Ashtoreth/TCH - 'Angels Guide the Way to our Harbor'

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    28 april 2014

Ashoreth is het solo project van Peter Verwimp. Zijn muziek kan u hier ontdekken en beluisteren : http://soundcloud.com/ashtoreth . Voor het project Ashtoreth/TCH werkt hij samen met Tim Holehouse, of althans het alter ego van deze laatste: TCH (timothy C. Holehouse). Daar waar hij onder zijn, laat ons zeggen, 'gewone' naam eerder Delta Blues brengt, doet hij het met dit project met drones en improvisaties. Zijn muziek kan je hier beluisteren: http://timholehouse.com/music/earth-crumbled-into-the-ocean-as-flames-licked-the-sky-we-hung-our-heads-knowing-that-the-end-was-nigh/.  Beide artiesten hebben de handen in elkaar geslagen voor een gezamenlijk project met als resultaat : 'Angels Guid the Way to Our Harbor'.


Beiden, zowel Peter als Tim, uiten hun voorliefde voor Drones, soundscapes en experimenteren met geluiden. In hun muziek vinden we dan ook bevreemdende tot  vaak bedwelmende geluiden terug. Van ruisend tot oorverdovend. Een samensmelting van beide aspecten kan alleen maar leiden tot een waar kunstwerk, om te koesteren. Niet?
Nu, dit plaatje bevat amper drie nummers, maar elk van de songs heeft een duurtijd van circa tien tot twintig minuten. Om je publiek zo lang in spanning te laten luisteren , zonder dat ze zich gaan vervelen, daarvoor moet je wel heel sterk in je schoenen staan, en dat is duidelijk geen enkel probleem. Zo drijft het nummer Angels Guide the way to our Harbor je naar een wereld vol absolute waanzin, om dan volstrekt tot rust te komen. Het net geen twintig minuten durende kunstwerkje brengt je in een roes. Hetzelfde effect dat je krijgt bij het beluisteren van Ambient, langs de opbouw die je vindt in bijvoorbeeld postrock. Er zitten zoveel verschillende aspecten aa en uiteenlopende muzikale stijlen in Angels Guide the Way to Our Harbor, dat je de aandacht blijft aanhouden. We gaven het al aan, de ene keer gaat het de eerder oorverdovend weg op , om over te gaan tot een soundscape die vooral je hart raakt. Maar niet alleen de instrumentale kant klinkt magisch, door de vocale inbreng zijn nog meer tempowisselingen merkbaar binnen deze song. De stemmen klinken alsof ze zijn gezongen in een galmend kerkgebouw, zoals een kerkkoor. Dit bezorgt deze song zelfs een eerder spirituele ondertoon, die we zeker kunnen appreciëren. Deze diepzinnige, hartverwarmende aanpak blijven Ashtoreth/TCH die volle twintig minuten gewoon volhouden. Op zich al een sterke prestatie!
Acension stelt die stem wat meer in the picture, als het ware. Door die warme toon voelen we ons meedrijven in een bootje over stille waters, tussen hemelsmooie bossen en wouden. Dit is zo'n song die je terugbrengt naar de natuur en de diepe roersels in je ziel. Hier zijn de aanzwengelende soundscapes nergens oorverdovend, maar eerder zalvend te noemen. In die circa tien minuten puur genot proberen Ahtoreth/TCH ons hart nog meer te veroveren. De drones leiden je naar een landschap waar het fijn vertoeven is, waarna die vocalen je tot volstrekte rust brengen. Hoewel, op een bepaald punt lijkt het dan toch de wat meer overdonderende toer op te gaan, maar de bedwelmende uitwerking zorgt ervoor dat hier geen geluidsmuren worden doorbroken, maar ook niet in slaap worden gewiegd. Hier ook weer tempowisselingen binnenin de songs, wat mag gezien worden als een enorm pluspunt. Laat je vooral meedrijven door deze onaardse mooie en magische trip doorheen je hart en ziel. Sluit de ogen en geniet.
Ook Scared , dat mooi aansluit bij zijn voorganger, blijft in eerste instantie op hetzelfde elan doorgaan. Hier echter gaat de opbouw van de drones op een bepaald moment wel knoerhard de hoogte in, zelfs redelijk dreigend. Scared is dan ook de donkerste song van de drie. Van dat liederlijke mooie landschap in Acension  schiet plots niets meer over. We gaan over naar kapot geschoten gebouwen, bomen die branden en grasweiden die vol liggen met dode dieren. De drones voelen aan als het geluid van een land in oorlog. Het contrast tussen de zachtheid van de vorige song en de ruwe realiteit van Scared is heel tekenend. Maar ook hier weer die tempowisseling. Wat verder in de song klinkt een frisse gitaar, die hoop biedt voor een betere wereld. Hoop voor de toekomst. Om maar te zeggen, de tweede en derde song op deze plaat lijken door hun opbouw en aankleding heel sterk met elkaar verbonden.
Conclusie : Het is verbazingwekkend hoe Ashtoreth/TCH in deze circa veertig minuten zoveel verschillende en uiteenlopende emoties kan losmaken bij ons, de luisteraar. Door zo gevarieerd naar voor te komen, blijven we ook aandachtig luisteren en genieten. Van de ene diepgang gaat 'Angels Guide the Way to our Harbor' gewoon over naar de andere. Dit is zowat de grote sterkte van dit album, waardoor we ook enorm uitzien naar meer kunst van deze artiesten. We kunnen alvast mededelen dat een van de volgende releases op het label Deer Trail Records een remix album van de song 'Angels guide the Way our Harbor' zal worden met 12 artiesten van over heel de wereld die ieder een nieuwe versie zullen maken van deze titel track. Onder de artiesten die zullen meewerken aan dit project zitten o.a. The Hare and the Moon (UK), Raxil4 (UK), Lesupralittoralof Brownnoise (Peru), a Fence of trees (US), Ross Fury (UK), Christophe Ywaska(B), Michele Morgante (IT), Legion of Swine (UK). Op basis van wat we nu reeds hebben gevoeld en gehoord, is dat iets om enorm naar uit te zien.

Tracklist :
Angels Guide the way Our Harbor 19:58
Acension 10:24
Scared 9:53