Anette Olzon - Shine

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    6 mei 2014

Toen Anette Olzon bij Nighwish de onvergetelijke Tarja moest vervangen, werd dit op uiteenlopende meningen onthaald. Gaandeweg leek ze echter aanvaard te worden, tot plots ook zij de band moest verlaten  in 2012.  Het hoe en waarom, er zijn verschillende stellingen over. Vooraleer echter  tot Nightwish toe te treden had de Zweedse zangeres er al een hele carrière opzitten. In de periode 1999 tot 2005 was ze boegbeeld van de band Alyson Avenue. Maar dit terzijde bleef Anette Olzon niet bij de pakken zitten en ze bracht een solo album uit via de label earMUSIC. Shine had bij ons enkele luisterbeurten nodig, maar zoals dat vaak gaat, eens je het snapt..


In tegenstelling tot haar bijdrage bij Nightwish, kan Anette Olzon nu nog meer dan ooit haar grootste wapen in de strijd werpen. Haar uitzonderlijke mooie stem. Niet dat dit bij voornoemde band niet het geval was, maar je voelt aan dat ze hier toch de teugels volledig in eigen handen heeft genomen.
Like a show Inside My Head is het startsein voor een wandeling door het sprookjesbos met feeën , elfen en andere wonderbaarlijke wezens. Doorheen dat bos roept de zalvende, aanzwengelende mooie stem van Anette om haar tegemoet te komen. De wandeling brengt ons op paden vol met magische schoonheid, waar geen plaats is voor geweld, donkere gedaantes of afschrikwekkende gedrochten.
De zeemzoetigheid is echter niet in die mate dat je een geeuw van verveling laat zien, nee, de aankleding is zodanig gemaakt dat je de magie tot de toppen van je tenen voelt. Shine klinkt als een twinkelde ster in de verte, een bankje bij een kabbelend beek,waar je rustig kan neerzitten zonder angst voor boze wolven of trollen die je zullen verscheuren. De beschermende hand van de Fee Anette rust nl. op je schouders. Geluidsmuren afbreken of angst in boezemen is er dus, niet bij, met een gerust hart zetten we deze trip verder.
Floating geeft aan dat we hier niet te maken hebben met sympfonische metal, hoewel de zogenaamde gothic aankleding er wel inzit. We voelen ons zweven boven de bomen, de schoonheid van het landschap aanschouwen. Zoveel pracht, daarvoor laten we snijdende gitaren en verpulverende drum uithalen met plezier toch  even achter ons. We geven het wel toe, het heeft een paar luisterbeurten gekost eer die klik er echt kwam.
Net als we ons in slaap voelen gewiegd worden, is er het iets meer snedig startende Lies. Maar ook hier gaat het uiteindelijk de toch wat kalme weg op, de hartverscheurende mooie stem van Anette wordt hier nog meer in de verf gezet. De vocale aankleding is niet enkel de rode draad doorheen dit album, heel de schijf Shine is er rond gebouwd. Anette Olzon ontpopt zich vooral dus als begenadigd zangeres die duidelijk veel aankan. Haar stembereik leunt aan tegen bedwelmend mooi, naar een zalvende uitwerking voor je hart en ziel. Invincible, Hear Me, Falling, allemaal gaan ze diezelfde richting wat uit, waaruit je zou kunnen concluderen dat het steeds diezelfde lijn opgaat. Een euvel dat menig luisteraar zou kunnen doen afhaken. We raden dus aan, laat de magie zijn werk doen.
Criticaster zullen Shine wellicht afschilderen als te zeemzoet naar metal normen. Maar net dat laatste is niet waar het bij Anette Olzon om te doen is. Ze laat haar verleden achter zich, en zet een nieuwe stap in haar carrière waar ze zich vooral als zangeres, in pure zin van het woord, wil profileren. Daarin lijkt ze naar onze mening met brio geslaagd. Mooi plaatje, om je hart te verwarmen.

Tracklist:

01 – Like A Show Inside My Head
02 – Shine
03 – Floating
04 – Lies
05 – Invincible
06 – Hear Me
07 – Falling
08 – Moving Away
09 – One Million Faces
10 – Watching Me From Afar