Our Lost Infantry omschrijven als post-rock klopt niet volledig, ook al ligt de grootste invloed van hun sound bij dat genre. De vocale inbreng is echter heel belangrijk, dat terwijl bij post-rock het instrumentale regelmatig deze overstijgt. Met The New art History brachten ze hun debuut album uit op via label Deep Elm Records. De grote sterkte van deze plaat zijn de tempowisselingen die nog worden versterkt door de enorm mooi stemgeluiden. Het geeft het geheel een magische touch.
Een opzwepend drumgeluid, een twinkelende piano en stomende of meeslepende gitaar riffs zijn het orgelpunt van elke song. Neem daarbij de catchy klinkende vocalen en we krijgen een warm gevoel vanbinnen bij deze koude winter temperaturen. De refreinen klinken fris en monter en net door het variëren blijf je aandachtig luisteren. Ze breken ook met de post-rock regels door niet steeds op te bouwen naar een climax, maar tempowisselingen door te voeren midden in de songs. Noem het gerust een ontmoeting tussen post-rock en indie met een progressieve 'touch' er tussenin.
Het jammerende orgel met de heel gedreven zang is zowat het hoogtepunt van deze plaat, zonder afbreuk te doen aan de andere instrumentale inbreng. De negen tracks vertellen als het ware een verhaal. Één voor één zijn ze opgebouwd rond dezelfde concepten, maar net door hier en daar met iets anders naar voor te komen, bijvoorbeeld door de inbreng van een klagende zang, of door plots die gitaar iets meer te laten snijden, verslapt de aandacht geen moment. Zijn er dan geen minpunten te bespeuren? Nee, we moeten toegeven van niet, ze doen iets experimenteel met verschillende muziek genres met respect voor elke muziekstijl op zich. Meer nog, ze overstijgen elk van hen tot een iets hoger niveau. Maar het een kan niet zonder het ander, neem de zang weg en we hebben niet meer het gevoel dat we nu wel hebben. Vergeet de piano, en we missen dat iets extra. Elk onderdeel is belangrijk om het geheel magisch te maken.
Om toch nog eens terug te komen op de stem van zanger Thom Ashworth, alle aspecten van zijn stembereik worden gebruikt. Eerst klagend, dan weer scherp en snijdend, maar voor het zelfde geld zalvend en warm. Om maar te zeggen, telkens opnieuw legt hij de lat vrij hoog en slaagt er toch in dat extra toe te voegen aan de vorig het overige al intens mooie sound van deze CD.
Conclusie: Our Lost Infantry brengt met hun debuut The New Art History een album op de markt dat niet alleen de post-rock fan zal aanspreken, maar iedereen die houdt van alternatieve muziek. Neem het van ons aan, dit is een band waar we in de toekomst nog veel moois mogen van verwachten. Daarom raden we jullie aan zo snel mogelijk dit album op de kop te tikken, want het is de moeite meer dan waard.
Tracklist :
1. Kenning
2. Fearless
3. The Tremors
4. All The Streetlights Of My Hometown
5. Avogadro
6. Meet Your Maker
7. The Hollow
8. Howl
9. Day After Day
