Na vijf jaar ging Alcatraz Metal Festival deze keer niet door in de Brielpoort te Deinze maar in de nabijheid van Kortrijk Expo. Een gezellige festivalweide met vooral een gezapig metalsfeertje, de zon en een frisse pils in de hand deden de rest. Het festival was geheel uitverkocht en met bands als Exodus, Anthrax , Channel Zero, Doro en Nighwish op de affiche lijkt ons dit ook niet heel verwonderlijk. Toen wij op de weide aankwamen kwam er echter net het nieuws dat de drummer van Channel Zero, Phil Baheux in de ochtend plots was overleden. Er werd een minuut stilte in acht genomen uit respect voor Phil en Channel Zero zou begrijpelijkerwijs niet aantreden. Ze werden ook niet vervangen. Het uur voor ze zouden moeten opgetreden hebben werd er ook radiostilte gehouden en onthielden de artiesten zich even wederom uit respect voor Phil en zijn nabestaanden, een heel mooie geste van de organisatie. Alle aantredende bands zouden dan ook een langere set spelen en brachten ode aan Channel Zero. Ook namens de gehele crew van Snoozecontrol.be onze oprechte deelneming aan de band, familie en nabestaande van Phil. U zult enorm worden gemist.
De beste ode was echter het brengen van verzengde strakke en harde concerten moet Death Angel hebben gedacht want vanaf de eerste noten vlogen de pannen van het dak. Het betrekken van het publiek in hun shows is uiteraard een extra pluspunt, maar vooral die typische thrashmetal sound zorgde ervoor dat we hier zowaar een hoogtepunt van de dag mochten beleven. Het was nu aan de andere bands om beter te doen. Wat sfeer creëren betreft was Death Angel alvast absolute top. Ook wat puur old school thrash metal betreft scheren ze heel hoge toppen. De aanwezigen reageerden wild enthousiast op zoveel energie op het podium door zelf over te gaan naar een potje crowdsurfen en de ene moshpit na de andere. Als een sneltrein raasde Death Angel over ons heen, om ons daarna verweesd achter te laten. Meer moet dat echt niet zijn!
Op diezelfde elan werd doorgegaan met Exodus. Technisch gezien zou je kunnen stellen dat het iets hoogstaander was dan hun voorganger, iets meer gitaar solo's werden in de set verwerkt. Toch lag het niveau bij beide bands even hoog en was ook bij Exodus genoeg variatie en interactie naar het publiek toe. Er werd vanaf de eerste noten stevige tegenaan gegaan, de circle pits waren bij momenten indrukwekkend en een wall of death kon ook niet ontbreken. Dat de band beste maatjes zijn met de leden van Death Angel is al lang geweten, de zanger en gitarist van deze laatste mocht dan ook met Exodus even op het podium meedoen. Ook zei spraken hun medeleven uit naar Channel Zero en hoe konden ze beter een ode brengen dan een door merg en been gaande thrash metal feest neer te zetten dat ons nog lang zal verheugen. Verweesd achter blijven, deel twee.
Vrouwen in het metalwereldje, we houden er wel van. Neem nu Doro, bijna 50 jaar jong, die ooit de pannen van het dak speelde bij Warlock. Ze beschikt niet alleen over een prachtige stem, maar laat zich ook begeleiden door klasse muzikanten. Een stevige set zette ze hier weer neer en met de horens in de lucht stevig staan headbangen was de boodschap, weinigen doen het haar na. Hoewel alles diezelfde lijn op ging weet Doro als geen ander haar publiek te bespelen en in te palmen. Ze profileerde zich hier als een klasse entertainer. De aanwezigen gingen er gretig op in en genoten vol overtuiging mee. Naast de vele Warlock Covers en solo songs was er ook plaats voor een zeer geslaagde cover van wat ze haar favoriete band noemde, Breaking the law, Judas Priest . Daarnaast was er ook een origineel huwelijksaanzoek op het podium, waarbij Doro ook bloemen in ontvangst mocht nemen. De heel speelse manier waarop ze haar fans inpalmde gecombineerd met die typische Warlock rock, zoals we het zouden kunnen noemen zorgde voor een weer heel geslaagde doortocht van één van de top dames in metal female voice gebeuren.
Moeten wij Anthrax nog voorstellen? Ze behoren tot de Big Four of Thrash Metal en hebben in dat genre meer dan een klassieker gemaakt. Vlijmscherpe gitaren, verzengde vocalen en een typische aankleding en sound zo eigen aan de muziekstijl, dat is de Anthrax die we het liefst voorgeschoteld krijgen. Hoewel het in het begin wat traag op gang kwam, ging het dak er uiteindelijk geheel af. Snelle riffs werden zonder ophouden op ons afgevuurd. Ook zij brachten een mooie ode aan Channel Zero en ook aan Dimebag Darrell (Pantera). Men kan natuurlijk niet voorbij aan die typische thrash metal klassiekers zoals Madhouse, I Am The Law of Caught in the Mosh. Daarnaast brachten ze ook een strakke cover van AC/DC's T.N.T als kers op de taart. Ook Anthrax gaatop diezelfde elan door als hun voorgangers Exodus & Death Angel en bewezen dat Thrash Metal nog steeds very alive is. De fans genoten wederom met volle teugen op hun eigen mosh pit wijze. We zijn er zeker van dat Phil van hierboven hevig zal hebben mee genoten.
Als headliner konden we genieten van Nightwish. Hoewel we het meeste volk langzamerhand zagen afdruipen na Anthrax bleef er toch een mooi getal aan mensen staan voor Nightwish. De zangeres Floor die onder ons vooral gekend is van ReVamp en After Forever wist Nightwish op diverse momenten naar nieuwe sferen te brengen. Het lag er dik op dat de Nederlandse zangeres tevreden was om eens voor Nederlands publiek te spelen en dat liet ze duidelijk merken. Toppers als Nemo, Storytime en Bless The Child passeerden de revue telkens met het nodige vuurspektakel en er werd op hetzelfde elan doorgegaan.
Samen met de bagpiper wist de band het optreden op diverse momenten heel intiem te brengen. Het moet gezegd worden dat Nightwish de juiste keuze was als afsluiter voor Alcatraz Metal Festival 2013 op de Kortrijkse weiden en we hopen ze volgend jaar opnieuw op dezelfde locatie te kunnen vinden.
Bekijk ook het filmpje, met dank aan Ritchie Raven !!
