Civilian - The Second

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Van Muylem    7 december 2014

Soms brengt de postbode een leuk iets, zo ook vandaag: een brief uit Limburg met een super schijf (Civilan The Second)! Zusammen is een knaller van bij de eerste seconde, dat heet binnenkomen langs de grote poort en je visitekaart afleveren in stijl! Luister maar naar de strakke heavy metal klanken en de fijne vocals! Wrong Side of the Road is een coole rocker, die inderdaad laat aanvoelen dat je beter aan de goede kant van de baan kan rijden. Het refrein blijft bovendien ook nog is hangen. Ik smelt ook wel van de melodieuze klank. Love in the moshpit is een metal/punk knaller die het wel is zou kunnen maken tijdens allerhande feestjes en zeker zal uitgroeien tot een publiekslieveling.


Waar is die moshpit? Wel zet deze op en het zal niet lang duren! Wat een energie! Dead man walking klinkt ook wel best catchy, terwijl Stars tonight eerder recht toe recht aan rock minded is. Break the Chain klinkt vrij zwaar en dreigend, een beetje zoals de betere Amerikaanse stadium metal/hard rock bands …

The Second duurt eigenlijk korter dan de titel en is een poging om met het kortste nummer ooit een wereld record te breken. Digging a hole heeft veel weg van de oude Alice in Chains en dat is vrij positief. C.E.O. is gedreven door een verbluffende bas en een punky sound. Dat het nummer vrij kort is maakt het nog krachtiger en woester. Tarantula is de langste track op deze schijf en leunt vrij dicht aan bij Iron Maiden (daar dacht ik eerder al aan toen ik de cover zag).

Schrijf me maar op als fan! Closed door begint vrij zachtjes, als een ballade. De tekst laat echter iets anders vermoeden, toch blijft het bij een pakkende plakker zoals enkel de besten dat kunnen. Af en toe mag je een kleine explosie verwachten, kwestie van de pathos een beetje te laten aanzwellen om tot de pointe te komen. Een pakkend eerbetoon aan Kurt Cobain! De laatste Hallelujahland is een waardige metal minded afsluiter!

EΓ©n conclusie: deze tweede schijf zet hen nog wat steviger op onze landkaart, hopelijk krijgen we nu ook een kans om hen aan het werk te zien en waarom niet op Eurorock 2015?!