Eigenlijk verraadt de stoere bandnaam al met wat voor soort muziek we hier van doen hebben. Van een band genaamd Truckfighters verwacht je niet direct fijngevoelig werk, maar eerder robuuste mannen, scheurende gitaren en zware riffs. Zij het iets genuanceerder, zijn dit ook de bouwstenen van dertien jaar Truckfightersmateriaal. De meest recente release, The Chairman EP, past naadloos in het plaatje, maar voegt er ook even zo weinig aan toe.
Pretenties gaat de band niet bepaald uit de weg. De biografie op de officiële site is "probably the best band in the world" getiteld, een lovende quote van Josh Homme - "The best band that's ever existed" - valt niet te missen en sommige passages tillen pompeus taalgebruik naar een nieuwe dimensie. Nee, het mag duidelijk zijn, voor compromissen en bescheidenheid hoeven we niet aan te kloppen bij de Zweedse band Truckfighters. Het heeft wel iets lachwekkends, dat opgepompte gedoe, maar goed, het gaat natuurlijk primair om de muziek, en juist daarin kan bombarie wél prima tot haar recht komen.
De drie mannen (Oskar Cedermalm, Niklas Källgren, Andre Kvarnström) uit Örebro hebben tot dusver drie langspeelplaten en twee EP's uitgebracht. Materiaal waarop we de Zweden hebben leren kennen als niet zozeer vernieuwende, maar wel degelijke en energieke rockers, die vooral live het onderste uit de kan halen.
De nieuwste EP, The Chairman, bevat één studiotrack (het titelnummer), een livetrack en twee bonusnummers, eveneens live. De titeltrack is een modaal stonernummer, waarbij ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat Truckfighters hier maar beperkt energie in heeft gestoken. Iets interessanter wordt de EP op de dertien minuten durende livetrack Desert Cruiser, afkomstig van hun gelijknamige debuutplaat (2001). Een schoolvoorbeeld van alle registers on stage opentrekken, hoewel dit op de plaat maar sporadisch valt te horen.
Met slechts één studionummer en een matig bewerkte livetrack is de toegevoegde waarde van deze EP nagenoeg nihil. Het lijkt alsof gedurende de opnamesessies de studiomuur een soort claustrofobisch effect had op de grootschalige aspiraties van Truckfighters. The Chairman lijkt toch terloops volbracht te zijn, om maar weer zo snel mogelijk op de bühne kunnen, waar de Zweedse heren er weer lekker op los kunnen timmeren en hun ambities waar kunnen maken. Helaas voor de fans in de lage landen gaat dit de komende maanden niet meer in België, Nederland of Luxemburg voorvallen. Even geduld dus nog. Tot die tijd kunt u een opkomende honger naar Truckfighters veel beter met ouder werk (bijvoorbeeld het sterke Phi uit 2007) stillen, dan met het kleurloze en overbodige The Chairman.
