We leerden de band Strains kennen op Rocktoberfest, in Lier. We schreven over hun aantreden daar: Strains legt de lat zowaar nog hoger. We zouden kunnen stellen dat deze heren grensverleggende hardcore brengen, met een knipoog naar het globale metalgebeuren. In elk geval combineert Strains verschillende muziekstijlen en giet die dan nog eens in een sausje dat onze smaakpapillen naar meer bier doet dorsten. Stilstaan is onmogelijk op deze muziek, wat resulteert in een stevige moshpit. Naast de snoeiharde gitaar en drums, lijkt het vooral die bulderende stem die ons nek omdraait. Danig onder de indruk, besloten we de EP Redefine[d] eens te beluisteren. Uiteraard met de onderliggende bedoeling daaraan een artikel te wijden.
Hoewel de band pas in 2014 is ontstaan en ze met deze EP hun debuut hebben gemaakt. Hebben de respectievelijke leden, ondanks hun jonge leeftijd, al heel wat watertjes doorzwommen binnen de muziekwereld. Dat is ook te horen aan deze EP.
The Great Disconnect klinkt emotioneel, heeft diepgang, en je voelt de haren op je armen recht komen. Toch worden we ook niet in slaap gewiegd bij deze song. Aspecten van Metalcore zijn zeker aanwezig. Gaandeweg begint er ook meer 'snelheid' te zitten binnen deze song. Maar vooral is The Great Disconnect een heel groot kippenvelmoment. Waarbij de haast smekende, rauwe vocalen klinken als een aanklacht. Bovendien kan je hieruit al opmaken hoe de rest van de EP zal klinken.
.In elk geval combineert Strains verschillende muziekstijlen en giet die dan nog eens in een sausje dat onze smaakpapillen naar meer bier doet dorsten. Dit schreven we in onze recensies over Rocktoberfest. Dit blijkt ook bij 13/04 en White Chains. Door merg en been gaande vocalen voelen we de neiging om met de vuist in de lucht ten aanval te gaan, Terwijl diep snijdende gitaren en bonkende drums je tot waanzin lijken te drijven. Maar het belangrijkste is dat Strains zich hierbij alles behalve vast wensen te pinnen op één muziekstijl.
Hoewel je uiteraard niet voorbij kan aan de hardcore en metalcore invloeden. Dat blijkt ook bij Infinite. Waar we ons voelen meedrijven, doorheen een wilde rit in een rollercoaster. Maar toch, zijn het net de subtiele tussenstukken die ervoor zorgen dat je 'even' tot rust kan komen. Echter niet te lang, zodat we niet in slaap worden gewiegd. Bovendien voel je gewoon dat deze jonge bandleden één voor één perfect weten hoe hun respectievelijke instrumenten te bespelen. Het lijkt wel of ze al meer dan twintig jaar bezig zijn. Wat op zich een knappe prestatie kan genoemd worden.
Strains is voor elk van hen een nieuwe bladzijde, waarbij trouwens ook blijkt dat ze perfect op elkaar zijn afgestemd. Luister maar naar het technisch hoogstaand in elkaar gestoken Acceptance. Ook hier krijgen we weer eens die perfecte kruisbestuiving tussen snoeiharde gitaar/drum partijen en die vocalen, die haast hartverscheurend klinken boven de instrumenten uit. Kortom met deze EP hebben Strains bewezen van heel veel markten thuis te zijn. Bovendien klinken elk van de songs heel emotioneel geladen, en laten je verweesd achter. Maar ook worden we niet in slaap gewiegd, het lijkt inderdaad een beetje op die rit in een rollercoaster. Waar je bij de 'rustige' momenten even naar adem kan happen, tot zelfs een traantje wegpinken. Want de vocale aankleding geeft je als het ware een kippenvelmoment. Redefine[d] is een EP waarbij een band alle ervaringen die ze hebben opgedaan in het verleden, samenbrengen tot één perfect gestructureerd geheel. Waardoor Strains , mits enige feedback, heel groot kan worden binnen dat melodieuze metalcore wereldje. Maar ook daar ver buiten. Hou ze zeker in het oog, is ons advies.
Tracklist:
01 The Great Disconnect
02 13/04
03 White Chains
04 Infinite
05 Acceptance
