De Nederlandstalige Rock muziek kende in ons land een opleving dankzij bands als o.a. Gorki, De Kreuners en ook De Mens. De band, onder leiding van de sympathieke beer, Frank Vander Linden, behaalden vooral in de periode 1992 tot begin 2000 enorm veel succes. Niet alleen door het uitbrengen van schitterende platen, ook op het podium bleek De Mens een bom graniet te zijn die op springen stond. In 2014 brachten ze een nieuw album op de markt Nooit Genoeg. De recensies waren over het algemeen enthousiast te noemen. Uiteraard moest daar een tournee worden aan toegevoegd, langs Belgische zalen en clubs. Het bracht hen op deze zonnige zaterdag, de terrasjes rondom de markt zaten goed vol, naar Concertzaal De Casino in Sint-Niklaas. Daar waar het altijd gezellig vertoeven is, liep de zaal toch heel goed vol voor deze avond. Verwonderen doet ons dit niet, De Mens is en blijft toch altijd een grote naam binnen het Nederlandstalig Rock gebeuren.
Via vi.be werd op zoek gegaan naar een gepast voorprogramma. Uit de vele inzendingen kwam An-Sofie Noppe uit de bus. Deze jongedame is al sinds haar 11ste leeftijd met muziek bezig. Naast klarinet, sopraansax en gitaar ook nog eens een ukelele en een klokkenspel kunnen bespelen, beschikt An-Sofie Noppe vooral over een wondermooie stem. Die je als luisteraar in vervoering brengt. Ondertussen is ze geen onbekende meer in het muziekwereldje, en lijkt op weg naar een grote doorbraak. Beluister haar muziek gerust, en lees ook de biografie: http://http://beta.vi.be/ansofienoppe
Over naar het concert. An-Sofie liet ons weten dat ze normaal gezien met een zestal op het podium staan, door omstandigheden deze keer echter enkel met twee. Haar compagnon met contrabas deed gelukkig voldoende haar duit in het zakje, om dat gemis goed op te vangen. Frivole songs, met een zekere geitenwollensokken -gevoel omgeven, dat is wat An-Sofie Noppe ons wist te brengen. Binnen het kader van toch strakke rock die headliner De Mens brengen, was het geen gemakkelijke opgave het publiek in te pakken. Die kwamen duidelijk voor deze laatste, maar toch kon de bevallige dame met haar wondermooie stem ons wiegend met een stralende glimlach laten genieten. De zonnige, positieve aanpak waarmee ze haar songs brengt, hebben een helende uitwerking op ons bange hart. Hoewel liedjes over o.a. sprookjes, peperkoeken hart en flamingo's wellicht wat kinderachtig kunnen overkomen, de boodschap was vooral eentje van ''gelukkig zijn met de kleine dingen des levens''. Bovendien blijkt An-Sofie een gevoel voor entertainment te hebben, ze spreekt haar publiek aan en beschikt over een dosis humor, om iedere nukkige norse aanhoorder uiteindelijk toch over de streep te trekken. We zijn er van overtuigd, moest de voltallige groep hier hebben kunnen staan was het dak er volledig af gegaan. Maar alsnog een heel sterke prestatie dat ze de aandacht van het publiek toch min of meer kon aanhouden. Want gemakkelijk was het allerminst!
Dat iedereen voor De Mens was gekomen, bleek al toen de heren reeds een daverend applaus kregen, nog voor ze een noot hadden gespeeld. De altijd sympathieke bandleden lieten er dan ook geen gras over groeien. Stevige rocknummers werden mooi afgewisseld met zwevende meezingers. Naast de nodige variatie binnen de set, weten ook De Mens zich te ontpoppen tot klasse entertainers. De kwinkslagen en plagerijen naar elkaar toe, en de immer praatgrage Frank, zorgden ervoor dat het publiek geheel wild werd. De lat lag vanaf begin tot einde heel hoog, maar De Mens had er duidelijk zin in. De uitbundige reacties vanuit het publiek liet hen niet onberoerd. Naast enkele nieuwe songs, die niet moeten onderdoen voor de klassiekers trouwens, werden ook kleppers boven gehaald. Telkens opnieuw reageerde het publiek heel enthousiast. Het eeuwige plagen tussen Frank Vander Linden (zang) en Michel De Coster (bas), ze kennen elkaar ondertussen 45 jaar, was een meerwaarde aan het geheel. Ook drummer Dirk Jans deed gezellig mee met dat elkaar ''den duvel aandoen''. Maar ook nieuwkomer, omschreven als ''het nieuwe meisje'' door Frank, David Poltrock (toetsen), moest er aan geloven. Hij reageerde telkens met een kwinkslag. De kameraadschappelijke manier waarop De Mens na al die jaren nog steeds staan te spelen, het is iets waar vele bands een punt kunnen aan zuigen. Ondanks de professionele aanpak, blijven deze heren op leeftijd - zo een beetje rond dezelfde als de mijne - nog steeds spelen als jonge wolven die nog alles moeten bewijzen. Deze aanpak zorgt er dan ook voor dat we weer eens een rock feestje krijgen voorgeschoteld, en het dak er af gaat. Dat was circa 20 jaar geleden zo, dat is nog steeds hetzelfde zo bleek hier in Concertzaal De Casino. Bovendien krijgt de luisteraar een weid pallet aan songs voorgeschoteld. Van het redelijk intieme Angst, waar Frank een grappig verhaal vertelde over iemand die hem complimenten gaf over het nummer.. dat uitzonderlijk eens niet door hem werd geschreven, tot de vuurkracht van Jeroen Brouwers (schrijft een boek). Telkens opnieuw werden gensters geslagen, en zowel de band als het publiek kreeg geen minuut rust. Na de regulaire set wilde datzelfde publiek toch meer. Waarna De Mens een verschroeiende bisronde inzette, waar ze nog maar eens het onderste uit de kan haalden Dat Frank een beetje moe was, kon de andere bandleden niet deren, ze legden laconiek de lat nog een beetje hoger. Tot groot jolijt van Frank en het publiek. Maandag werd uiteindelijk de kers op de taart. Hier werd het publiek aangemaand een korte sit in te doen, waarna ze terug mochten rechtveren als de band het nummer terug open trok.
Wat ik me bij het buitengaan afvroeg. Zouden De Mens ook last hebben van stijve knokken na zo een avondje feesten? Bij mij is dat , gezien ik rond dezelfde leeftijd ben als deze heren wel het geval. Dit terzijde. Dit was een genietbare avond, waar pure rock-'n-roll vanuit het hart, hoog in het vaandel stond. You Never to Old to rock! Dat is nog maar eens bewezen.
Setlist:
Kim is Dood// Nooit Genoeg // Bijna // Dit lawaai // Sheryl Crow I need you so// Een liefdesbrief of misschien ook niet // Pijn Dronkenschap Verdriet // Als je niets hebt // Angst // En in Gent // Sex veranderd alles // Bemin me later // Hier komt mijn schip // Haat je me nog (of ben je me al vergeten?) // Zonder Verlangen // Jeroen Brouwers (schrijft een boek) // ENCORE : Nooit genoeg van jou // Kamer in Amsterdam // Ergens onderweg // Lachen en Mooi zijn // Irene // Maandag
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
