Punk is not dead, ook vandaag nog niet, maar zeker niet in 1981 wanneer The Exploited dit album op de markt bracht. We mogen van geluk spreken dat de frontzanger van de band echter niet zelf zijn laatste adem uitblies na zijn hartaanval onlangs, anders was hij gestorven voor de punk dit deed. Door deze jammerlijke gebeurtenis werd hun concert op het Nederlandse Paaspop dit weekend gecancelled, maar dat weerhoudt ons er echter niet van om dit halfuur durende punky album van de band te reviewen binnen onze maandelijkse column, was het nu 70, 80 of 90.
Ik heb zelf een bijzondere band met de punkscene, aangezien ik een groot deel van mijn bachelorproef en masterscriptie heb gewijd aan dit oeuvre uit de muziekgeschiedenis. Van amokmakers op Jazz Bilzen tot een communistische scene op het Jarocinfestival, alles heb ik zien passeren de laatste twee jaar. The Exploited kreeg daarin ook een bijzondere rol, aangezien de titel van dit album als begincitaat fungeerde van de eerste drafts van beide werken. Later, na heel wat herschrijven en bijpassen, is dit echter verwaterd. Vandaar dat ik het album nu toch even dieper wou bekijken en aandachtig wou beluisteren om er daarna mijn gefungeerde mening over te formuleren.
De – al dan niet onterechte – correlatie die de meeste mensen maken tussen punk en geweld wordt in dit album deels bevestigd doordat de teksten ingaan tegen politie en pleiten voor anarchie. De gewelddadigheid komt nog meer naar voren in het nummer Army Life, waar geweerschoten als achterkoor de muziek ondersteunen. Dat de punks echte amokmakers waren is eerder voelbaar in de muziek en de stageperformance van de artiesten, zoals The Damned en The Sex Pistols, in deze periode dan door het geweld dat er gepleegd frontstage tijdens concerten. Laten we echter een kat een kat noemen, als er een nummer op uw plaat prijkt dat Sex and Violence heet en waarin je effectief enkel deze twee woorden scandeert, is het duidelijk dat je het publiek graag probeert op te zwepen met je teksten.
Naast geweld is er nog een ander kenmerk binnen de punkmuziek dat snel duidelijk wordt bij het beluisteren van deze plaat, namelijk de simpliciteit van de muziek. Het was de bedoeling van de punkscene om zich af te zetten tegen artiesten die zich verlichte despoten voelden binnen de muziekcultuur door songs te creëren die iedereen kon spelen. Iemand die overweg kan met een gitaar kan de meeste van de nummers op deze plaat meespelen, maar dat is in se de bedoeling van de band. Op deze manier kan iemand die ernaar luistert zich volledig vereenzelvigen met de muziek omdat hij of zij het ook thuis al eens heeft meegespeeld op zijn of haar gitaar.
Tegen, tegen, tegen! punks zijn ook wel eens tegen het beleid van hogere autoriteiten, zoals het politieke bestel, de politie of de koningin. The Exploited uit zijn ongenoegen over The Queen in Royalty, waarin ze haar letterlijk uitschelden voor een oude knar die redelijk wereldvreemd kan worden. Spotten met The Queen is iets wat verschillende punkbands hen voordeden. Zo brachten The Sex Pistols op het album Never Mind The Bollocks - enkele jaren voor punks not dead – het nummer God Save The Queen uit waarin ze scanderen dat er geen toekomst weggelegd is voor deze oude teef die toch alleen maar hun geld verbrast.
Om af te ronden is het toch ook noemenswaardig dat de punkscene een muziekcultuur is die bijzonder trouw blijft. Zo zie je op verschillende festivals nog veel personen rondlopen met een shirt of een tatoeage met het logo van The Exploited. Laten we dus één ding duidelijk maken - dat blijkt vooral uit het succes van festivals zoals Groezrock, Paaspop en The Vans Warped Tour – punk is niet dood!
