Het was alweer de 22e keer op rij dat Jera On Air plaatsvond in het in Limburg gelegen dorpje Ysselsteyn, en wel met een lijst met namen waar u tegen gezegd mag worden. Na vorig jaar onder A Day To Remember en Parkway Drive te hebben mogen ontvangen stond het publiek nu ook een aantal groepen van formaat te wachten met Of Mice & Men en Hatebreed als grote afsluiters op de zaterdag. Sinds 2012 is Jera een tweedaags festival, en ook de vrijdag was dit jaar zeker de moeite waard, met een showcase van White Russian Records, en op de Impericon Stage onder andere The Black Dahlia Murder, Architects en als afsluiter Zebrahead. De zaterdag is echter waar het om draait, en met temperaturen van tegen de 20 ℃ stond het publiek een heerlijke festivaldag gevuld met punk, hardcore, ska en metal te wachten.
Call It Off @ Impericon Mainstage
De laatste jaren flink toegenomen in populariteit, mag ook de poppunk niet ontbreken op Jera On Air. Het Nederlandse Call It Off doet dit perfect; hun aanstekelijke nummers kunnen nog het beste vergeleken worden met old-school Green Day en blink-182. Voor een band die amper een jaar aan de weg timmert, heeft de groep al een loyale fanbase op weten te bouwen. Een aardige hoeveelheid mensen is hun tent al uitgerold om lekker mee te zingen en te klappen op de opzwepende muziek van Call It Off. Meest enthousiast ontvangen wordt het nummer “I Don’t Wanna”, waarbij gitarist Adrian Delange in het publiek zelfs een rondje meedraait in de circlepit.
Lees later deze week op onze site ook het interview wat Snoozecontrol deed met de jongens van Call It Off!
The Charm The Fury @ Impericon Mainstage
Het houdt nog niet op wat Nederlands talent betreft. Deze band uit Amsterdam heeft flink wat in zijn mar, en de pure metal van de groep wordt met veel overtuiging ten gehore gebracht. Zeker de screams van frontvrouw Caroline Westendorp zijn erg sterk, en ook de koorzang in enkele nummers ligt lekker in het gehoor. Jammer is wel dat de clean vocals niet altijd zuiver zijn, maar overall staat dit niet in de weg dat The Charm The Fury een ijzersterk optreden neerzet. Een band die zeker in de gaten gehouden moet worden, wat het aanwezige publiek (waarvan zeker ¾ van het mannelijk geslacht) zeker kan beamen.
The Amity Affliction @ Impericon Mainstage
Geen enkele andere groep komt van zover als het Australische The Amity Affliction. Ondanks dat de band in Nederland niet extreem bekend is, mogen ze zich in Australië tot een van de grote namen in de scene rekenen: hun album ‘Chasing Ghosts’ uit 2012 en het net uitgebrachte ‘Let The Ocean Take Me’ kwamen allebei binnen op 1 in de album chart. Ondanks dat dit laatste album pas enkele dagen beschikbaar was op internet, worden nieuwe nummers als “Pittsburgh” en “Don’t Lean On Me” uit volle borst meegezongen door het aanwezige publiek, net als het oudere “I Hate Hartley”, waar een leuke twist aan gegeven werd door de muziek in te houden. Erg jammer is dat, zeker gedurende de eerste paar nummers, de clean vocals van Ahren Stringer moeilijk te verstaan zijn. Zanger Joel Birch geeft aan dat hij blij zou zijn geweest ‘if we got to play for 10 people’, maar de toegelopen hoeveelheid publiek overstijgt dit aantal in ruime mate en is daarnaast zeer enthousiast; de security heeft het druk met de vele crowdsurfers die zich een weg naar voren banen.
Gnarwolves @ Large Rockhand Stage
Bij het Britse Gnarwolves draait alles om plezier, feesten en het leven vooral niet al te serieus nemen. De muziek en show van de band doen erg DIY aan; mooi passend in dit beeld hangt er achter het podium een doek met een met de hand geschilderde tekst die de band aankondigt. Het is niet de eerste keer dat deze redelijk onbekende band in Nederland speelt, en het enthousiaste ‘we love you Holland!’ aan het begin van de set klinkt oprecht. Hun punk heeft een edgy randje doordat het enigszins rommelig gespeeld wordt, maar de harmonieën daarentegen zijn precies on point, en het is precies deze combinatie die de bijzondere sound van de groep karakteriseert.
We Came As Romans @ Impericon Mainstage
Na de Vans Warped Tour afgelopen november is We Came As Romans weer terug in Nederland voor Jera On Air. Hun post-hardcore met elektronische invloeden trekt een enthousiaste meute mensen naar de Impericon tent, waar al snel grote moshpits ontstaan. De band is lekker op dreef, een klinkt erg goed. Vandaar des te raarder dat de zanger enigszins onzeker lijkt; hij vraagt wel erg vaak aan het publiek om mee te zingen, bouncen of springen. Opmerkelijk is wel dat het nummer wat de meeste respons uit de zaal krijgt hun Punk Goes Pop-cover van “Glad You Came”, origineel van The Wanted, is.
Brutality Will Prevail @ Large Rockhand Stage
Of deze band jouw ding is zal volledig afhangen van je mening over de stem van zanger Louis Gauthier. Deze is namelijk bepalend voor de totale sound van het Britse Brutality Will Prevail. De band zet een ontzettend strakke kwaliteitsshow neer, met loepzuivere vocals en strakke drum- en gitaarpartijen. Dat de kleinere Large tent niet is volgelopen kan te wijten worden aan Dropkick Murphys die hierna zullen spelen, maar ondanks dat is het duidelijk dat het aanwezige publiek fan is. Vol geloof worden de lyrics meegeschreeuwd en is een bijna continue (circle)pit gaande.
Dropkick Murphys @ Impericon Mainstage
Al voordat Dropkick Murphys op het podium staan, is duidelijk dat een groot deel van het publiek speciaal voor hen naar Ysselsteyn is afgereisd; waar gedurende de hele dag het grasveld vol zat, zijn de bezoekers tijdens hun set naar de grote Impericon tent verhuisd. Deze staat dat ook flink vol. Opvallend is wel dat deze grote naam midden op de dag speel, maar dit lijkt niemand te deren. Al meteen tijdens het openingsnummer, “The Boys Are Back”, wordt het publiek getrakteerd op confetti en een bijzonder strakke set. Het plezier straalt er vanaf bij band en publiek. Jammer is echter dat naarmate de show vordert, het duidelijk wordt dat anderhalf uur spelen misschien wat teveel is voor deze band van formaat. De aandacht verslapt, en de tent loopt langzaam leeg. Na het immens populaire nummer “Rose Tattoo” zit de sfeer bij het achtergebleven publiek er echter weer goed in, en na afsluiter “I’m Shipping up to Boston” kunnen de Dropkick Murphys en fans toch terugkijken op een geslaagd optreden van deze folkveteranen.
Against Me! @ Impericon Mainstage
Against Me!, de punkrockband onder leiding van Laura Jane Grace is eigenlijk een beetje the odd one out hier op Jera On Air. Gedurende hun hele optreden blijft het erg rustig in de tent. Dat er weinig publiek staat lijkt de band niet uit te maken; de fans worden getrakteerd op een stevige dosis punkrock, met korte maar persoonlijke inleidingen door de zangeres. Oud werk, maar ook nieuwer werk van hun zesde studioalbum ‘Transgender Dysphoria Blues’ wordt gespeeld. Het aanwezige publiek zingt alles luidkeels mee en staat duidelijk te genieten. De enige verliezers hier zijn diegenen die dit prachtoptreden gemist hebben.
Of Mice & Men @ Impericon Mainstage
De wat jongere metalcore groep Of Mice & Men is duidelijk een publieksfavoriet, te zien aan het feit dat de Impericon tent flink vol staat. Ondanks strak drum- en gitaarwerk is de groep niet optimaal in vorm; screamer Austin Carlile lijkt moeite te hebben met zijn stem en laat een deel van zijn teksten achterwege. Dit weerhoudt de groep er niet van zich helemaal te geven, en vanaf openingsnummer “Public Service Announcement” is het gedaan met de rust. Men is voornamelijk enthousiast over de oudere nummers zoals “O.G. Loko” en “Still YDG’N” van het album ‘The Flood’ uit 2011, hoewel er meer gespeeld wordt van het nieuwe ‘Restoring Force’, wat eerder dit jaar uitkwam.
letlive. @ Large Rockhand Stage
letlive. kan zich met recht een van de meest indrukwekkende live-acts van dit moment noemen. De bezoekers van Jera weten dit, en hollen van Of Mice & Men in de Impericon naar de Large stage om geen moment te missen. Deze mannen zijn een en al energie, passie en podium appearance. Geen microfoonstandaard, versterker, T-shirt, en zelfs strandbal is veilig voor zanger Jason Butler. Dat hij gescheurde kniebanden heeft lijkt hem niet te deren, en weerhoudt hem er niet van om zich helemaal te geven. Maar niet alles is chaos en vernieling; ook kalme nummers worden op het perfecte af ten gehore gebracht, wat zorgt voor een intieme sfeer. Tijdens het hoogtepunt “Banshee (Ghost Fame)” wisselt Butler van plek met een fan, die succesvol de show gaande weet te houden terwijl Butler het publiek induikt. letlive. is een unieke band die men niet mag missen.
Voor diegenen die maar geen genoeg kunnen krijgen van het muzikale vermaak speelt Black Sun Empire, na afsluiter Hatebreed, nog een flinke dosis Drum & Bass in The Bird’s Nest midden op het terrein, en ook kan het publiek zich nog vermaken met punkrockkaraoke in de Punk Brockbar. Ondanks dat Jera On Air in de laatste jaren gegroeid is in capaciteit en aantal namen op het affiche, voelt het nog steeds aan als een klein festival met een gezellige sfeer. Ook de 22e editie mag zeer zeker als geslaagd bestempeld worden!
