The Day - The Kids Are Alright (Starman Records)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Van Muylem    15 mei 2024

Laura Loetersuit Antwerpen/België en Gregor Sonnenberg uit Hamburg/Duitsland vormen samen het dreampop/shoegaze duo THE DAY. Op 10 mei 2024 brachten ze hun tweede album “The Kids Are Alright” uit.


Met "The Kids Are Alright" heeft The Day een album opgenomen dat met zijn donkerste songs momenten van onzekerheid en spanning capteert te midden van meerdere crisissen die in de wereld plaatsvinden. Nostalgische accenten zorgen voor geruststelling en bemoediging. "Er is zoveel dat moet gedaan worden. Er moet zoveel veranderen in deze wereld. En daarbij stuiten wij altijd op grenzen en glazen plafonds. We moeten veel meer naar de jeugd luisteren, zij zijn de toekomst, de nieuwe generatie!" zegt Loeters, en Sonnenberg voegt eraan toe: "Al degenen die verontwaardigd zijn, hebben gelijk. Wij staan ​​aan hun kant. Alles wat een tegenbeweging vormt, is goed."

Met twee EP’s, het in 2019 uitgebrachte debuutalbum "Midnight Parade" (tesamen goed voor 8 miljoen streams op Spotify) en een nieuwe album op stapel , is The Day vastberaden om verder te werken aan het formuleren van hun eigen versie van popmuziek. Muziek die intiem is, zonder opdringerig te zijn, die verbindt en vooruitkijkt. Ingetogen, melancholisch en altijd treffend.

98 klinkt hemelszoet en lieflijk met een warme klank. De Engelenstem van Laura komt hier tot zijn recht, waarbij ze Heather Nova achterna gaat.

Nemesis (single) werd dus al eerder gelost op de wereld en kent een iets hoger tempo, waarbij de gitaarklanken iets meer doorklinken en de synthesizer naar de achtergrond werd weggewerkt. Het nummer klinkt ook nu lekker happy en warm.

Zangeres Laura Loeters over de single "Nemesis":
‘Verwijzend naar de Griekse mythologie gaat “Nemesis” over gevoelens van machteloosheid, de strijd tegen onrecht en het gevaar om overmoedig te worden in een tijd waarin we leven met voortdurende bedreigingen en angsten waar we geen controle over lijken te hebben. Toch blijven we zoeken naar balans en betekenis en dat weinige fonkelend licht in de duisternis."

Sidelines start met een coole basgitaar die me doet denken aan The Cure terwijl de globale klink een soort mix is vanshoegaze en dreampop. I hou van het up-tempo gedeelte: klinkt fris en krachtig!

Omdat dit ook al eerder uitkwam als singel kan ik volgende info kwijt:

In dit rake en stuwende nummer vertelt The Day over het omgaan met angsten en persoonlijke onzekerheden. Zangeres Laura Loeters legt uit: ‘Bij 'Sidelines' gaat het er in principe om jezelf van buitenaf te bekijken en rust te willen vinden in bevestiging van anderen. Maar te midden van de gedachten chaos weet je dat je niet alleen bent. En dat je dingen moet accepteren zoals ze zijn. Omdat je ook weet dat alles uiteindelijk weer goed zal komen.”

Two Moons klinkt lekker zeemzoet waarbij de gitaar een belangrijke rol mag spelen terwijl we luisteren naar een warme engelenstem (bijgestaan door een even warme basgitaar klank). Af en toe is er een versnelling en dit tilt juist het nummer naar een hoger niveau.

Parasite begint akoestisch, maar gaat al even snel over naar hemelse dreampop. Ondanks de negatieve tekst is dit toch wel een bijzonder lieflijk nummer die menig persoon zal doen wegdromen!

Great Unknown laat weer de zoete klanken naar boven komen, waarbij ze af en toe toch ook wel een beetje op vocaal niveau mag uithalen en mag bewijzen dat ze ook wel een krachtige stem heeft en bijzonder toonvast kan zingen. Hemels mooi dus!

Hide klinkt zoals Heather Nova mocht zij het nummer hebben geschreven en ingezongen: een top track dus!

Empty draait op een hoger tempo, zonder af te doen aan Laura’s prachtige stem. Zowel de akoestische als de leadgitaar zorgen voor een hoger niveau en klinken echt wel fantastisch!

Tenderfoot (Smudge/Lemonheads cover) voelt aan als een veel te kort nummer. Ik moet ook toegeven dat ik het origineel niet ken. Voor mij is dit overigens het minst sterke nummer van dit album.

June klinkt lekker zacht en een tikje melancholisch, maar ook warm en dromerig.

Deze info kregen we al eerder binnen:

Het zacht vloeiende en introverte "June" vertelt over herinneringen aan een vriendschap die onopgemerkt is verdwenen. Het is een nostalgische terugblik op een tijd die zoveel luchtiger aanvoelde.

The Day over "June":

"'June' is een echt coming-of-age-nummer. Het nummer gaat over een diepe vriendschap die op de een of andere manier verloren ging op weg naar volwassenheid. De teksten vertellen over de zorgeloosheid van tieners, over de onduidelijke grenzen tussen vriendschap en liefde, over leven in het moment. Tegelijkertijd komen er angsten en zorgen naar boven, over de eigen toekomst, over de wereld zelf. Hoe ouder je wordt, hoe meer ruimte ze innemen en vriendschap steeds meer naar de achtergrond verschuift totdat deze uiteindelijk vervaagt volledig."

 

Eindigen doet dit duo met het toppunt van zeemzoetigheid: Before. Of hoe je ook enkel met een gitaar en een engelenstem (ongetwijfeld) een hele zaal kan omtoveren tot een dromerige oase van rust, peis en vree. Gaandeweg wint het nummer nog aan kracht, maar in het algeheel blijven de hemelse klanken blijven overheersen! Een prachtige en pakkende afsluiter!

Ja: dit duo heeft een toekomst en ja: ik hoop echt dat dit album aanslaat en dat ze vervolgens ook nog vaak live mogen aantonen hoe sterk ze zijn! Ze mogen er nog wel een vleugje New Wave aan toe voegen en nog iets meer experimenteren, maar voor de rest: goed bezig en onderweg om een vaste waarde te worden!

Ook live is de band erg actief met o.m. opvallende supportslots bij Kae Tempest, Oscar and the Wolf, Turnover, Isbells, Girl Scout

Website The Day: https://www.thedayisaband.com/

You Tube channel: https://www.youtube.com/channel/UChMEFUfuym8ZNIQF-D_KvcA

Spotify: https://open.spotify.com/artist/7tE9qfIbkI2LNvwykjyiDN