Vandenberg's Moonkings - Vandenberg's Moonkings

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    10 mei 2014

Een korte introductie : Adje Van Den Berg is geboren in 1954, en is één van de meeste bekende Nederlandse gitaristen. In de jaren '80 maakte hij niet alleen furore met zijn eigen band Vandenberg, hun debuutalbum: Burning Heart werd een ware klassieker in binnen- en buitenland.

De begenadigde gitarist was zo populair dat David Coverdale (Whitesnake) Adje meerdere keren vroeg om gitaar bij hen te komen spelen. Maar zijn eigen band kende heel wat successen, dus hield Adje lange tijd de boot af. Na twee albums echter en wat bescheiden hits, leek het plafond bereikt. Uiteindelijk trad Adje dan toch toe tot Whitesnake, in 1987. Ze brachten de hit Here We go Again op de markt, en zo kreeg de carrière van Adje Van Den Berg een heel nieuwe impuls. Naast andere projecten, is hij bij Whitesnake gebleven tot medio 1999.

Daarna besloot hij zich eerder te concentreren op zijn tweede passie: de schilderkunst. Ondanks enkele optredens -onder andere met Whitsnake op Arrow Rock Festival in 2006-, leek het tot 2011 alsof het onderdeel muziek was opgeborgen. Dan werd in 2011, vrij onverwacht, een nieuw nummer uitbracht: A Number One. Geruchten dat Adje Vandenberg zijn gitaar weer uit de kast had gehaald, bleken waarheid als in 2013 de band Vandenberg's Moonkings werd opgericht. Met deze band brengt Adje nu een kersvers album uit : Vandenberg's Moonkings. 


De band bestaat, naast Ad zelf op gitaar, uit Jan Hoving (zang), Sem Christoffel (bas) en Mart Nijen Es (drums). Het goed nieuws: Adje kan nog steeds een potje gitaar spelen. Het album is dan ook geheel gewijd aan dat instrument. Met die typische jaren '80 sound volgen de nummers elkaar in een snel tempo op. Dat begint al met opener Lust and Lies. Jan Hoving blijkt over een heel sterke stem te beschikken. Niets wordt aan het toeval overgelaten op deze plaat. Het is een typische schijf geworden die je zó met de tijdmachine terug stuurt naar de tijd dat bands als Iron Maiden, Dio en Ozzy Osbourne de plak zwaaiden. Vandenberg's Moonking bevat ook enkele typische ballads, waaronder de afsluiter Sailing Ship, een Whitesnake nummer in een nieuw kleedje gestoken.

Hier neemt Coverdale de microfoon even over. De productie is op technisch vlak nagenoeg perfect, en hoewel dus terug wordt gegrepen naar oude concepten bewijst Adje vooral dat hij het nog steeds kan. Niets meer, maar ook niets minder: dit is een album dat vooral bestemd is voor de fans van Vandenberg of Whitesnake. Vernieuwend is het niet, stevig is het wel. Adje laat zich omringen door een jongere generatie artiesten, maar zorgt er wel voor dat hij zijn stempel voldoende doordrukt op het geheel. Op zich is Vandenberg's Moonkings dus eigenlijk gewoon een leuk uitstapje naar het verleden.

Of hiermee nieuwe zieltjes zullen worden gewonnen? Dat betwijfelen we ten zeerste. Maar de legendarische carrière en de enorme status van Adje Vandenberg zijn voldoende om van dit album een aandachtstrekker te maken. Een poging tot terugkeer langs de grote poort, lijkt het wel. Niettemin is Vandenberg's Moonkings een geslaagde terugkeer geworden, en  zeker en vast geen flauw afkooksel van vroeger werk. Daarmee zijn we aan de voornaamste reden gekomen om deze CD  aan te schaffen. Daar waar reünies vaak stranden in een vergeefse poging om het verleden te doen herleven, slagen Vandenberg's Moonkings erin de bladzijde na al die jaren terug te draaien. Alsof ze nooit zijn weggeweest. Weliswaar in een totaal andere bezetting, zelfs verjonging, maar nog steeds met de geweldige invloed van één van de meest legendarische gitaristen die Nederland ooit heeft voortgebracht. Om die reden kunnen we dit album aanraden voor iedere fan van het gehele old school heavy metal en hardrock genre.

 

Tracklist:

 

Lust and Lies

Close to You

Good Thing

Breathing

Steal Away

Line of Fire

Out of Reach

Feel It

Leave This Town

One Step Behind

Leeches

Nothing Touches

Sailing Ships