Op 10 mei breide Dubhfest een vervolg aan de succesvolle eerste editie van het festival, vorige jaar in het JOC in Poperinge. Dezelfde locatie en dezelfde headliner, maar dat kon me alleen maar enthousaster maken om erbij te zijn. Enkele indrukken op een rij:
Met de Nederlandse band La Lume Noir ging het festival vlot van start. Een amusante situatie deed zich voor toen de zanger van Deviant UK als guest mee kwam zingen, en de tweede microfoon niet werkte, waardoor beide zangers de hele tijd hun microfoon aan elkaar moesten doorgeven tijdens het nummer. Maar publiek en artiesten zagen er zelf de grap van in en konden erom lachen.
Deviant UK was zeker een crowd pleaser. De zanger trok aldoor gekke bekken en de drummer was en bezienswaardigheid op zich door de piercings boven op zijn hoofd, hetgeen best indrukwekkend is om te zien. Het was een zeer energievol concert.
Daarna was het de beurt aan Slave Republic, die voor het eerst in België speelden. Het publiek leek minder enthousiast te zijn dan voordien. Hun muziek had dan ook een iets groter 'pop' gehalte, maar ze deden in ieder geval wel hun best om het publiek mee te krijgen.
Toen het tijd was voor Der Klinke, stroomde het publiek al toe tijdens de soundcheck, en zowel op als voor het podium had men er duidelijk zin in, zowel de band als het publiek. De fans gingen helemaal los toen plots de noten van ‘She lost control’ van Joy Division door de speakers klonken. Naar het einde toe wou het publiek meer en kwam er een encore.
Op naar de volgende Belgische groep, Star Industry. Die moesten zeker niet onder doen voor Der Klinke, die de lat redelijk hoog hadden gelegd. We zagen hen al eerder op Rewind Fest, en ook toen waren ze best wel goed. Op Dubhfest hebben ze bevestigd dat ze heel wat in hun mars hebben. Een opvallend nummer was de cover van ‘MGMT' die ze brachten– 'Kids’. We hopen van wel.
Decoded Feedback dan,een Canadees duo dat meer industrial EBM speelde. De zanger leek problemen te hebben met het statief van zijn microfoon dat hij in het rond zwierde. Gaandeweg bleek dat hij duidelijk dronken was. Bijna liep hij de toetseniste omver tijdens het optreden. De band toonde wel heel expliciet appreciatie en na elk nummer zag je de dankbaarheid van de toetseniste, die duidelijk tevreden was van de response van het publiek.
Diary of Dreams was duidelijk de publiekstrekker van de avond, net zoals bij de vorige editie. Ze speelden hun bekendste nummers maar ook een reeks nieuwe nummers die bij het publiek goed vielen. Na dit optreden leek de zaal wat leeg te lopen, terwijl er nog een groep het festival moest afsluiten.
>Lacrimas Profundere, een band die ik me nog goed herinner van hun optreden in 2009 op Gothic Festival, bracht een geweldig en zeer energiek optreden. Jammer voor de personen die al naar huis waren want ze hebben wat gemist.
>Ik denk dat we opnieuw kunnen spreken van een geslaagd jaar voor Dubhfest. Op naar een derde editie volgend jaar!
>
>
