“Wir Müssen Reden” – We moeten praten, zo heet het nieuwe album van GrooVenom. Dat klinkt alsof er een serieuze verandering in de lucht hangt of dat er iets erg gebeurd is.
We laten het album eerst spreken, vooraleer overhaaste conclusies te trekken. We merken inderdaad een verandering op en gelukkig is diit een verandering in positieve zin. GrooVenom lijkt op dit album volwassen(er) te zijn. Muzikaal is de kern nog altijd aanstekelijke melodische Deathcore maar dan emotioneler en serieuzer dan op de vorige albums “Pink Lion” en “Modern Death Pop”. Door de invloeden van EBM en synthwave heeft de muziek wel wat weg van industrial metal. Ook de stem van zanger Mr. Sanz lijkt gerijpt. Alleszins is er meer variatie in zijn stemgeluid dat gaat van emotioneel helder gezang tot brutaal geschreeuw.
Alter Freund met een symfonisch begin, lekkere synths, uitstekende bass grooves, gitaarriffs en drumpartijen, lijkt op een kruising tussen Rammstein en metalcore. Deze song voelt alsof je na lange tijd een goede vriend tegenkomt. Je weet dat het een zalige avond zal worden, maar ook dat je de volgende morgen met hoofdpijn zult opstaan. Medizin is brutaler dan vorige song, maar behoudt nog genoeg melodie om uiterst aanstekelijk te zijn. Dit nummer is een goed medicijn voor je gemoed. Opklarend en oppeppend.
Unter deiner Haut blijkt emotionele synth-etische deathcore die diep onder je huid kruipt. In Grau worden zachte cleane vocals afgewisseld met brute shouts. Dit is geen grijze troosteloze song maar eerder een nummer dat rood staat van woede en vurigheid. Faust bevat drums die als vuistslagen op je gehoor belanden. "Woorden zijn zilver, daden zijn goud", zingt Sanz en zijn woorden treffen hard. Het electro/ EBM tussenstuk voert nog meer stijlrijkdom toe.
Du und Ich mixt dark rock met deathcore tot een explosief en meeslepend mengsel. Gevoelige kijkers raden we ten stelligste af om de bijhorende video te bekijken. Lass Mich Los zit vol intense tempowisselingen. Melodie contrasteert met brutaliteit, maar samen leveren ze een spetterend resultaat op. Dit nummer is zo meeslepend, dat het je niet meer loslaat.
Nimm Mich lijkt een zuiver deathcore nummer te worden, maar naar het einde toe geven de keyboards een meldoieuze draai aan het nummer.In Mein Herz ist Frei wordt krachtige electronische deathcore afgewisseld met stevige darkrock. Je hart mag dan vrij zijn, maar je oren worden geboeid door deze muziek.
Nach Hause , het nummer dat het dichtst een ballade benadert, kent zowaar een synthpop begin en ontwikkelt zich tot ontroerende darkrock. Met deze song in de oren gaan we graag naar huis. Taub de zwartste smerigste EBM dat ik ooit gehoord heb, verandert plots in het even smerige industrial metal nummer Wir müssen reden. Ik weet nietof een gesprek veel zin heeft wanneer Mr.Sanz zo schreeuwt. Dit nummer nodigt meer uit tot dansen en headbangen dan tot een goed gesprek.
