Vaak doe ik er langere tijd over om een CD review te schrijven. Een plaat moet met tussenposen enkele malen kunnen doordringen, vooraleer ik een definitief oordeel vel. Maar niet vandaag. In de CD-speler zit 'Liars', de tweede EP van de Nederlandse band Call it Off. Eén enkele luisterbeurt volstond om me aan het schrijven te zetten. En één woord kan mijn gevoel samenvatten: Dookie.
Call it Off is een jonge band -opgericht in 2013- die bestaat uit vier kwieke Eindhovenaren. Op 25 april speelden ze in jeughuis Togenblik de zaal letterlijk plat, in afwachting dat Heads up High hun eerste CD aan het publiek zou voorstellen. Een goede keuze, want de sfeermeter piekte torenhoog en zo was de zaal meteen klaar voor de release. Call it Off was voor ons persoonlijk de ontdekking van de avond. Het viel ons toen al op hoe feilloos de nummers in elkaar staken, lekker rechtdoor en zonder verrassingen, zoals we dat gewoon zijn van Green Day. De gelijkenis is dan ook treffend, zelfs tot de stem en de manier van zingen toe. Alleen het accent -of het ontbreken ervan- verraadt dat we met een andere band te doen hebben. Live weet Call it Off het probleemloos te brengen. Alsof het vanzelf gaat. De energieke sprongen van zanger/gitarist Adrian werken nog extra opwekkend en het totaalplaatje klopt, tot en met de laatste track waar de fans op het podium geinviteerd worden om nog wat extra sfeer te scheppen. We zijn onder de indruk van de impact die zo'n prille band al heeft.
Dus ging de EP 'Liars' mee naar huis om ons eens terdege te verdiepen in de muzikale kwaliteiten van de jongens, thuis in de huiskamer. En hoera, wat een voltreffer! Werkelijk verbazend alweer, hoe een band die nog maar zo kort bezig is, zo'n foutloze EP bij elkaar kan spelen. Dookie revisited, ik heb er geen betere woorden voor. De vijf nummers geven me identiek hetzelfde gevoel als 20 jaar geleden toen ik Dookie van Green Day voor het eerst hoorde. Het soort album dat je in één ruk beluistert en dat voorbij is voor je het goed en wel beseft, omdat alles zo lekker op één lijn zit en gewoon blijft 'gaan'. Maar dan druk je gewoon opnieuw op play.
Kritische geesten zullen uiteraard stellen dat de band weinig vernieuwend is, zoniet gewoon een kopie van de stijl van een andere band. Het zal me een zorg wezen. Deze EP klinkt zo lekker dat het er niet toe doet. Bands die aan de basis van een bepaald genre gelegen hebben verouderen en slagen er vaak niet meer in de oorspronkelijke jeugdige energie in hun later materiaal te steken. Dat is waar de nieuwe generatie het overneemt. Persoonlijk ben ik van mening dat we daar alleen maar blij om moeten zijn. Als je het mij vraagt, gaat Call it Off een mooie toekomst tegemoet.
Tracklist:
Famous Last Words
Burning Bridges
Stuck with You
I don't wanna
Call me
