Bij Birmingham denken wij prompt aan Black Sabbath. In sommige pers wordt deze plaats zelfs omschreven als: the birthplace of Heavy Metal. Maar er is meer, ook Judas Priest, Napalm Death Godflesh om maar drie voorbeelden te geven, werden opgericht in Birmingham. Alunah torst hiermee een heel zware geschiedenis op de frêle rug. De band profileert zich als Doom Metal, met Stoner metal invloeden. De gelijkenis met o.a. Black Sabbath is bij deze derde langspeler niet veraf. Awakening The Forest is dan ook, inderdaad, een wandeling door het bos geworden die nog lang zal blijven nazinderen.
Met een duurtijd van gemiddeld zes tot acht minuten pet track lijkt het een heel lange tocht te gaan worden. Deze brengt ons naar de donkere zijde van het woud, waar de takken kraken onder onze voeten. De dreigende ondertoon, is zoals we dat bij doom metal gewoon zijn, volledig aanwezig. Langzaam maar zeker lijken de songs je bij de keel te grijpen, tot je haast niet meer kan ademen. Bricket Wood Coven doet ons onderdompelen in een heel bedwelmend sfeertje, waar de perfecte samensmelting van snijdende gitaarriffs, verpulverende drums en een klagerige stem je tegemoet komen. Dit alles zit in een duister kleedje, waar voor enige positiviteit geen plaats lijkt te zijn.
De gehele plaat lijkt op diezelfde elan door te gaan. De aankleding ligt bovendien in het verlengde van wat ooit is voorgedaan, dus niets nieuws onder de wind. De titelsong Awakening the Forest, met een duurtijd van circa acht minuten, klieft nog dieper doorheen ons hart. Sloom en traag, als een gif, worden onze oren en ziel bewerkt, tot we het bos met een gezicht van afgrijzen verlaten en angstig achter ons kijken. Maar nergens gaat het tempo echt de hoogte in, of worden muren afgebroken. Nee, het blijft allemaal op diezelfde dreigende, angstaanjagende slome gang opgaan. Waaruit we kunnen concluderen dat er geen verrassende wendingen in deze plaat zitten, in veel geval zouden we dat als een minpunt kunnen zien.
Echter doordat de songs heel erg op je inhakken kan je bezwaarlijk stoppen met luisteren, tot de plaat op zijn einde is gekomen. Het lijkt wel of de songs je in een soort trance brengen, die je kunt vergelijken met psychedelische muziek. Daarmee maken we weer de vergelijking met bijvoorbeeld Black Sabbath. We zijn hiermee eigenlijk aan het negatieve van deze plaat Awakening the Forest gekomen, het ontbreekt ons wat aan originaliteit, waardoor deze band dreigt te blijven hangen in de grijze zone waar honderden andere artiesten in dit genre huizen. Maar de globale Doom Metal fan zal zeker zijn gading moeten vinden in deze plaat.
Alunah brengt met Awakening the Forest een plaat uit die wellicht geen hoge toppen zal scheren, of top tien noteringen zal behalen. Maar dit best perfect in elkaar gestoken album, op puur technisch vlak dan, zal zeker de doom metal fans tot hogere oorden doen zweven. Deze boswandeling heeft ook ons, als fan van het eerste uur, deugd gedaan en tot volstrekte rust gebracht. Een donkere, haast duistere rust, dat wel. Maar meer hebben we niet nodig om ons te laten overtuigen. Awakening the Forest is voer geworden voor fans van het eerste uur, en globale luisteraars van doom metal genre. Meer moet dat niet zijn, toch?
Tracklist:
1. Bricket Wood Coven
2. Heavy Bough
3. Awakening The Forest
4. The Mask Of Herne
5. Scourge And The Kiss
6. The Summerland
