De death/doom metal band Temple of Void werden opgericht medio 2013. Ze brachten tot op heden één demo uit, en vorig jaar het album Of Terror and the Supernatural. De band is afkomstig uit Detroit, en omschrijven hun muziek zelf als: Het sombere geluid van de vroegere Britse Doom, gecombineerd met de energie en verwoesting van de old school Amerikaanse Death Metal.
Alleen al deze omschrijving leek het ons waard om aan deze band, en album de nodige aandacht te besteden. De platenhoes is alvast een kunstwerk, gemaakt door fantasie/sci-fi artiest Bruce Pennington. Angstaanjagende, demonische levende doden die, herrezen uit het graf, op zoek zijn naar levende wezens. Niet met de beste bedoelingen. Zo lijkt het wel. In elk geval is er veel tijd gestoken in de aankleding, en het moet gezegd worden, de hoes alleen al is aanlokkelijk te noemen. Maar wij gingen ook voor de inhoud. Enkele luisterbeurten bracht ons tot volgende conclusie.
In de eerste plaats valt de duurtijd van elk van de songs op, met een gemiddelde van vijf tot tien minuten zal het een lange trip worden. The Embalmer's Art klokt af op zes minuten vijfentwintig. Het sombere geluid van doom zit er inderdaad in verweven. Net als die lekker old school Amerikaanse Death Metal. Op zich slaagt Temple of Void er dus in vanaf de eerste noten die hoge verwachtingen in te lossen. Uiteindelijk is het hier vooral dat trage van doom metal dat het meest overheerst.
Maar dat is dus niet overal zo, eerder genoemde song bevat enkele elementen van Death Metal. Savage Hotel gaat zelfs geheel die kant van Death Metal op, met een heel gestroomlijnde aankleding en dito snijdende gitaar riffs. De grafstem doet ons nog iets meer huiveren, waardoor rillingen over onze rug lopen van angst.
Beyond the Ultimate is dan meer in de richting van trage, ijzingwekkende, doom metal. De haren op onze armen komen recht te staan. En weer krijgen we die duivelse combinatie van snoeiharde, heel lome gitaren die je doormidden snijden. Met die typische stem vanuit de diepste kerkers van menig geestenrijk.
Bij het zeven minuten durende Invocation of Demise gaat het tempo in eerste instantie de hoogte in. Als een pletwals, rijdt deze song over ons hoofd heen. Binnen in de song zitten ook heel leuke tempowisselingen die het griezelige gevoel nog wat versterken.
Het kortste nummer op dit album To Carry this Corpse Evermore lijkt een rustpunt. Zowaar menen we in de intro een twinkelende gitaar waar te nemen. Maar het blijft die donkere kant opgaan, als een wurggreep die onze strot dichtknijpt. We durven daarom het woord ballade niet gebruiken, want dat is deze duistere song tekort doen. Eerder lijkt het een spannende, angstaanjagende wandeling die haast instrumentaal wordt gebracht.
Na dat stukje instrumentale, donkere intimiteit is het weer tijd voor pure doom metal. Rot in Solitude knijpt als een tergend traag gif al het bloed uit onze adders. Met een haast schreeuwende, nog steeds ijzingwekkende stem om die sfeer compleet te maken. Doom Metal zoals het hoort, puur en onverschrokken.
Eén van de grote pluspunten van Of terror and Supernatural is de bonte variatie binnen elk van de songs. Maar ook, elk van hen staat op zichzelf. Dit gaat zeker niet diezelfde lijn op, wel integendeel. Na de sombere doom van Rot in Solitude, is het tijd om de gitaren weer eens wild te laten snijden, en de drums je te vermorzelen. Examinate Gaze verbrijzeld onze hersenpan op een heel snel tempo.
Als kers op de taart krijgen we dan nog een meer dan tien minuten durende huzarenstuk. Bargain in Death is zowat de ultieme song die beide muziekstijlen, waarrond de plaat is opgebouwd, fijn in elkaar laten vloeien. Nog één keer drijven de lome gitaren ons tot waanzin, stampen de drums ons nog eens fijn. Binnen de song gaat het van tergend traag, naar snoeihard. Zonder verpinken worden we keer op keer tegen de muur gekwakt. Nee, veel medelijden zit er niet in.
Conclusie: Temple of Void hebben met Of Terror and Supernatural een plaat uitgebracht die zowel de globale doom metal fan als death metal luisteraar over de streep zou moeten trekken. Door middel van een bonte variatie aan muziekstijlen, omhult door het donker van de nacht, slagen Temple of Void erin ons een angstaanval te bezorgen. Zo eentje dat ons nog lang zal nablijven. Een geluid dat eerst tergend traag de strot dichtknijpt, daarna als een mokerslag onze hersenpan verbrijzelen. Keer op keer, zonder enig medelijden. Dat is de doom en death metal, die we graag horen. Zonder meer een sterke aanrader voor de fans van beide muziekstijlen.
Het album is bovendien ook verkrijgbaar via bandcamp: http://templeofvoid.bandcamp.com/
Tracklist:
1. The Embalmer's Art 6:25
2. Savage Howl 5:19
3. Beyond the Ultimate 6:14
4. Invocation of Demise 7:32
5. To Carry this Corpse Evermore 3:17
6. Rot in Solitude 5:34
7. Exanimate Gaze 5:29
8. Bargain in Death 10:41
