Zebrahead, zeker geen onbekende naam in de punkrockscene, bestaan intussen alweer 20 jaar en zitten allesbehalve stil. Dit jaar nog brachten zij een split-EP (met Man With A Mission) uit, gloednieuw album ‘Walk The Plank’ én ‘The Early Years: Revisited, ’een plaat met nieuwe opnamen van oude tracks. Dat alles bovendien terwijl er non-stop getourd wordt; er komen maar weinig jaren voor waarin Zebrahead niet minstens één keer Europa aandoen.
Het was een ingewikkeld tourschema: een Halloweenshow in Eindhoven (NL), enkele shows in Duitsland, om vervolgens terug te keren naar Elysee, Oostende (BE) en afgelopen zondag ook De Helling te Utrecht (opnieuw NL) te bezoeken. Het was hier dat onze reporter een babbeltje maakte met co-leadzangers Ali Tabatabaee en Matty Lewis (dit interview zal spoedig hier te lezen zijn) en een heerlijke show bij te wonen van zowel Zebrahead alsook support MxPx.
Zelfs deze bands zijn geen onbekenden van elkaar; al in 2005 gingen zij met een co-headline Europa door, en eerder dit jaar deden ze nog samen de VS aan. Wanneer MxPx het podium betreden is het nog relatief rustig in het zaaltje met ruimte voor 400 man. Maar een feestje, dat zal er gebouwd worden! Vanaf het eerste moment wordt er opgeroepen tot circlepits en sing-alongs, dat laatste duidelijk meer succesvol dan de eerste. Wat direct opvalt is hoe strak de groep speelt, en dan vooral hoe goed de stemmen en harmonieën van zanger Mike Herrera en gitarist & backing vocalist Tom Wisniewski bij elkaar passen en hoezeer deze elkaar aanvullen. Verder spat de lol ervan af en wordt er een ruim drie kwartier durende set gespeeld, waar allerlei memorabele momentjes voorbij komen: “Punk Rawk Show" doet 't goed, en “First Day of the Rest of Our Lives” krijgt enkele mensen na aanmoediging van de band het podium op, waarna een cover van Bryan Adams’ “Summer of ‘69” eenieder aan het dansen krijgt. Een geslaagdere support act is bijna niet denkbaar!
Wanneer Zebrahead dan eindelijk hun plaats op het podium innemen is het in de zaal comfortabel vol; hoewel er is voldoende ruimte over blijft voor speelse push- en circlepits. Vanaf het eerste moment is het chaos, in de meest positieve zin van het woord. Niets zou doen vermoeden dat dit vijftal anders doet dan touren; hun enthousiasme lijkt eerder te zeggen dat ze het niet vaak genoeg doen! De set is een interessante mix van veel nieuwe songs van vorige maand uitgekomen plaat 'Walk The Plank', het daarvoor uitgebrachte ‘Call Your Friends' en ouder werk, teruggaand naar hun vroege dagen van “Playmate of the Year” en “Falling Apart.” Ook een mash-up van Avril Lavigne’s “Girlfriend” en Baha Men's “Who Let The Dogs Out” wordt gespeeld; een verrassend goede combinatie. Van de nieuwe tracks blijken vooral “Who Brings a Knife to a Gunfight?” en “Worse Than This,” beide poppy tracks met die typerende Zebrahead-sound, de grootste verrassing ten opzichte van de albumuitvoeringen.
Al gedurende het tweede nummer van de set wordt de (inmiddels klassieke) sit-down-jump-up truc van het publiek gevraagd; maar wanneer iedereen vrolijk meedoet blijft het een leuk trucje. Er is de hele avond een bijna continue pit gaande, een wall of death passeert de revue en menig crowdsurfer wordt maar net gered van een hoogstwaarschijnlijk pijnlijke landing op de geluidstafel achterin de zaal. Kort samengevat: een anderhalf uur durend feestje met energieke hit na hit, waar het simpelweg niet mogelijk was stil te blijven staan. Een groot succes!
