Beck - Morning Phase

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    4 maart 2014

Dat de veelzijdige artiest Beck mag gezien worden als een begrip in vooral alternatieve kringen, staat buiten kijf. Doorheen de circa twintig jaar dat Beck Hansen, vooral bekend onder zijn stage naam Beck, actief is heeft hij reeds meerdere pareltjes van albums uitgebracht. Een muzikaal pallet van Blues, Funk, Hip Hop tot psychedelica, niets is hem vreemd. Ook op menig festivalweide of concertzaal zorgde dit voor wervelende en onvergetelijke shows. Morning Phase is ondertussen het twaalfde album van Beck en mag eigenlijk bestempeld worden als een folkplaat met lichtjes psychedelische invloeden.


De eerste noten doen ons al vermoeden dat het allemaal wat de rustige en ingetogen weg zal opgaan. Maar vooral de eerder singer songwriter kwaliteiten van Beck komen op deze Morning Phase boven drijven. Daar waar op andere platen soms gebruik werd gemaakt van funk of hip hop uitspattingen, om maar twee voorbeelden te geven, is het op deze plaat dus eerder de puur de vocale kwaliteiten van Beck die worden tentoongespreid. Unforgiven, Don't Let it Go, Blackbird Chain zijn maar een paar voorbeelden van songs die een volstrekte rust aan intimiteit uitstralen. Allemaal worden ze gebracht met een weemoedige ondertoon, die vooral je hart zou moeten beroeren. Het is dus eerder de gevoelige kant van Beck die de rode draad lijkt te zijn doorheen Morning Phase.
Laat ons duidelijk zijn, het is niet zo dat er een negatieve of treurige sfeer wordt gecreΓ«erd in al die weemoed, nee ondanks alles straalt het album zelfs iets heel positief uit. Het gevoel dat na regen altijd zonneschijn komt, na elke tegenslag een nieuwe dag. Dat is vooral de boodschap die we meekrijgen. Morning Phase is dus vooral een concept album geworden dat de gevoelige snaar raakt, maar ook je met een glimlach doet opstaan na een treurige nacht. Elk van de songs is opgebouwd rond diezelfde basisregel. Maar ondanks dit alles is het niet zo dat het de eentonige kant opgaat, integendeel zelfs.
Dit komt deels doordat de songs vrij kort zijn met een gemiddelde van vier minuten. Daardoor ga je vrij snel over naar een ander nummer, dat weer een andere kijk geeft op de diepe zielsroersels en andere hart problemen. Naast de prachtige en vaak zalvende vocalen is ertrouwens  de inbreng van strijkers die je een waar kippenvelmoment bezorgen. Deze instrumentale inbreng zorgt ervoor dat de sfeer nog intenser wordt gemaakt dan ze al was, een extra pluspunt dus.
conclusie :Beck levert met Morning Phase een eerlijke, intieme plaat af waar hij zich van zijn meest kwetsbare kant laat zien. Op zijn eigen eenvoudige en wonderbaarlijke manier verwarmd hij onze harten en laat ons telkens opnieuw verweesd achter. Of er hoogtepunten op deze plaat staan? Nee, het gehele album ademt diezelfde verzengende mooie magische sfeer uit. M.a.w. Morning Phase is gewoon een groot hoogtepunt op zich geworden. Hartverwarmende schoonheid, in een klein uur samengebundeld. Geniet ervan, klasse plaat van Beck.
Tracklist :
Cycle (0:39)
Morning (5:19)
Heart Is a Drum (4:31)
Say Goodbye (3:29)
Blue Moon (4:02)
Unforgiven (4:34)
Wave (3:40)
Don't Let It Go (3:09)
Blackbird Chain (4:26)
Phase (1:07)
Turn Away (3:05)
Country Down (4:00)