Het is al weer twintig jaar geleden dat Nirvana, met wijlen Kurt Cobain, hun laatste studioalbum uitbracht. Tijd dus voor een ‘20th anniversary edition’ dachten ze op de bureau van de David Geffen Company. Even alle kasten gaan doorzoeken naar wat oude bandjes en mixen en Steve Albini vragen om het gewone album even te remasteren. Komt het daar op neer of houdt het toch wat meer in?
Het is altijd een dubbel gevoel wanneer er een special edition uitkomt. 'Staat er wel iets extra op?' is dan de vraag. Meestal worden alle oude demo er gewoon bijeen gepropt op een dubbel cd, zoals bij de laatste Jimi Hendrix of 'Staan er echt nog een paar pareltjes op?' zoals bij ‘With the lights out’ box set van dit Nirvana.
Essentieel gezien staat er op deze special edition niks nieuw op. Je hebt wel de ‘Forgotten Tune’ en ‘Jam’ op het einde die je nog eens doet terug dromen aan hoe de echte grunge klonk. Je hoort duidelijk dat het Nirvanasongs zijn aan het typische hard-zachtcontrast en ruisende gitaren. Ik hoor de riff van ‘Very Ape’ er een antal keer, wat vervormd weliswaar, in terug. Echte volwaardige nummers kan je ze daarentegen wel niet noemen. In Forgotten Tune wordt zelfs niet gezongen, al vind ik de sound wel zeer strak. Het geeft je een idee van wat Nirvana allemaal nog had kunnen doen.
Voor de rest heb je eerst het gewone geremasterde album. Vervolgens komt elk nummer nog minstens één keer terug op de eerste of tweede cd in een iets vervormde mix. Het zijn geen totaal andere nummers geworden, maar vooral voor de echte fans is het wel leuk omdat er een aantal veranderingen hoorbaar zijn. Zo herkende ik onder andere een andere solo bij ‘Serve The servants’ en ‘Scentless Apprentice’.
Een special edition is natuurlijk bijna uitsluitend gemaakt voor de fans en daarom is het dus ook de moeite waard (voor sommigen) om hem te kopen.
Objectief gezien is het misschien wel één van de beste van de afgelopen jaren, maar revolutionair is hij niet. In het land der blinden is éénoog koning. Verwacht er dus niet te veel van.
Besluit: Het is geen ‘must buy’ album, zoals alle special editions, maar het kan wel enige meerwaarde betekenen voor de echte fans. Ook indien je het album zelf nog niet hebt, kan je erover nadenken om deze te kopen in plaats van de gewone versie.
