Met het combineren van Stoner en sludge wisten Void of Sleep medio 2013 enorm te bekoren met hun debuutplaat Tales Between Reality and Madness. De Italiaans band Void of Sleep ontstond in 2010. Na hun enorm goed onthaalde debuut bleven ze rustig aan de weg timmeren. En nu brachten ze een nieuwe plaat op de markt: New World Order. Het meest opvallende, de donkere psychedelica van dat eerste album, is bij deze opvolger ook overeind gebleven. Elk van de songs krijgen trouwens die perfecte kruisbestuiving mee tussen sludge en stoner, wat we enorm kunnen waarderen. Maar laten we elk van de songs eens analyseren.
Bij The Devil's Conjuration voel je al koude rillingen over je lichaam lopen. Zeker en vast door de enorm dreigende instrumentale aankleding, waarbij de gitaren traag als een gif, je aders binnen stromen. De stoner elementen horen we dan weer terug tijdens het binnenstuk, waar het tempo iets hoger ligt. De song is zodanig opgebouwd dat er een perfecte combinatie blijft optreden tussen beide genres. Bovenop dit alles blijft de vocale toevoeging eerder subtiel, maar toch vrij opvallend aanwezig.
Al dient het gezegd, het is vooral dus die instrumentale aankleding die ons uiteindelijk over de streep trekt. Althans bij nummers als Hidden Revelations . Waarbij bovendien begane wegen verder worden bewandeld. Ook hier klinken de stemmen als subtiele, maar daarom niet minder belangrijke, toevoegingen binnen het geheel. Ze zorgen ervoor dat die dreigende ondertoon nog meer je angst aanjaagt. Dat die tweede song wat in dezelfde lijn ligt als zijn voorganger, stoort allerminst, net door de intensiviteit waarmee de songs ons bij het nekvel grijpen. Slaves Shall Serve een 'ingetogen song' noemen is wat overdreven. Maar de start is in elk geval eerder 'heel traag opbouwend naar een climax'. Ook hier wordt uiteindelijk uit dat zelfde vaatje getapt. Dreigend, en combineren van twee muziekstijlen. Maar ook nu blijf je geboeid luisteren, net door de impact die de muziek heeft op je genen. Dat is te danken aan de eerder psychedelische aanpak, waardoor de luisteraar weg wordt gedreven naar een andere wereld.
Maar dan neemt die vocale aankleding plots iets meer de bovenhand, we krijgen zelfs een soort duel tussen twee heel uiteenlopende stemmen bij Order Ab Chao. Uiteraard nog steeds geruggesteund door de dreigende gitaar riffs. Maar deze song is een keerpunt, omdat we net op het punt stonden om te schrijven ''het ligt toch allemaal iets teveel op dezelfde lijn''. Maar deze song is, zoals we aangaven, een waar keerpunt, waar de stemmen volledig hun ding kunnen doen en ons nog dieper doen neerdalen in de diepste kerkers van de hel.
Na een kort instrumentaal intermezzo , een waar rustpunt eigenlijk, in de vorm van Lords of Conspiracy, start ook de titelsong binnen een heel intieme sfeer, als het ware krijgen we even tijd om op adem te komen na al dat dreigende geweld. New World Order krijgt wel een opbouw mee , die we terugvinden bij o.a. postrock, opbouwen naar een climax. Maar het is vooral een song die een andere soort koude, slome dreiging met zich meedraagt. Maar uiteindelijk, worden we weer meegesleurd in een wervelstorm, waaruit ontsnappen onmogelijk is. Kortom, deze best lange song van circa acht minuten, zalft in eerste instantie het hart, maar laat je ziel uiteindelijk bloedend achter. Het veertien minuten lange sluitstuk Ending Theme start heel bevreemdend, en ook blijft de dreigende ondertoon weer eens stevig overeind. Binnen deze song worden alle aspecten van de vorige songs nog maar eens fijntjes uit de doeken gedaan. Smerige sludge metal, gecombineerd met het gestroomlijnde van Stoner en vocalen die je koude rillingen bezorgen. Tot een psychedelische tongval, tussenin. Het zijn allemaal aspecten waardoor we over de streep werden getrokken.
Bovenal heeft Void of Sleep een gevarieerde plaat samengesteld. Tenminste, je hoort veel tempowisselingen en hoe ze telkens opnieuw uiteenlopende muziekstijlen prefect combineren , binnen elk van de songs. Daardoor voelt het ook niet echt aan dat New World Order over de gehele lijn diezelfde weg lijkt op te gaan. Donker, dreigend je bij de strot grijpend dat doet deze plaat vooral. Meer hebben we niet nodig om ons te laten overtuigen dat we weer een knap meesterwerk kregen voorgeschoteld.
Tracklist:
The Devil’s Conjuration
Hidden Revelations
Slaves Shall Serve
Order Ab Chao
Lords of Conspiracy
New World Order
Ending Theme
