Wij vroegen ons luidop af : Is het nog mogelijk om in de globale postrock of post-metal wereld iets uniek uit te brengen? Iets dat voorheen nog nooit is gedaan? Het lijkt haast onmogelijk, en tot op heden moesten we het antwoord dan ook schuldig blijven. Tot we vorige week de Exxasens aan het werk zagen op Dunk!festival. Zij waren voor ons zowat de ontdekking van dat festival. Deze Spaanse band combineren niet alleen de twee vernoemde genres, ze overgieten het ook met een space-rock sausje, en dit laatste maakt het net heel interessant. Het album Satellites kwam al in 2013 uit op het label Aloud Music Ltd. , maar verdient meer dan onze, en u, aandacht.
De eerder bevreemdende geluiden die op ons afkomen bij de eerste songs The Launching, Rocket to The sky en Mass of Pluto, die titels alleen al, doen ons al vermoeden dat we hier niet met een zoveelste postrock/post metal bandje te doen hebben in een lange rij.
De vrij experimentele, laat ons maar zeggen spacy , uitspattingen blijven aan je kleven. Daarnaast gaat het ook niet de dreigende of donkere weg op, zoals dat bij die bovengenoemde muziekstijlen soms het geval, eerder een vreugdevolle, warmhartige uitstap naar onze ziel krijgen we voorgeschoteld.
Net als je denkt, toch puur postrock, komen er plots vreemd aanvoelende geluiden op je af, meestal in de vorm van synthesizer klanken. Zoals bijvoorbeeld bij Sputnik of Arida. Beide nummers worden dus niet alleen gedragen door typische gitaar, maar vooral door die extra elektronische touch die aan het totaalbeeld wordt gegeven. En dit is feitelijk bij het gehele album zo.
De wel heel bijzonder integrerende soundscapes schipperen tussen koud en warm. Tussen donker en helderwit licht. De fijne middenweg dus tussen een lach en een traan. Daarom vinden we, heeft Satellites geen dreigende ondertoon, zoals op het eerste gehoor wel lijkt. Nee, eerder een positieve klankenbord krijgen we te verwerken.
Tussen alle moeilijke momenten in ons leven, is er altijd die grijze comfortabele zitplaats, waar we even tot rust kunnen komen. Net het scheppen van zo een sfeer, zorgt er dan ook voor dat Exxasens niet alleen live, maar ook op plaat een ontdekking is,maar vooral een rustmoment dat je niet onberoerd zal laten. Satellites eindigt met, wat misschien wel de enige song is die 100% postrock kan worden genoemd, The fallling, een ellenlang epos die laat zien dat deze band tot veel in staat is.
Conclusie? De Spaanse Exxasens slagen er als één van de weinig in een unieke plaat voort te brengen, die een stap vooruit is in het genre postrock, post-metal tot space-rock dat we niet elke dag tegenkomen. De term vernieuwend is hier zeker op zijn plaats. Om die reden is dit album Satellites een sterke aanrader, en niet enkel voor fans van betreffende muziekstijlen.
Tracklist:
01.The launching
02.Rocket to the sky
03.Mass of Pluto
04.Satellites
05.Sputnik
06.Arida
07.Last song over the horizon
08.The falling
