Dit jaar, zoals veel van de voorgaande jaren, ging ik naar Vlamrock in As, en hier is een klein artikel over hoe ik dit jaar het festival heb beleeft.
Laat ik beginnen met de melden dat ik niet ging in het kader van een pers uiteenzetting. Vandaar dat ik me ditmaal eerder beperk tot de groepen die ik daadwerkelijk wilde zien. Er zijn ook enkele bands waar ik alleen een paar nummers van zag, als gevolg van overlappingen, eten en socializing. Dus het feit dat ik niet praat over de Belgische bands From Cocktail to Fire, A Strength Within, XviciousX en Get Wise is omwille van die redenen.
Zonder verdere omhaal, laten we beginnen met de eerste band die ik zag, en die band was HEARTFELT op de club stage. Ondanks het vroege uur, was er een behoorlijk aantal mensen in de club en de meeste van hen genoten van de new school hardcore die deze jongens speelden. Een Heartfelt show brengt 90's bands als Kindred, Spirit Of Youth, Culture en Morning Again (ze coverden een van hun nummers) voor de geest. Een goede start van het festival.
De tweede band die ik ging bekijken was TRAPPED INSIDE op de Hardcore stage. Deze 4 jongens en één meisje hadden de eer de aftrap op dit podium te geven, en ze deden het prima. Er was toch een degelijke menigte aanwezig, en ik zag zelfs hier en daar een “dansje”.
Het optreden van DISINTERRED betekende het startsein op de metal stage, en zij deden dit in hun gebruikelijke bulldozer stijl. De old school death metal trapte onverbiddelijk reet, en ik zag veel mensen headbangen, moshen en zelfs de eerste crowd-surfer. Ik denk dat dit het eerste hoogtepunt van de dag was.
Terug bij club stage zag ik de Zuid-Afrikaanse band CONQEUROR.. Ik kende deze band niet, maar ik was aangenaam verrast door hun positieve hardcore.
PREMATORY was de volgende band op de metal stage en hun High Energy Metal deed me denken aan bands als Municipal waste, Cryptic Slaughter, Nuclear Assault en dergelijke. Ook het publiek vond het geweldig en begon een stevig feestje. Weer een van de hoogtepunten van dit festival.
De Luikse band PESTIFER speelde voor een bijna lege metal stage. Ik denk dat de band niet zo bekend was bij het publiek en de technische death metal van Pestifer misschien een beetje te complex was voor gemiddelde metal fan. Ze speelden echter een heel goede show en ik heb echt genoten van deze heren.
BLOODROCUTED vermorzelde de club stage met een zeer energieke set van bay area trash waaronder een Exodus cover. Op basis van deze show is dit een band om absoluut in de gaten te houden.
De legendarische Nederlandse grinders van INHUME onderging hetzelfde lot als Pestifer en speelde voor een bijna lege metal stage. En hoewel de twee zangers hun uiterste best deden kregen ze nooit veel reactie uit de menigte.
XDEVOURX speelden hun 3e of 4e optreden ooit in een volle club stage. Hun intense metal core deed me denken aan Earth Crisis en Turmoil. De meeste mensen leken te genieten, maar wisten niet goed hoe te reageren, omdat xdevourx een beetje afwijkt van de huidige trends in de hardcore scene. Ik kijk uit naar hun demo om te reviewen.
EVIL INVADERS waren DE band van het festival. Ze kwamen op het podium, gooiden hun hybride mengeling van NWOBHM en vroege thrash in de zaal en zet deze in vuur en vlam. Alles aan deze band lijkt te kloppen. Ze zien eruit alsof ze geteleporteerd werden uit de metal scene van vroege jaren 80. Ze hebben zeer goede nummers, zijn hun instrumenten meester en hebben het open geluid van de 80’s bands. Dit was echt geweldig! TORTURAMA was de volgende band in de club stage met hun old school Scandinavisch geïnspireerde death metal. Ze waren zeer goed, maar hun “stage-presence” was een beetje statisch. Ok, ik kwam direct van de show van Evil Invaders, maar toch ...
NO TURNING BACK waren super zoals als altijd. Ze toonden eens te meer aan dat ze een van de beste live Hardcore bands wereldwijd zijn. Elke keer als ik ze zie, heeft de band een andere bezetting, maar dat lijkt nooit hun zeer energieke shows te beïnvloeden.
HAIL OF BULLETS was een van de headliners op de metal stage. Ze hadden wat moeite om in hun set te geraken, maar vanaf het derde nummer ging hun groovy old school death metal er toch makkelijk in. Ze hadden meer publiek dan Pestifer en Inhume, maar ik had toch meer mensen en meer enthousiasme in de zaal verwacht.
TEST OF TIME zijn een Amerikaanse old school hardcore band die de club stage kwamen onveilig maken voor zowat 15 man. Ik denk dat het feit dat deze band geen metal invloeden, geen breaks en geen “gang” vocals heeft ze een zeer vreemde band waren voor de meeste aanwezigen op dit festival. Maar zij die in de club waren, zagen een zeer energieke punky hardcore-show. Erg leuk.
De laatste band die ik ging kijken was PREDATORIA op de club stage. Hun old school death metal startte een feestje in de club stage. Hier had ik ook het gevoel dat de band wat te statisch was. De broertjes Dils (zanger en gitarist) leken zich te amuseren, maar van de andere bandleden ik kreeg zelfs de vibe dat ze er tegen hun zin waren. En ik denk niet dat dat hun bedoeling was.
Enkele andere dingen die me opvielen tijdens Vlamrock: Het eten was goed, zeker de pizza's. Het geluid was erg goed dit jaar, wat in het verleden toch een pijnpunt was voor Vlamrock. Ok, het geluid in de metal stage kon harder zijn geweest, maar dat is niet hun schuld. Die klacht moet gaan naar Joke Schauwvliege.
En zoals altijd op Vlamrock, was er een leuke sfeer, goede horecagelegenheden en iedereen had zijn goed humeur meegebracht. Ik had een fijne dag en ik hoop volgend jaar terug te zijn!
Met dank aan BMU
