Het moet 2003 geweest zijn toen OEstre ontstond met maar één doel voor ogen, namelijk originele moderne metal produceren in combinatie met een elektronisch vleugje. La Dernière Renaissance is de derde langspeelplaat van deze Franse band. Om alles wat ingewikkelder te maken … OEstre werd oorspronkelijk opgestard door Mathieu Delcourt en Pascal Dupeyron. Later hebben zich Mickael Ratinaud (zang) en gitaristen/programmeurs Romain Delettre en Maxime Lathiere aangesloten. En om het gehele plaatje nog beter te verspreiden sloten ze zich aan bij Black Wave Promotions.
Al vanaf de eerste noot wordt ons duidelijk dat elektronica een beduidend belangrijke rol zal spelen bij de verdere ontwikkeling van het gehele album. Meng daartussen de hardcore vocalen van de zanger en we krijgen een mix van Gojira met elektronische hardcore. Daarnaast mogen we ook nog een deel groove metal ervaren die op sommige momenten wel sterk de bovenhand durft te nemen. Helemaal niet storend, licht innoverend zelfs. De albumtitel verwijst ons echter naar het verleden en als we doordacht luisteren, met gesloten ogen en een lege ziel, dan kunnen we inderdaad een wedergeboorte ervaren. Niet zozeer op cultureel vlak maar wel op muzikaal vlak. Uitdagend, explosief en groot! Luister zelf maar en laat je meenemen naar nieuwe oorden.
Hoewel elektronica een belangrijke rol blijkt te spelen stoort het helemaal niet. Persoonlijk ben ik geen voorstander van die combinatie maar als alles vlot verwerkt zit zoals bij dit album dan kan het mij wel plezieren om ook hier eens lekker loos op te gaan. Let's go elektronica nuts
Ook aan riffs geen gebrek. De track Memento zit er vol van en het doet ons deugd te mogen aanhoren dat er puur muzikaal ingespeeld wordt op deze riffs en de instrumenten in hun reinste vorm naar voren gebracht worden. Ik verlang naar meer, ik verlang naar een vierde plaat. Maar probeer toch nog wat meer catchy en groovy vocale refreinen erin te verwerken. Want live wil ik meestampen, meebewegen en dat mis ik op deze plaat wel wat.
