In de vele recensies die we schrijven komen we vaak pareltjes tegen, waarvan we van de eerste luisterbeurt al weten: dat is het! Soms echter heeft muziek wat meer tijd nodig om echt tot een mens door te dringen, zeker als deze muziek zodanig experimenteel is , dat je als luisteraar bijna in een trance moet terecht komen om het echt te begrijpen. Neem nu het nieuwste album van Dancing Deadlips , Song of the Flight. Deze plaat kwam eigenlijk al uit in het begin van dit jaar, maar is nooit uit onze platenkast verdwenen, wel integendeel.
Maar laat ons vooraf beginnen met de volgende tekst, die probeert uit te leggen waar deze plaat inhoudelijk over gaat, dit staat bovendien ook geschreven op de bandcamp van het album: https://dancingdeadlips.bandcamp.com/album/song-of-the-flight
"Once upon a time there was a 16-year-old boy. One day his family had been deprived of their possessions and his father had been murdered by the king of the enemy city-state, so the boy himself had to run away to save his life. He couldn't restore the power of his family for a long time. Much of the time he was in extreme famine and for this reason, and for his savage persistence in the struggle, he acquired the name Hungry Coyote (or Fasting Coyote) - Nezahualcoyotl. Finally he proved himself a liberal and enlightened ruler, patron of the arts and industries. Universally recognized as the greatest poet of Ancient Mexico, he was also famed as an architect, engineer, city planner, reluctant warrior, law-giver and philosopher. He reached the conclusion that underlying all phenomena is one primal and adequate Cause, the Essence of all Existence and promoted renewal of Toltec learning, based on peaceful religion of Quetzalcoatl, at the very moment when the Aztec cult of sacrifice was coming into ascendancy. His death took place in 1472. During the escape at the age of 16 - at the beginning of the 15th century - he wrote the "Song of the Flight".
Hoe ingewikkeld alles in elkaar zit voel je al aan bij Prologue. Na een zachte intro komt een haast spookachtige stem je tegemoet. Zonder het echt te beseffen wordt je als luisteraar als het ware meegezogen in een onbekende wereld, met verrassende wendingen. Dit is geen gewoon Ambient, je kunt op Song for the Flight geen muziekstijl kleven. Nee, hier krijgen we kunst voorgeschoteld met een grote K.
Dat de rode draad doorheen het geheel vooral is: experimenteren met instrumentale en vocale geluiden, blijkt o.a. ook bij het circa 21 minuten durende Song for the Flight . Deze klinkt traag, allesomvattend mooi en neemt je mee naar ver vergeten landschappen tot paradijselijke omgevingen. Het nummer doet je tot rust komen, je volledig in een sfeer van 'zen' brengende, en verdoven. Het wonderbaarlijke hieraan is dat er geen geluidsnormen worden overschreden, je voelt je zachtjes neervallen in het gras - of in de witte sneeuw in deze winterperiode - en geniet van de volstrekte rust om je heen. Net als deze belevenis, die ons eerder deugd doet dan vervelen, is ook Song for the Flight zo een song die je als mens een heel andere kijk op de wereld doet krijgen en als het ware glimlachend genieten.
Plots worden we uit deze zalige droom wakker geschud met een verpulverend, kort maar bondig, snerpend geluid dat op ons afkomt. It is Pure Jade slaat al die mooie beelden in diggelen, verdrijft de rust en kalmte waar men zich zopas in bevond. De harde klanken brengen je zonder medelijden terug naar een harde, haast donkere realiteit. Maar meteen is dit ook de grootste sterkte van deze plaat, variaties binnen de songs en binnen de gehele plaat. Het is dus niet zo dat alles op een zelfde lijn ligt, waardoor je in slaap dreigt te dommelen.
Ook In Vain , I was born start vrij dreigend, maar gaat later over naar weer dat rustig kabbelende geluid van voorheen. Dit instrumentaal pareltje klinkt zowel kalm, als onrustig. Het doet je huiveren, maar heeft ook iets geruststellend in zich. Met andere woorden, verschillende emoties worden weer eens aangesproken. Dat is ook zo bij het circa acht minuten durende You, Azure Bird waar de vocale capaciteiten weer komen boven drijven. Deze song start vrij rustig, maar naarmate het einde nadert gaat alles de zo dreigende kant op dat je het gevoel krijgt, dit is het einde. Doodsangsten zweet je uit bij de galoperende, dichter komende geluiden, en die stem die je rillingen bezorgt tot de bot. You, Azure Bird is een meesterlijke song die weer eens de emotionele kracht van deze plaat in de verf zet.
Song of the Flight is vooral een experimenteel festijn, met poëtische soundscapes. De vele verschillend ontladingen binnen dit concept doen je één uur lang puur genieten, ze grijpen je bij de strot en laten je niet los. Zachtjes zalvend, als de golven van de zee, of oorverdovend hard als een laag overvliegend vliegtuig. Dat lijkt een wat eigenaardige vergelijking, maar het opschrikken bij dat ene geluid, en het genieten bij dat andere, zijn beide verweven in dit pareltje van een Ambient album. Of is het Dark Ambient? Of?... Zoals we aangaven, kan je bezwaarlijk op dit album een sticker kleven, de experimentele aanpak gaat alle kanten uit, maar bedwelmd je , en brengt de luisteraar in een soort trance.
Een voorbeeld van die, laat het ons zo maar zeggen, haast psychedelische trance is A Brief Moment in This form is the House of... Hier wordt je als luisteraar heel zacht meegedreven tot waanzin, puur en onverschrokken. De spookachtige stem doet daar nog een schepje bovenop, en betoverd je. Een geweldig gevoel van donker welbehagen overvalt je, doet je angstig om je heen krijgen. Maar toch voel je ergens ook een geborgenheid, een duistere dat wel. Het is een wat rare omschrijving van hoe wij ons voelden bij het beluisteren van deze song, en het gehele album. Maar daarom is deze plaat, zoals we aangaven, ook geen die je zomaar moet beluisteren, nee het is er eentje dat je heel diep op jou moet laten inwerken.
Kortom, Dancing Deadlips doen je met Song of the Flight in een bedwelmende, donkere roes belanden en laten je circa één uur lang onderdompelen in een donker, duister badje. Met een vaak dreigende ondertoon, vocalen die je kippenvel en koude rillingen bezorgen, en soundscapes die gaan van angstaanjagend tot rustgevend, is deze plaat vooral een emotioneel meesterwerk geworden dat je als luisteraar niet moet afluisteren, maar gewoon beleven, tot de diepste roersels van je duistere ziel.
Tribute to the author vertelt tenslotte, omgeven door aanstekelijke muziek, het verhaal dat je ook hierboven al kon nalezen.
Tracklist:
Prologues 02:50
Desolate, Abandoned 3:17
Song of the Flight 21:35
It is Pure Jade 02:35
In Vain I Was Born 04:35
You Azure Bird 08:40
A Brief Moment in this form Is the House of the Flowers of the Song 11:40
Epilogue 04:50
Tribute to the Author 04:40
