Amok – Somewhere in the West

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    9 maart 2014

Amok, afkomstig uit Glasgow, Schotland ontstond in 2004. In de eerste jaren brachten ze vijf demo's uit. Pas in 2008 kwam een debuutalbum uit, Downhill without Brakes. Deze werd uitgebracht in eigen beheer. In 2012 nam het label Witches Brew Amok onder hun vleugels en ze brachten een tweede album uit, Somewhere in The West , die in verlengende van de voorganger geheel gebouwd is rond puur thrashmetal. We gaven het album enkele luisterbeurten mee, hier is onze conclusie.


Het meestopvallend bij Amok is de stem van Stephen Matulevicze die in bepaalde mate doet denken aan Joey Belladonna (Anthrax). Ook puur instrumentaal ligt de muziek van Amok in het verlengde van Anthrax, Exodus of andere grootheden in het thrash metal genre. Maar de vocale aankleding valt dus wel het meest op tussen de voor de rest schitterende drum en gitaar partijen. Somewhere in the west, No Faith, Lawbreakers allemaal krijgen ze een typische Groove mee zo eigen aan de muziekstijl. Een andere wending wordt niet genomen, ook geen experimentele uitspattingen. Storen doet dit echter allerminst.

Hoogtepunten? Elk van de songs gaan , zoals we reeds hebben aangegeven, wat dezelfde richting uit . Maar een paar songs steken er toch wat bovenuit. Make Time to Kill , dat een beetje klinkt als de oude metallica meeting Anthrax, bijvoorbeeld is een hoogvlieger. Echter zit het venijn in de staart. De kers op de taart als het ware krijgen we in de vorm van de meer dan zes minuten durende Lost Generation. Hier klinken de gitaarriffs nog scherper, verpulveren de drums nog meer en klink de stem van Stephen zo mogelijk nog strakker en gepolijst . Deze song is eigenlijk de ultieme thrahsmetal beleving waar we zaten op te wachten. Snedig als een mes wordt het tempo opgedreven, tot een langgerekte serenade van oorverdovende drumpartijen en bij de strot grijpende gitaar uithalen. Zonder afbreuk te doen aan de rest van het album, Lost Generation vat eigenlijk in een song samen waar het op de gehele schijf echt over gaat.

Conclusie: De liefhebbers van speed metal en old school thrash metal zullen in Somewhere in the west zeker hun gading vinden. De grootste verdienste van Amok is dat ze een goudeerlijke plaat hebben voortgebracht, met respect voor het verleden. Ze klinken ook niet gedateerd, of als een flauw doorslagje van het thrash metal genre. Integendeel zelfs. En daarom alleen al kunnen we Somewhere in the west bestempelen als een schot in de roos, en stevige thrash metal aanrader.

Tracklist :
1885
Somewhere in the west
No Faith
Creature of Habit
Lawbreakers
Uprise
Cover you tracks
Sixty-Eight
Make Time to Kill Time
Lost Generation