Unquiet Nights - 21st Century Redemption Songs

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    12 maart 2014

Uniquiet Nights vinden hun wortels in Belfast en bestaan uit zanger / gitarist Luke Mathers , drums Matteo Bussotti , en bas/keyboard Francesco Piciucchi . Na achttien maand zwoegen brachten ze het album 21 century Redemption Songs op de markt. We schrijven 2011; ondertussen won de band vijf of zes nationale competities en kwam ook in de spots bij o.a. BBC Radio. Daarnaast mochten ze ook optredens verzorgen in het voorprogramma van Bloc Party. Dat deze ambitieuze groep nog steeds geen internationale bekendheid mag genieten is ook voor ons een raadsel. In ieder geval is Unquiet Nights na het uitbrengen van deze debuutcdย  niet bij de pakken blijven zitten. In 2013 werden plannen gesmeed voor een tweede album en een verdere uitbouw van hun carriรจre.


21st Century Redemption Songs klinkt gepolijst en haast perfect mooi. Het lijkt ons bijna onwaarschijnlijk dat het hier over een debuut gaat. Het lang bezig zijn aan de songs heeft blijkbaar zijn vruchten afgeworpen. Een zachtmoedige vaak zalvende stem, twinkelende gitaren en keyboard of lekker loos gaande drums, het is allemaal terug te vinden op deze plaat. Ook wat opbouw betreft is 21ste Century Redemptio Songs een shot in de roos. Er zitten voldoende tempowisselingen zowel binnenin de songs, als tussen de nummers onderling. Van zacht zalvende songs als bijvoorbeeld Letter from Abroad gaan Unquiet Nights met het grootste gemak over naar meer uptempo nummers. Het mooie is, ze kunnen het allemaal aan. Dan hebben het niet alleen over de instrumentale, maar ook de vocale capaciteiten. De brede aspecten van de band worden ruimschoots tentoon gespreid over de volledige plaat.
Maar, en dat is misschien nog belangrijker, 21st century Redemption Songs is vooral een gevoelsplaat, met een positieve noot. De zwevende vocalen raken je tot het diepste van je hart, maar nergens klinkt het donker of dreigend. De stem en muziek geven je eigenlijk zelfs een heel warm gevoel vanbinnen. Ook gaat het niet de al te zeemzoetige weg op. Nee, ergens langs de grijze middenweg, tussen beide emoties door,  daar ligt de grote sterkte van Unquiet Nights. Het is zelfs  zowat de rode draad doorheen dit album. Je zou hen een typische indieband kunnen noemen, met een zeker rock'n'roll gehalte. Daardoor laat deze plaat en band zich trouwens ook niet in een hokje plaatsen. Het debuutalbum laat zien welke kanten Unquiet Nights uit kunnen, of willen uitgaan. En in het vaarwater van andere bands in het genre klinken ze zelfs vrij uniek, net door voornoemd pluspunten.
Ook zitten er een paar experimentele nummers tussen, neem nu If I could, and you Ever Would. Deze song krijgt zelfs een wat vreemde naklank, en dat is nog zo'n extra aspect waaruit we kunnen opmaken dat Unquiet Nights heel veel in hun mars hebben. We gaven het reeds aan, alles kunnen ze aan! Uptempo, vreemde klanken tot zeemzoetigheid zonder saai te worden. Deze jonge wolven wacht een heel grote toekomst, -nu nog de bevestiging. We zijn heel benieuwd naar meer! Klasse plaatje, zowel in opbouw als wat de diepe emotionele belevenis betreft.
Tracklist :
01 Burning The Tracks 03:46
02 Triggerfinger 03:32
03 If I Could, and You Ever Would 03:33
04 We Were The Ones 03:27
05 Silent Picture Show 03:48
06 Shoulda Said Something 03:25
07 Nobody Wants To Know 03:15
08 Song of Lust 03:26
09 Someone's Love on Drugs 03:38
10 Letter From Abroad 03:17