We zouden de grind/metal/punk.. band Marginal gerust een supergroep kunnen noemen. Al zullen de heren deze benaming niet naar waarde schatten, wegens de 'pop' na klank van dat woord. Maar met de Portugees Rui Da Selva, o.a. ook medewerker bij bands ook Bark en Aguardente op basgitaar. De Argentijnse gitarist Martin Furia, eveneens lid van Bark en Aguardente , maar ook lid van de Argentijnse band Jesus Martyr. De drummer Steven , die het mooie weer maakte bij o.a. The Reeves, The Mammoths en Helldozer. Vocalist Johan en tweede gitarist Timmy, die beide al bij het even bekende Butcher gensters weten te slaan. - Timmy speelde bovendien zelfs bij Battalion - . Als klap op de vuurpijl speelden zowel Johan als Timmy en Steven ook bij de legendarische death metal pioniers Suhrim. We kunnen dus zonder schroom spreken van een samenvoeging van enorm talentvolle artiesten, die ondertussen hun sporen ruimschoots hebben verdiend binnen het bonte muziekwereldje van extreem harde metalen en dergelijke meer. Zo zagen we Marginal op het festival Rocktoberfest, en waren we vooral onder de indruk van de bol energie die op ons afkwam. Meer nog, deze band gaf het goede voorbeeld aan de daarop volgende artiesten, hoe ze het dak er moeten laten afgaan.
Marginal is ontstaan in 2013 en bracht ondertussen twee albums op de markt: The Venom (2014) en Chaos and Anarchy (2015). In dit artikel buigen we ons over de eerste plaat The Venom:
Het eerste wat opvalt is de duurtijd van elk van de songs op deze plaat. Ze klokken allemaal af rond de één tot twee minuten. Freedom duurt zelfs amper 49 seconden. Het moet dus inderdaad snel gaan bij Marginal. De plaat afluisteren, kan je vergelijken met een wilde boottocht doorheen snelstromende waters, met de nodige watervallen waarbij we zonder enige medelijden naar beneden worden gesleurd.
En toch, er sluipt iets melodieus in elk van de songs, dat nog maar eens bewijst hoe geoefend deze instrumentalisten en zanger wel zijn. Mixen van thrash, grind tot zelfs een vleugje death metal, en dat op de luisteraar los laten als een vuurbal die je niet hebt zien afkomen maar je gezicht in een oogwenk naar flarden schiet. Het zijn allemaal beelden die we ons vormen bij het beluisteren van The Venom. De dertien songs worden in een razend tempo op ons los gelaten, waarbij we geen tijd hebben om op adem te komen.
Uiteraard komen de Anarchistische trekjes ook boven drijven. Vaak wordt dan ook een middelvinger uitgestoken naar het politieke systeem, zoals bij 6000 feet under waar de oproep 'Lets Kill Some Politicians niets aan het toeval overlaat. Marginal stampt zowat alle heilige huisjes omver, en laten geen spaander heel van de rotmaatschappij waarin we leven. De songs zijn meteen een aanklacht tegen alles wat verkeerd loopt in deze wereld. Stampend, alles om zich heen kapot slaande, laten Marginal ons na twintig minuten, badende in het zweet, verweesd achter.
Elk van de dertien songs drijven rond datzelfde ritme, waarbij het aanvoelt alsof een bulldozer over ons hoofd heeft gereden. Maar Marginal slaagt er ondanks dat helse ritme, erin een zekere melodie in hun songs te brengen, zoals we eerder aangaven. Waardoor de georganiseerde Chaos die ze brengen niet storend werkt of de muzikale omlijsting teniet doet. Dit is nog de sterkste kant van The venom. Een chaotisch, anarchistisch beeld creëren zonder de melodie lijnen uit het oog te verliezen. Meteen de grote verdienste van deze band. The venom is ook te beluisteren en aan te kopen via bandcamp. Wat ons betreft is deze plaat dan ook een sterke aanrader voor iedere liefhebber van grind, punk en extreme metal genres. Kopen die handel!
http://marginalmusic.bandcamp.com/album/the-venom
Tracklist:
1. Work Die - 01:29
2. Freedoom - 00:49
3. Modern Terrorist Hobby Set - 01:09
4. 6000 Feet Under - 01:07
5. The Headless Chicken - 01:42
6. Legalized Genocide - 01:22
7. Fuck This Shit - 01:59
8. Reversed Evolution - 02:19
9. March Of The Big Fat Rat - 02:17
10. Animal#1 - 01:19
11. The Bacon Tree - 01:23
12. Morbid Computer - 01:11
13. Marginal - 01:47
