft binnen het geheel. Bij Robin voel je de geest vanCocteau Twins inderdaad rond dwalen. Terwijl je niet voorbij kan gaan aan het '80's gevoel' bij de remix van OMD. Bij de remix van Lights that Change tenslotte krijgen we een wat meer duistere inbreng van deze song. Ook nu weer klinkt die ene mix eerder uptempo, terwijl de andere je in een bedwelmende sfeer doet belanden.
We kunnen dan ook stellen dat Frequence vooral een album is geworden dat alle eerder genoemde aspecten van waar Ummagma voor stond, en nog steeds staat, weet samen te brengen tot weer eens een magisch mooi geheel. Dit door middel van een heel complexe instrumentale aankleding en de stem van Shauna die je ziel telkens opnieuw weet te verwarmen. Nog steeds wordt duchtig geëxperimenteerd en lijkt aan de fantasie van Ummagma geen einde te komen. Hoewel weer geen geluidsmuren worden afgebroken, weten ze ook met Frequence een breekbare sound naar voor te brengen. In verlengde van wat is voorgedaan, maar dus weer met subtiele zijstapjes die ons verwonderd doen opkijken. Om maar te zeggen we kunnen het niet genoeg herhalen, het eindpunt is totaal nog niet bereikt. Dit duo evolueert nog steeds in hun geluid en blijkt telkens opnieuw zichzelf uit te vinden binnen de intieme sferen van ambient/postrock en aanverwante. Net dit is de grote sterkte van Ummagm, het uitbrengen van platen die op het eerste gezicht niet afwijken van hun voorgangers maar toch voldoende subtiele veranderingen brengen waardoor ze net iets anders klinken dan de vorige. Daaruit blijkt weer maar eens het grote talent van beide artiesten en dat ze muziek maken vanuit het diepste van hun hart. Naar die muziek en elkaar toe.
Tracklist:
Orion
Lama
Winter Tale
Galacticon
Ocean Girl
Lama (Robin Guthrie Remix)
Lama (Malcolm Holmes’ OMD Remix)
Lama (Lights that Change Remix)
